Hazel (42) woest over onverwachte versterking in wijk Ruischerwaard in Groningen: 'Wat is hier in vredesnaam aan de hand?'

Het is even slikken voor 99 huishoudens aan De Waard in de Groningse wijk Ruischerwaard: hun woningen zijn onveilig verklaard en moeten versterkt worden. Dat nieuws kwam onverwacht. Veel bewoners hadden ondanks een opname niet gerekend op daadwerkelijke versterking.

Opvallend genoeg heeft de versterking niet met de fundering te maken, maar met het dak. De woningen staan aan het Damsterdiep, maar verzakking noch een krakkemikkige fundering is de oorzaak van de noodzakelijke versterking. De woningen zijn in blokken aan elkaar vastgemaakt, maar de daken van de hoogste huizen staan haaks op de rest. Daardoor beweegt bij een beving het hele huizenblok mee, maar in verschillende richtingen. Dat vergroot de kans op ernstige schade.

De Nationaal Coördinator Groningen (NCG) weet nog niet wanneer de versterking gaat beginnen of hoe lang die zal duren, alleen dat een deel van de bewoners sowieso naar een tijdelijk huis zal moeten verkassen. In de stad is daarvoor geen plek. Ten Boer en Ten Post worden genoemd als opties. In een reactie aan DVHN laat de Nationaal Coördinator Groningen (NCG) weten geen uitspraken over de versterking aan De Waard te willen doen tot er meer duidelijkheid is.

Liesbeth van Dam (71) is een van de bewoners die hun huis uit moeten. In 1998 was ze een van de allereerste bewoners van de nieuwe wijk, ze wil er blijven wonen zo lang ze kan. „Er zijn veel mensen over de vloer geweest, die allemaal zeiden: ach mevrouw, geen zorgen, dit is hartstikke veilig. Dat telefoontje kwam als donderslag bij heldere hemel. Ik moest echt even slikken, want ik had het totaal niet verwacht.”

Van Dam had net de bovenverdieping een opknapbeurt gegeven en wilde aan de begane grond beginnen. Vanwege de versterking krijgt ze aan de voor- en achterkant van haar huis platen van 8 centimeter dik. „Daardoor past mijn keuken straks niet meer. Die heb ik net een jaar en kostte 14.000 euro. Ik heb niet zomaar een potje voor een nieuwe. Moet dat dan van mijn pensioengeld?”

Van Dam maakt zich zorgen over de aanstaande versterking en zegt dat veel buurtgenoten op leeftijd diezelfde zorgen hebben. „Mijn man leeft niet meer en ik ben niet meer de jongste. Met al mijn spullen verhuizen naar een andere plek, hoe doe je dat dan? En waar moeten we heen? Hoe moet dat voor gezinnen met kleine kinderen die naar school moeten, voor mijn bezoeken aan de huisarts? Het liefst blijf ik in mijn eigen huis. Niet ergens achterin een weiland.”

Bert van Dammen (72) maakt zich minder druk. „Ik sta er mellow in. Vanwege de woningwaarde, hypotheek en verzekeringen moet je wel. Net als de tijdelijke verhuizing, je hebt geen keuze. Je kunt moeilijk op zolder gaan zitten.”

Van Dammen heeft te doen met buren met jonge gezinnen. „Ik denk dat het ontzettend veel onrust geeft.”

Voor Hazel Mallon-Kelly (42) en haar gezin komt de aanstaande versterking al helemaal hard binnen. Met haar man kocht ze acht jaar geleden een woning in Ten Post, maar een jaar later volgde het nieuws dat het huis mogelijk onveilig is. Zeven jaar later weet Mallon-Kelly nog altijd niet waar ze aan toe is, ze wacht nog op het beoordelingsrapport. „Toen we werden gebeld dacht ik dat het over Ten Post ging. Het was een dubbele klap. Wat is hier in vredesnaam aan de hand?”

Mallon-Kelly ging naar de bijeenkomst in juli, maar kreeg geen antwoorden op haar brandende vragen. „We zijn niks wijzer geworden, het is een groot zwart gat. Ik was woest.”

Ze noemt de situatie in Ten Post vervelend, maar aan De Waard nog veel vervelender. „Hier woon ik met mijn gezin. Ik vind het een triest idee om hier straks uit te moeten. Ik heb er helaas weinig vertrouwen in dat er gauw meer duidelijkheid komt.”