Een Apache-gevechtshelikopter boven oefenterrein Marnewaard bij Zoutkamp. Foto: DVHN
Het ministerie van Defensie overweegt een munitiedepot bij Luddeweer te bouwen. Daarmee dreigt een inhumane en onacceptabele verhuizing voor aardbevingsgedupeerden.
Cees Wildervanck en zijn vrouw Marja Verstoep verhuisden op 1 juli van hun huis in De Paauwen nabij Overschild naar een wisselwoning, omdat hun huis versterkt wordt. Nu al dreigt een volgende catastrofe. Het ministerie van Defensie heeft meer munitieopslagplaatsen nodig en heeft het oog laten vallen op Luddeweer, vlakbij De Paauwen.
De komst van een munitiedepot betekent dat zo’n honderd mensen, onder wie Wildervanck en Verstoep, straks alwéér zouden moeten verhuizen omdat hun huizen in de gevarenzone staan. Dit keer definitief. Net nu deze mensen na jaren en jaren van twijfels en wanhoop eindelijk vol goede moed konden uitkijken naar een nieuw huis. Dat verzin je toch niet?
Uitgerekend deze plek
Om het nog erger te maken, werden de bewoners pas heel laat over de mogelijke komst van een depot geïnformeerd. Dat leidde natuurlijk tot woedende reacties, maar sowieso had dit hen nooit mogen overkomen. Hoe kan het ministerie uitkomen bij uitgerekend een plek waar mensen al jaren in de ellende zitten door aardbevingsleed?
Er moest vorig jaar februari een parlementair enquêterapport aan te pas komen om Den Haag ook eindelijk de ogen te openen dat het in Groningen heel lang heel erg is misgegaan. Dat rapport was keihard: het kabinet had de Groningers in de steek gelaten. Even leek een ommekeer aanstaande. „De Groningers hadden altijd gelijk”, zei toenmalig staatssecretaris Hans Vijlbrief (Mijnbouw) direct na de presentatie van het rapport.
Diepe leed niet doorgedrongen
De Groningers hadden altijd gelijk, maar ook anderhalf jaar later worden de Groningers alweer aan hun lot overgelaten. Het is opnieuw een pijnlijk bewijs dat een daadwerkelijk ‘Nij Begun’ nog ver te zoeken is. De versterking loopt continu vertraging op, bewoners ervaren ongelijke behandeling en smachten naar duidelijkheid en erkenning. Milder, menselijker en makkelijker: dat credo komt veel gedupeerden de keel uit, want maar al te vaak merken ze er niets van.
Het ministerie van Defensie is in het Noorden hard op zoek naar meer plekken voor kazernes, vliegvelden, oefenterreinen en munitiedepots. Die zoektocht zal vast geen gemakkelijke opgave zijn. Maar een beetje menselijkheid is wel op zijn plaats. Middenin het aardbevingsgebied een depot neerzetten, dat kun je simpelweg niet maken. Dit is het zoveelste voorbeeld dat het diepe aardbevingsleed uit Groningen niet is doorgedrongen in Den Haag.
Onacceptabel
De gemeente Midden-Groningen vindt de komst van een depot óók een slecht idee: Luddeweer ligt te dicht bij de bewoonde wereld. Liever ziet de gemeente dat de opslagplaats in Tjuchem verrijst, op de voormalige NAM-locatie, hemelsbreed zo’n tien kilometer van Luddeweer. De bal ligt echter bij het ministerie van Defensie.
De bewoners van De Paauwen vinden de keuze voor Luddeweer onacceptabel, de gemeente vindt de keuze onacceptabel. Nu het kabinet nog.
