Van bloemkoolchips tot ijs van parelgort: bij Sepia in Groningen kun je urenlang lunchen | restaurantrecensie

Bij restaurant Sepia in de Korrewegbuurt in Groningen. Ooit zat hier de Kapteynbar waar de gordijnen altijd potdicht waren en een dikke deur binnen van buiten scheidde. Nu zit hier een gastronomisch lunchrestaurant met jaren ‘70 meubels, een open keuken en twee vrouwen die de scepter zwaaien.

Ja! Het restaurant telt slechts vijf of zes tafels, maar is ruim opgezet en door de grote ramen is het licht binnen. Op kastjes langs de muren staan groenten in potten te fermenteren. De inrichting is simpel en rustig.

Bij Sepia wordt gewerkt met een vast menu. Je kunt kiezen voor vegetarisch, plantaardig of niet-vegetarisch. De chef werkt graag met lokale seizoensproducten en volgens de site kookt ze van ‘kop tot staart’, waardoor weleens iets ongebruikelijks voor kan komen in het menu.

Mijn tafelgenoot gaat voor niet-vegetarisch en ik voor vegetarisch. Hij krijgt een oester en ik een chipje van gefermenteerde bloemkool, gevolgd door een koude soep van het Wonder van Scheemda (doperwtjes), koolrabi en lavas. Op het volgende bord ligt een gekonfijte eidooier met een rolletje van prei. Rap daarna volgt een uit lagen opgebouwd taartje met onder meer broccoli. Het hoofdgerecht voor de tafelgenoot is langzaam gegaarde (héél langzaam, het vlees heeft 24 uur in de over gelegen) lamsnek. Het vlees is superzacht. De vegetarische gangen doen absoluut niet onder voor de gerechten met vlees. Ik krijg een prachtig opgemaakt bord met pruikzwam en een jus van champignons. Het dessert is het allerlekkerst: cake met ijs gemaakt van parelgort waardoor het een beetje nootachtig smaakt. In totaal eten we 5 gangen met tussendoor brood met een krokante korst.

De bediening is snel en capabel. Sepia wordt gerund door Fareeda van der Marel (tot 2020 chef bij vegan restaurant Achterwerk) en Sieta Schellinger (medeoprichter van Spijslokaal Pernikkel). Van der Marel kookt in de open keuken en Schellinger doet de bediening. Ze weet precies wat op tafel komt, ook qua wijnen, en maakt tijd voor een praatje maar blijft niet te lang aan tafel plakken. Precies goed, eigenlijk.

Het voelt heel bijzonder om op zondagmiddag zo luxe te lunchen. Het eten is erg lekker. De gangen passen goed bij elkaar, al was wat meer afwisseling qua smaken misschien leuk geweest. Vooral het hoofdgerecht en het nagerecht springen er op dat gebied echt uit. We nemen om 13:00 uur plaats en lopen om 15:30 uur de deur weer uit met een volle buik.

Ja! Schellinger wist te vertellen dat de focus in de zomermaanden meer op borrelen ligt. Dat willen we graag testen.