Directeur Regina Bouius van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) vertrekt op 1 september na precies twee jaar. Waarom gaat ze opeens weg? „Ik heb tot het laatst gedacht: nee, dit ga ik niet doen, dit ga ik niet doen.”
Vriendelijk opent Regina Bouius-Riemersma (55) de deur van haar kantoor aan het Cascadeplein in Groningen. De directeur van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) heeft zich voor de gelegenheid gehuld in een stijlvolle gifgroene rok en smaragdgroene blouse. Haar oorbellen en bril zijn er minutieus op afgestemd – voor de foto’s.
Bouius is bezig aan haar allerlaatste week bij de NCG. Er staan nog wat bezoekjes aan bewoners op de agenda. Op 2 september begint ze als bestuursvoorzitter bij scholengroep Noorderpoort. Haar vertrek bij de NCG na amper twee jaar kwam voor velen onverwacht.
Met welk gevoel neemt u afscheid?
„Met een beetje pijn in mijn buik. Goh, ik ga het vreselijk missen hier. Er zijn afgelopen week al een paar mensen binnengekomen met een bloemetje, een boekje of kaartje. Dan denk ik: jasses, hier houd ik helemaal niet van! Ik ga het contact met bewoners ook missen, hun verhalen en emoties. Maar ik blijf het van een afstand gewoon volgen. Dit dossier gaat in je lijf zitten.”
Hoe komt dat?
„Het heeft iets verslavends. ‘s Avonds ga je naar huis, maar dan kun je een bewonersdossier niet loslaten en kijk je toch even in je mailbox. Mensen denken dat we kantoortijden draaien omdat we ambtenaren zijn, maar niks is minder waar. Het zal wel cold turkey zijn als ik ineens huppakee naar de totaal andere dynamiek van een school ga.”
Wat kenmerkte u als directeur?
„Ik ben altijd eerlijk over wat ik ergens van vind. Die eerlijkheid vindt niet iedereen leuk, maar achteraf zullen ze zeggen: er wordt geen spel gespeeld, het is transparant. Ze weten wel waar ze aan toe zijn. Of Regina is blij, of ze is narrig, maar je hoort altijd wat ze ergens van vindt. Dat vind ik belangrijk.”
U gaat plotseling weg. Is dat niet vreemd?
„Bij de NCG heb ik een omslag gemaakt, ik heb geprobeerd om meer naast bewoners te staan. Die kanteling is nu klaar, dat is sneller gegaan dan ik had verwacht. Maar goed, dan komt die vacature voorbij. Ik heb echt tot het laatst gedacht: nee, dit ga ik niet doen, dit ga ik niet doen. Maar werken met studenten wilde ik vroeger altijd al. Misschien in de laatste jaren van mijn carrière. Nu kon het, en dan ook nog in hetzelfde uitdagende gebied. In Eemsdelta, Het Hogeland en Veendam, waar de jeugd ondergesneeuwd is geraakt. Dan is het en-en.”
Regina Bouius, algemeen directeur van de Nationaal Coördinator Groningen (NCG). Foto: Corné Sparidaens
U bent niet de eerste NCG-directeur die na een kort dienstverband vertrekt. Hoe komt het toch dat niemand lang op die post blijft zitten?
„Sommige van mijn voorgangers zaten er toen alles bestuurlijk moeizaam ging. Ze voelden zich machteloos. In mijn periode was het makkelijker en leuker. Dat is niet alleen mijn verdienste. Ook de Groninger Bodem Beweging, het Gasberaad, de provincie en gemeenten hebben daarin een rol gehad. Ik ben trots op de cultuuromslag, maar voor mij ligt er inmiddels minder een uitdaging. Ik zou echt klussen erbij moeten zoeken om tot mijn recht te komen. Het is misschien een rare uitspraak, maar ik ben hier niet meer nodig.”
Begrijpt u dat er kritiek is dat u nu vertrekt?
„Ik begrijp de kritiek, want het is mooi als iemand gewoon op zijn plek blijft zitten. Zeker als je denkt dat alleen die persoon invloed heeft. Ik vind het een compliment dat mensen het jammer vinden dat ik na twee jaar alweer weg ga. Dat had ik aan het begin niet kunnen bevroeden.”
Hoe reageert u op de kritiek?
„Ja, twee jaar is kort, dat klopt. Maar het is oprecht waar dat er in die twee jaar veel dingen zijn geregeld waar ik nu niet meer aan moet zitten. Met mijn energie moet ik niet doorgaan met van alles willen veranderen. De NCG moet rustig doorbewegen en dat hangt niet meer van mij af. Er staat een goed team. Ik had kunnen blijven als Noorderpoort niet was langsgekomen. Had ik hier dan nog gezeten? Ja.”
