Aanvoerder Levon van Dijk viert feest met kampioensschaal, de selectie viert mee. Foto: DVHN
Hoogeveen viert feest na een benauwd gelijkspel in de kampioenskraker tegen naaste concurrent Staphorst (1-1), de noorderingen bij de Overijsselse ploeg treuren. ‘Wij waren de betere ploeg, en dan is dit enorm zuur.'
Even was hij zoek. De spelers hadden in de druipende regen hun kampioensmedaille in ontvangst genomen, maar waar was trainer Björn Zwikker? ,,Zwikker, Zwikker!!’’, riep de voltallige selectie en met een flauwe glimlach nam de kleine succestrainer, die even achter een paar brede ruggen verdwenen was, zijn pet af om zijn medaille omgehangen te krijgen.
,,Een kroon op een geweldig seizoen’’, was de eerste reactie van Zwikker, die met de titel zijn debuutseizoen bij Hoogeveen afsloot. ,,Dit was de eerste keer ook dat we echt flink wat geluk hadden. Een wedstrijd zoals deze, waarin onze tegenstander zoveel kansen krijgt maar wij toch winnen, die hadden we nog niet gehad. Het heeft mee gezeten vandaag, dat is zeker.’’
Hoogeveen juicht na afloop, aanvoerder Levon van Dijk heeft de schaal. Foto: DvhN
Natuurlijk ontrolde zich voor Hoogeveen, dat aan een punt genoeg had voor het kampioenschap, een ideaal scenario: zelf vroeg scoren betekende dat Staphorst twee goals moest maken en dus zou er ruimte komen voor de genadeslag.
Geen genadeklap
Die ruimte kwam er nu en dan ook, maar te weinig voor de genadeklap. ,,Staphorst zette ons enorm onder druk’’, zei rechtsback Noah Schuurman. ,,Daardoor moesten we vooral verdedigen en daardoor werd het nog aardig spannend.’’
Maar de gelijkmaker, die ervoor zorgde dat Staphorst het kampioenschap ineens weer konden ruiken, viel te laat voor de ploeg van geel en blauw. ,,In de negenstigste minuut de 1-1’’, zei Quinten Anakotta na afloop met een brede grijns, ,,dat was prima. Beter kan eigenlijk niet. Als zij al in de 70e minuut hadden gescoord, dan had ik het nog moeten zien. Dan was het een stuk lastiger geworden.’’
Kort na het laatste fluitsignaal. Spits Sam Crowther (9) baalt. Foto: André Weima
Vroeg in de wedstrijd, na dik negen minuten spelen, schoot Jim Veltmaat de goal binnen die Hoogeveen het kampioenschap bracht. De spelverdeler kreeg de bal zomaar in de voeten gespeeld van Milan de Koe, de Groningse middenvelder van Staphorst.
Die baalde na afloop flink, ook al bracht hij zijn ploeg in de absolute slotfase met een fraaie goal op gelijke hoogte. ,,Ja dit is enorm zuur’’, zei De Koe. ,,Ik wilde die bal naar voren schieten, maar raakte hem totaal verkeerd. Dat is natuurlijk het laatste wat je wilt in zo’n wedstrijd. Met al die mensen die mee zijn gekomen en ons steunden. Echt balen.’’
Tweemaal buitenspel?
Na die vroege 1-0 leek Staphorst snel gelijk te maken, al stond Aleksandar Jankovic wel duidelijk buitenspel bij zijn lobje over Nick Borgman. Twee minuten later leek het alsnog gelijk te worden toen Mark Jagt een vrije trap panklaar op het hoofd van Kjelt Engbers legde.
De Emmenaar knikte binnen. Maar ook toen ging de vlag omhoog: het hoofd van Engbers hing buitenspel, zo meldde assistent-grensrechter Matthijs Zut na afloop.
‘Wij waren de beste ploeg’
Emmenaar Engbers zelf haalde zijn schouders op. ,,Ik hoorde van teamgenoten dat het geen buitenspel was, maar ik heb de beelden nog niet teruggekeken. Maar het is wat het is, er is nu niks meer aan te doen. Ontzettend zuur dit, we wilden zo graag kampioen worden. We hebben er ook alles aan gedaan, we waren de beste ploeg, dit was een onterechte uitslag maar dit hoort ook bij het voetbal.’’
Stan Meekhof, de goalie die aan het eind van vorig seizoen Hoogeveen verruilde voor Staphorst, meldde zich na afloop al snel bij zijn oud-ploeggenoten om hen te feliciteren. ,,Ik baal enorm, maar ik gun het deze jongens ook.’’
Hoogeveen-verdediger Alagie Jabbie, die in de laatste minuut zijn ploeg nog redde door een bal van de lijn te halen, stond intussen met een brede glimlach in het feestgedruis. ,,Prachtig toch? Dit is een mooi ploegje hoor.’’
