Mark Jagt (links) en Sil Kramer, spelers van vv Staphorst. Foto: Hilbrand Dijkhuizen
Mark Jagt en Sil Kramer zijn ‘matties’. Al sinds hun kinderjaren. Zij waren buurjongens in Assen, zaten op dezelfde school, voetbalden bij dezelfde clubs en spelen dit seizoen beiden bij derdedivisionist Staphorst. Zaterdag is Hoogeveen de tegenstander. ,,Wij kijken ernaar uit.”
Mark Jagt (24) en Sil Kramer (22) zijn geen buren meer. Jagt heeft het ouderlijk huis verlaten en zijn intrek genomen in een appartement in de Asser binnenstad. Kramer woont nog bij zijn ouders, die naar Loon zijn verhuisd, een dorpje aanleunend tegen de Drentse hoofdstad.
Opgegroeid aan de Houtlaan
Hun vriendschap heeft er niet onder geleden. „Wij gaan nog steeds heel goed met elkaar om”, laat Kramer weten. „Ik heb een oudere broer, Tim, en Mark heeft twee broers, Jurjen en Erwin, en we kunnen het allemaal goed met elkaar vinden. Net als onze ouders. Die kenden elkaar al van vroeger.”
De Jagtjes en de Kramertjes woonden eerder aan de Houtlaan in Assen, dicht bij de voetbalvelden van Asser Boys en dus werd dat de eerste club van Mark en Sil. „Asser Boys is een supermooie club, waar wij het enorm naar de zin hebben gehad”, vertelt Jagt. „Maar we voetbalden niet op het niveau waarop we graag wilden spelen. Ik ben daarom naar ACV gegaan, waar ze een betere jeugdopleiding hebben en met hun jeugdelftallen ook hoger spelen. Ik ben er in het onder -13 elftal begonnen. Op mijn achttiende kwam ik bij de eerste selectie.”
‘Dat wilde ik graag meemaken’
„Toen ik hoorde dat Mark naar ACV ging, wilde ik daar ook naartoe”, haakt Kramer in. „Ik ging van de F’jes van Asser Boys naar de E’tjes van ACV.” Op zijn veertiende verkaste hij naar Be Quick 1887 in Haren. ,,De jeugd van Be Quick speelde op hoog niveau, in de landelijke eerste divisie, en dat wilde ik graag meemaken. Ik heb een mooie tijd gehad bij Be Quick en heb er negen jaar gespeeld, waarvan vier jaar in het eerste elftal.”
Mark Jagt wekte met zijn spel in de jeugd van ACV de interesse van FC Groningen, waar hij uitkwam in het onder -14 en het onder -15 elftal. Daarna kreeg hij te horen dat hij niet langer mocht blijven en daarmee was zijn droom om profvoetballer te worden voorbij. Hij keerde terug naar ACV. „Maar daar vonden ze mij niet goed genoeg voor B1 en werd ik ingedeeld in B2. Daar begreep ik niks van. Had ik net de klap gehad dat ik was afgevallen bij FC Groningen, kreeg ik vervolgens nog een klap. Ik heb toen even met de gedachte rondgelopen met voetballen te stoppen.”
Via Julius Duit bij Staphorst
De technische leiding van ACV schatte de kwaliteiten van Mark Jagt later beter in. De vleugelaanvaller werd een gewaardeerde kracht in de selectie van de hoofdmacht, maar slaagde er niet in over langere tijd een basisplaats af te dwingen. „In mijn laatste seizoen bij ACV maakte ik weinig speelminuten. En ik had er geen zin meer in elke week mee te gaan met het tweede elftal. Ik vond dat er meer in zat en ben om me heen gaan kijken.”
Via Julius Duit, een van zijn beste kameraden, kwam Jagt bij Staphorst terecht. „Hij speelde daar al en heeft mij bij de club onder de aandacht gebracht (Duit voetbalt inmiddels bij Swift in Amsterdam, red.). Ik denk dat ik wel weer bij ACV terugkeer, maar het is goed voor mij eens ergens anders te spelen.”
‘Mannetjes die zichzelf heel belangrijk vinden hebben we hier niet’
Jagt maakte in zijn eerste seizoen bij Staphorst acht doelpunten en leverde ook behoorlijk wat assists af. In de huidige competitie was hij één keer succesvol. „Ik denk dat de club en ook het voetbal dat Staphorst speelt goed bij me passen. We zoeken eerst naar voetballende oplossingen, maar als we die niet vinden, kunnen we ook opportunistisch spelen. Ik wil niet zeggen dat we een vechtvoetbalteam zijn, maar als ploegen bij ons komen, vinden ze het vaak niet lekker om tegen ons te spelen. De prestaties staan ook bij ons voorop, maar gezelligheid is eveneens belangrijk. We zijn serieus als het moet, maar er is ook ruimte voor een dolletje. We hebben een ploeg met allemaal leuke jongens. Mannetjes die zichzelf heel belangrijk vinden hebben we totaal niet. Hier is heel veel nuchterheid.”
Kramer maakte aan het eind van het vorige seizoen de overstap van de eersteklasser Be Quick 1887. „Ik ben bij Be Quick weggegaan, omdat ik de ambitie heb hogerop te spelen. Profvoetbal hoef ik niet meer te halen, spelen in de tweede divisie is nog wel een doel. Ik ben 22, dat moet nog haalbaar zijn. Ik denk dat ik afgelopen zomer een mooie stap heb gemaakt. Bij Staphorst komt ook altijd veel publiek kijken, bij Be Quick is dat niet het geval. En je wilt natuurlijk graag voetballen voor veel publiek en op goed niveau. Bij Staphorst is beide het geval.”
Achter De Koe en Engbers
Een basisplaats bij zijn nieuwe club heeft Kramer nog niet. Op de nummer 6-positie geeft trainer Richard Karrenbelt de voorkeur aan Milan de Koe of Kjelt Engbers. „Tot nu toe ben ik blij met de minuten die ik krijg. Ik weet dat ik geduld moet hebben, maar uiteindelijk gaat het me lukken een basisplaats af te dwingen. Ik ben ervan overtuigd dat geduld wordt beloond.”
Jagt, gymdocent bij PRO (Praktijk Onderwijs) Assen, en Kramer, student social work in Emmen, treden zaterdag met Staphorst aan tegen Hoogeveen. Jagt: „Vorig jaar verloren we in de strijd om het kampioenschap van Hoogeveen en dat deed zeer. Dat geeft deze wedstrijd voor ons een extra lading.”
Pourier, Krikke en Anakotta
Kramer: „Voor mij persoonlijk is het ook een bijzondere wedstrijd. Bij Hoogeveen spelen Marshelon Pourier, Siemen Krikke en Quinten Anakotta, jongens met wie ik bij Be Quick heb gevoetbald. Ik kijk ernaar uit hen weer te zien. Ons eerste doel is handhaving in de derde divisie, maar ik denk dat er veel meer in deze ploeg zit en dat we dit seizoen kunnen verrassen.”