Maar nu gaat u weg. Organisaties zijn als een olietanker, een koerswijziging kost tijd. Komt dat door uw vertrek niet in gevaar?
„Bij de NCG zitten veel mensen die graag wilden doen wat bewoners vroegen, maar niet de ruimte kregen of niet durfden. Dat is misschien wel het belangrijkste wat ik veranderd heb. Er zitten hier vakmensen die veel kunnen. Ik heb een organisatie nog nooit zo snel zien veranderen. Het bleek niet zo’n olietanker te zijn.”
De NCG richt zich op alles in één keer goed doen. Maar tegen DVHN zei staatssecretaris Eddie van Marum dat hij het tempo in de versterking wil houden. Is dat een realistische belofte?
„Ik snap zo’n uitspraak van de staatssecretaris. Ik denk dat we bij de NCG ook nog steeds het tempo erin houden, het streven blijft om zo snel als mogelijk te werken. Maar je moet bewoners wel centraal stellen. Vroeger ging alles ten koste van de snelheid. Daar hoor ik Van Marum niet voor pleiten.”
Regina Bouius. Foto: Corné Sparidaens
Hoe gaat het met de personeelswijzigingen bij de NCG? Dat was in het verleden dramatisch.
„Het is nu stabiel. Twee jaar geleden was het verloop 20 procent. Het ziekteverzuim durfden ze mij niet eens te vertellen: 12,5 procent. Nu is het verloop 4 procent en het ziekteverzuim 5 procent. We hebben ook meer tijd om mensen op te leiden. Daar was nooit tijd voor, alles draaide om snelheid. Ik ben geen voetballer, maar in het voetbal ga je ook geen wedstrijd winnen als je je spelers als een kip zonder kop het veld instuurt.”
Maar een voetbalteam heeft een goede coach nodig, die de boel in goede banen leidt. Dat is een risico, nu er een andere directeur komt.
„De nieuwe directeur moet vooral niet te veel willen veranderen. Af en toe extra trainen, een speler wisselen. Maar vooral steady doorgaan. Ik laat het met een gerust hart achter.”
Wie wordt de nieuwe directeur?
„Wist ik dat maar! Ik mag en wil niet in de selectiecommissie. De gesprekken zijn eind september, vanwege de zomervakantie. Tot die tijd is mijn plaatsvervanger Marieke Ferwerda de waarnemend directeur. Niemand weet nog wie mij opvolgt.”
In Appingedam zijn bewoners die nog steeds geen duidelijkheid over hun versterking hebben. In Ten Boer mopperen bewoners over dunne versterkingsrapporten. Deze mensen voelen zich niet serieus genomen.
„Ik denk dan: oh, wat jammer, hier hebben we de boot gemist, terwijl we er zó bovenop zitten. Hoe hadden we dit kunnen voorkomen? Maar ik baal van de onrust die het veroorzaakt onder alle Groningers. Joh, bel ons, dan komen we meteen langs om te kijken wat er is.”
Dat bewoners boos zijn, is begrijpelijk. Zeker als een bewoner zelf bouwkundige is en zich ergert aan fouten in haar rapport.
„Dat mag. Misschien heeft ze een punt, verdorie, dan moeten we in gesprek met de ingenieursbureaus. Die maken ook fouten. Ik snap het wantrouwen best. Bewoners mogen best boos en teleurgesteld zijn. Maar het raakt me dat veel andere Groningers daar ook onrustig van worden.”
Wat geeft u mee aan uw opvolger?
„Durf te vertrouwen op je mensen. En op de bewoners. Ik teken achteraf pas de brief, terwijl het geld al is overgemaakt aan bewoners. Dat gaat nu uitstekend, dus durf dat vast te houden. Blijf bewoners altijd vragen stellen, zeker als er iets moet veranderen.”
En het lobbyen in Den Haag?
„Dat zal mijn opvolger ook moeten blijven doen. Al vinden ze ‘lobbyen’ in Den Haag een eng woord. Maar kijk altijd onmiddellijk: waar heeft de bewoner behoefte aan? Daar gaat het om. En als je niet om advies gevraagd wordt door Den Haag, dan ga je het gewoon geven. Dat moet mijn opvolger ook gewoon doen: een beetje eigenwijs zijn. Dat hoort bij deze functie.”
Regina Bouius
Regina Bouius (Middelburg, 1969) is sinds 1 september 2022 directeur van Nationaal Coördinator Groningen. Tussen 2017 en 2022 was ze algemeen directeur bij de provincie Friesland.
Eerder werkte ze al in Groningen als directeur HR bij het UMCG en als algemeen directeur bij DUO. Ze trouwde op latere leeftijd alsnog met haar jeugdliefde en woont met haar man, haar twee stiefzoons en twee pleegdochters in Gorredijk.