Jenning de Boo (20) uit Groningen wordt kampioen, terwijl opa vanuit de hemel toekijkt. 'Titel is ook beetje voor hem'

Het waren voor Jenning de Boo emotionele dagen. Kort na het overlijden van zijn 89-jarige opa Hans in het UMCG moest de 20-jarige schaatser in Thialf de knop omzetten voor het EK sprint. Daar was het grote Nederlandse sprinttalent weer een klasse apart.

De Groninger won drie van de vier afstanden en moest alleen op de laatste duizend meter zijn meerdere erkennen in ploeggenoot Tim Prins. Maar De Boo bleef zijn directe concurrent voor de titel, Merijn Scheperkamp (Team Essent), wederom in een rechtstreeks duel voor. Daardoor won de Stadjer zaterdag voor het eerst in zijn carrière het EK sprint.

,,Het was een mooie en vredige dood’’, zei Jenning over het overlijden van zijn opa Hans de Boo. ,,Hij was 89 en iedereen heeft van hem in het UMCG afscheid kunnen nemen. Hij is vorig weekend overleden. Ik heb toen nog anderhalf uur bij hem gezeten. Ik had er vrede mee. Hij zei dat hij er ook vrede mee had. Mijn opa zei tegen mijn ouders dat ik niets moest laten voor het schaatsen. Dat had hij liever dan dat ik nog een keer naar het ziekenhuis kwam. Deze Europese titel is een beetje voor hem. Ik wilde er deze dagen niet te veel mee bezig zijn. Ik moest eerst die titel binnenslepen. Maar ik kan nu wel zeggen dat dit kampioenschap ook voor mijn opa is.’’

De Boo heeft er niet over gedacht om het EK over te slaan. ,,Nee, nee, zijn overlijden zat wel in mijn achterhoofd. Dat kan me naar beneden halen, maar het heeft mij een boost gegeven. Ik kon heel goed met mijn opa. Mijn oma was al overleden. Hij woonde alleen in Groningen. Ik ging nogal eens langs. We hadden dezelfde interesses. Hij was dokter en erg bezig met geschiedenis en oude familiewapens en schilden, heraldiek. Daarover kon ik altijd leuk met hem lullen.’’

Zondag vond in de stad Groningen de herdenkingsdienst voor opa Hans de Boo plaats. ,,Ik kan de titel nu even vieren’’, zei kleinzoon Jenning zaterdag. ,,Maandag wordt hij begraven. Dus ik weet niet of ik er zondag in Thialf bij ben met de huldiging en het rijden met de slee. Eerlijk gezegd ben ik liever bij mijn familie dan dat ik in een slee in de rondte rij.’’ De Boo ontbrak zondag inderdaad bij de huldigingsrit met de Europees kampioenen.

Opa Hans volgde de inmiddels imposante sportcarrière van kleinzoon Jenning op de voet. ,,Hij heeft het hele NK sprint (waarop De Boo kampioen werd) eind december nog op de tv kunnen bekijken. Hij lag toen al in het UMCG. Dat was hartstikke mooi. Altijd kreeg ik een e-mailtje van hem. Van: goed gereden jongen. Appjes, daar deed hij niet aan, maar hij was altijd betrokken.’’

De Boo werd na zijn afsluitende rit zowat bedolven onder de knuffels, die velen van de 12.500 toeschouwers op het ijs gooiden. Op de niet geheel serieuze suggestie dat het nu tijd lijkt om kinderen te krijgen, zei de nieuwe kampioen: ,,Haha, ik ben bijna 21. Ik wacht er nog even mee, maar ik bewaar de knuffels wel.’’

,,Ik ben hartstikke tevreden over dit EK’’, zei de sprinter. ,,Als ik doe wat ik moet doen, dan ik mee voor de winst. Maar ik was op deze laatste dag vooral heel zenuwachtig dat er nog iets mis zou gaan. Ik moest blijven staan en de boel niet op de laatste dag van het toernooi verneuken. Ik moest vier keer goed zijn. Tot het laatste moment was ik gefocust.’’

De Boo zag allrounder Chris Huizinga na zijn tweede valse start op de 500 meter gediskwalificeerd worden. Dat deed ook wel wat met hem. ,,Dat was heel zuur voor Chris. Ik hou mezelf nooit in, maar moest er wel rekening mee houden dat hier een titel op het spel stond. In de laatste buitenbocht was het zaak te blijven staan en goed te finishen. Dat is het enige moment dat ik wat meer op zeker heb gereden en iets heb laten liggen. Door vermoeidheid ga je foutjes maken. Dan kan je je voor de kop schieten als er iets fout gaat.’’

Hoofdcoach Gerard van Velde van Reggeborgh herinnerde zijn jonge sprinter tevoren aan het wereldkampioenschap sprint dat Kai Verbij in 2017 won. ,,Toen ging hij op zijn laatste 1000 meter bijna op zijn bek. Dat spookte vrijdagavond, voordat ik ging slapen, nog even door mijn hoofd.’’

De Boo klokte op zijn laatste 1000 meter een tijd van 1.08,33. In het klassement bleef de Groninger zijn landgenoten Merijn Scheperkamp en Tim Prins voor. Voor het eerst kleurde het podium bij het EK sprint bij de mannen volledig oranje.

Ook bij de vrouwen was het podium bij de sprinters een volledig Nederlandse aangelegenheid in Heerenveen. Jutta Leerdam werd voor de derde keer Europees kampioen. Dit tot grote vreugde van haar vriend en bokser Jake Paul, die op de tribune uitzinnig van vreugde in de rondte sprong. De 26-jarige Leerdam won de afsluitende 1000 meter in 1.14,45. Daarmee versloeg ze in een rechtstreeks duel landgenote Femke Kok en passeerde haar net in het klassement.

Kok werd op de 1000 meter met 1.15,01 tweede. Suzanne Schulting zette met 1.15,31 de derde tijd neer. Suzanne Schulting won in haar eerste volledige langebaanseizoen bij haar EK-debuut brons na de zilveren Kok. ,,Ik heb dit toernooi superveel fouten gemaakt’’, zei een kritische Leerdam. ,,Dat komt ook wel door mijn nieuwe ijzers, waaraan ik nog moet wennen. Mijn eerste rondes gaan al veel beter. Ik ben tevreden, maar niet over mijn 1000 meter vandaag. Ik heb het superspannend gemaakt. Ik moest er op de 1000 meter achteraan, terwijl ik normaal voor lig. Maar ik finishte toch als eerste. Toen wist ik dat ik de titel had. Al was het krap.’’