Vlak voor de kampioenswedstrijd Hoogeveen-Staphorst, eind van vorig seizoen: gele rookbommen ontnemen het zicht. Foto: André Weima
Zo’n drieduizend toeschouwers, auto’s een kilometer ver in de berm geparkeerd, stewards van beide partijen en vuurwerk en rookbommen: dat Hoogeveen-Staphorst een spektakel zou gaan worden was al vroeg duidelijk op het uitpuilende Bentinckspark.
Met een biertje in de hand staat Willem Zwikker langs de lijn. De oom van Hoogeveen-trainer Björn Zwikker voelde zich op het laatste moment toch moreel verplicht zijn neef tet steunen met zijn aanwezigheid. ,,Ik weet wat het die jongen doet, ik weet dat hij onze steun kan gebruiken. We zijn familie, we moeten er voor hem zijn.’’
Willem Zwikker langs de lijn bij de kraker Hoogeveen-Staphorst. Foto: DvhN
‘Dat raakte me’
Het interview met zijn neef over Willems overleden broer Berry, de vader van Björn, speelde daarbij een rol. ,,Dat raakte me’’, zegt Willem. ,,Mooi dat Björn erover vertelde, zo is hij. Broodnuchter, maar wel met gevoel. Daarom ben ik hier.’’
De Staphorst-aanhang laat zich horen. Foto: André Weima
Op de kopse kant van het veld is alles geelblauw, de kleuren van Staphorst. Naar schatting 1000 supporters van de Overijsselse club zijn naar Hoogeveen getogen en laten zich horen en zien. Geelblauwe rookbommen ontnemen toeschouwers in de eerste minuten het zicht.
Volksverhuizing
En in de rust volgt een opmerkelijke volksverhuizing: dan maakt de complete Staphorst-aanhang, als een kudde gnoes, de oversteek naar de andere kopse kant. ,,Opdonder’n met dat volk’’, schampert een Hoogeveen-supporter met een biertje in de hand.
Staphorst-supporters steken in de rust over. Foto: DvhN
Bij de uitgang van de enorme Hoogeveen-kantine is een feesttent ingericht. Daar staan in de rust, als Hoogeveen op 1-0 staat en Staphorst dus nog twee goals nodig heeft, ‘Mokkie’ (21) en zes andere Staphorst-aanhangers. Ja, zeker hebben ze er nog vertrouwen in. ,,Dit komt nog wel goed hoor’’, zegt Mokkie.
‘Dit is profvoetbal, ze moeten leveren’
En dat zal ook moeten, zegt een ander. ,,Dit is profvoetbal hè. Ze moeten leveren.’’ Zo simpel is het. En dat het overgrote deel van hun team uit Groningen en Drenthe komt? Daar halen de Staphorsters hun schouders over op. ,,Of het geld nu uit het Noorden komt of de spelers’’, zegt Mokkie, ,,dat maakt mij niks uit. Laat ze maar gewoon winnen.’’
Hoogeveen is kampioen en viert feest. Op de voorgrond Quinten Anakotta. Foto: André Weima
Maar dat gebeurt niet, al wordt het in de slotfase nog akelig spannend. Als scheidsrechter Robin Gansner fluit voor een overtreding, bestormen zo’n vijftig Hoogeveen-supporters alvast het veld. Die keren keurig terug achter de omheining, om een paar minuten later hun pitch invasion nog eens over te doen en dan voor het echie: Hoogeveen is kampioen.
Weer een ooievaar
Dan heeft Britt Zwikker haar meest bijzondere moment al gehad. De zus van Björn zag in de rust een ooievaar vliegen. ,,Kijk, hier, ik heb er een foto van’’, zegt de voormalig kickbokser. Was het dezelfde die haar broer de laatste dagen al tweemaal zag? Misschien was pa Berry dus misschien tóch getuige van deze bijzondere dag. ,,Man, het zou zo prachtig zijn als hij dit heeft gezien’’, zegt Willem.
