Taco (56) tilt de kerk van Overschild anderhalve meter de lucht in. 'Natuurlijk is dit best uniek'

Het is een spectaculair gezicht aan de Graauwedijk midden in Overschild: 29 palen tillen de 150 jaar oude hervormde kerk anderhalve meter boven de grond. Op het bouwterrein kijken medewerkers in hesjes en helmen naar het schouwspel.

Kez den Engelsman (65) is er ook. Ze woont naast de kerk. Dinsdag zag ze een katje uit de buurt er onderdoor rennen. „Ik dacht: als zo’n klein vrij wezentje eens wist wat voor menselijke kracht hieraan vooraf is gegaan.”

De dorpskerk krijgt schokdempers, zodat hij beter bestand is tegen aardbevingen. Het kerkgebouw wordt ook meteen gerestaureerd en verduurzaamd en krijgt een nieuw ontmoetingshuis aan de achterkant. Het godshuis stond jarenlang scheef en is tijdens het vijzelen ook maar meteen rechtop gezet. In oktober zakt de kerk weer naar beneden.

Directeur Taco Bresser (56) van funderingsbedrijf Bresser staat trots bij de kerk te kijken. Hij kan uitvoerig over de techniek van zijn bedrijf vertellen. „Even in jip-en-janneketaal: een funderingspaal is een soort tafelpoot”, zegt Bresser. „En nu maak je eigenlijk een nieuwe, degelijke keukentafel mét schokdempers.”

De kerk blijft los boven op de schokdempers staan. Dat kun je vergelijken met een kop en schotel: het schoteltje kan heen en weer schudden tijdens een aardbeving, maar het kopje – de kerk – blijft onberoerd. Volgens Bresser is het optillen van de kerk geen bijzondere verrichting. „Zal ik je eens wat vertellen? Een kruipruimte in een woning is precies hetzelfde. Ik wil niet te bescheiden zijn, hoor. Natuurlijk is dit best uniek. Maar de techniek erachter is bewust simpel.”

Veel inwoners van Overschild komen een kijkje nemen. Kez den Engelsman is met haar partner Hans Barkman (67) komen kijken. „Ik vind het indrukwekkend. Zo heb ik de kerk nog nooit gezien. Die was vervallen, mensen zakten letterlijk door de vloer.”

Net als veel van haar dorpsgenoten zit Den Engelsman al jaren midden in de aardbevingsellende. Ze wacht nog altijd op duidelijkheid over de versterking van haar eigen huis. Ze omschrijft hoe er in het dorp veel onderlinge spanningen als gevolg van de aardbevingen zijn. Maar vandaag wil ze positief blijven. „Bewoners blijven uit elkaars buurt, terwijl we elkaar juist nodig hebben. Ik hoop dat de kerk straks weer een plek wordt om samen te komen en rust te vinden.”