Jordan Stolz én zijn coach zoeken Jenning de Boo op na fenomenale 500 meter: ’Je komt te dichtbij’

Maar die schitterende shows haalden Jordan Stolz nog steeds niet uit balans. Het Amerikaanse fenomeen won in Calgary weer drie keer op rij en is nu vijftien opeenvolgende wereldbekerwedstrijden ongeslagen.

Femke Kok won wel, maar kwam niet aan records toe. Hoewel, de Friezin reed wel de snelste seizoenstijd (37,01) op de 500 meter, maar die tijd kwam niet in de buurt van haar nationale toptijd (36,83), laat staan het baanrecord in Calgary (36,39).

Dat Kok zegevierde, is toch een klein medisch wonder. Vanwege een vermoeidheidsvirus sloeg de Reggeborgh-sprintster de eerste twee World Cups over en trok ze zich halverwege het NK van eind december terug. Dat ze haar rentree viert met goud, biedt vooral olympisch perspectief. Over ruim een jaar zijn de Winterspelen in Milaan.

,,Zelf vond ik het geen goeie race’’, reageerde Kok na afloop. ,,De opening haperde en op de kruising hinderde die Chinese tegenstander mij. Ik wilde ook graag een 36’er rijden, dat was het doel. Maar goed, ik moet tevreden zijn met deze race. En dat ik alweer op dit niveau zit.’’

Van de overige Nederlandse sprintsters kwam alleen Dione Voskamp toe aan een persoonlijke verbetering. Met haar 37,51 werd ze achtste. Suzanne Schulting (10e) en Jutta Leerdam (12e) voerden achterhoedegevechten.

Maar goed, het ging deze zondag vooral weer over Jenning de Boo en Jordan Stolz. De verschillen tussen de twee worden per wereldbekerwedstrijd kleiner en kleiner. Zondagavond op de 500 was de kloof slechts 0,02: 33,85 versus 33,87. Maar dat mocht de pret niet drukken wat betreft de lol om het Nederlandse record. De acht jaar oude toptijd van Ronald Mulder (34,08) sneuvelde door de snelheidsduivel uit Groningen. Voor het eerst dook een Nederlander een 33’er in.

,,Ik had een 33,9 in m’n hoofd, dit is dus boven verwachting’’, reageerde De Boo in de microfoon van de NOS. ,,Maar dit is wat ik wilde. Twee dikke persoonlijk records dit weekend. Ik was best nerveus voor de 500 meter. Iedereen zei dat ik wel een 33’er zou rijden. Maar dat doe je niet zomaar.’’

Direct na afloop van zijn adembenemende sprint kwamen Bob Corby en Jordan Stolz hem feliciteren. De coach en de atleet dus. ,,Je komt te dichtbij’’, sprak de bejaarde Amerikaan tot De Boo. Stolz: ,,Ik zei hetzelfde.’’ De Boo: ,,Ik hoop dat ze bang worden. Maar dat denk ik eerlijk gezegd niet. Ik denk dat hij dit ook wel mooi vindt. Maar het was vandaag dus net niet. Ik ben nu zo dichtbij, ik kan hem ruiken.’’

Een avond eerder - op de kilometer - dacht De Boo ook even dat het hem gelukt was: Stolz een genadeklap verkopen. De reus van Reggeborgh opende na 200 meter harder dan hij ooit had gedaan (16,06) en zette vervolgens zijn buitenboordmotor aan die hem en de schaatswereld het snelste rondje ooit over 400 meter opleverden: 23,92. Toen na hij 1.06,05 over de meet kwam, was in elk geval het stoffige Nederlands record van Kjeld Nuis eraan gegaan. Dat stond al sinds maart 2019 (1.06,18). Bovendien was De Boo daarmee net zo goed als Stolz ooit was in Calgary. Het baanrecord was dus in elk geval geëvenaard.

Maar Stolz moest deze zaterdagavond nog in actie komen nadat hij vrijdagavond al had laten zien in zeer goede doen te zijn. Toen vermorzelde de Amerikaanse twintiger het roestige baanrecord (1.41,33) van de Rus Dennis Joeskov. Stolz was uitgekomen op 1.41,23. Tot frustratie van De Boo lukte het Stolz een dag later wederom de turbo aan te zwengelen en daarmee diens baanrecord op de kilometer compleet te vernietigen: 1.05,91.

,,Nu alleen nog die slotronde en dan heb ik de kans om Stolz te pakken’’, liet De Boo zich naderhand zichtbaar teleurgesteld ontvallen. ,,Ik hoopte dat ik hem eindelijk had, maar hij heeft nog zo’n geweldig slot. Daar moet ik nog aan werken. Dat Nederlandse record van Nuis? Ik was meer bezig met het winnen van Stolz dan met de tijd.’’

Er heerste afgelopen zaterdagavond al een wereldrecordsfeer in Calgary omdat Davide Ghiotto de 10 kilometergrens had verlegd. Ook Angel Daleman had die avond met succes het juniorenwereldrecord op de 1500 meter aangevallen en was uitgekomen op 1.52,38, de vierde tijd van de dag. Dergelijke baanbrekende gebeurtenissen had Calgary sinds maart 2019 niet meer meegemaakt. Toen reed de Tsjechische Martina Sablikova twee wereldrecords (op de 3 en 5 kilometer).

De pas 17-jarige Daleman liet zien dat zij wellicht de vrouwelijke Jordan Stolz kan worden. Haar juniorenwereldrecord betekende namelijk tegelijkertijd dat haar persoonlijk record met liefst drie seconden was verbeterd. ,,Ik wist dat ik dit kon’’, aldus Daleman, ,,maar met drie seconden? Dat had ik even niet zien aankomen.’’ Daleman viel overigens niet in de prijzen. De senior Antoinette Rijpma-De Jong was een fractie sneller en werd zo derde op de 1500 meter. Joy Beune won.