Echt strak deeg. Echt strak deeg? Waar slaat dat op?
Ik dacht aan het woord kerstgedachte. Aan wat er bij de vorige kerst zoal gedacht zal zijn. Om je heen kijkend en overziend wat er na al dat liefderijke denkwerk is uitgericht, kun je concluderen dat je de kerstgedachte gerust overhoop kunt gooien. Dat deed ik. Letterspelend kwam ik tot het anagram ‘echt strak deeg’.
Ik vroeg ook ChatGPT een anagram van kerstgedachte. Dat slimme computerprogramma kwam met louter foute bedenksels. In ‘edelste kracht’ was de letter ‘g’ ingeruild voor een foute ‘l’ en ‘de kasteelgracht’ bevatte ook al zo’n ‘l’. Verder lepelde het programma een rijtje niet bestaande kreten op. Mijn oplossing oogt onzinnig, maar is in elk geval Nederlands en kloppend als anagram. Heb ik ChatGPT tenminste eens in mijn leven afgetroefd. En wie weet kan een hartigetaartenbakker zich vinden in dat echt strakke deeg.
Donkere dagen voor kerst? Een heel jaar
Wat leverde de vorige kerstgedachte op? Twee dagen koetjes en kalfjes en voor de rest rotzooiden we er flink op los. In de wereld en in eigen land. Donkere dagen voor kerst? Een heel jaar.
Sinds de vorige feestelijke terugblik op de geboorte van Jezus in Bethlehem dan wel Nazareth – daar hebben de duo’s Mattëus/Lucas en Marcus/Johannes tot op de dag van vandaag een stevig meningsverschil over, als opmaat naar volgende geografische conflicten – hebben we er naast de oorlog in Oekraïne nog eentje bij verzonnen. Die in Israël/Palestina.
In Amerika stampvoet de antidemocratische crimineel Trump weer geducht richting Witte Huis. Hij spreekt het al niet eens meer tegen wanneer hij fascist wordt genoemd. Zijn wankelende, hoogbejaarde tegenstrever, een degelijke denker in een versleten lijf, moet zo’n beetje liftjes naar al zijn spreekgestoeltes laten bouwen. Dat komt niet goed.
In Brazilië is de grote boskapper Bolsonaro nu zelf weggekapt, maar in een land verderop, Argentinië, heeft het volk een kneus op de troon gehesen. Desinformatie doet overal zijn werk, dan krijg je dat. El Loco wil met de kettingzaag als handelsmerk de ministeries van zorg en cultuur vellen en van de peso de dollar maken.
Zo landen we met de vastgelopen kerstgedachte in eigen land
Bij ons lonkt er inmiddels ook eentje naar de macht die geen overheidscent aan cultuur en omroep wil spenderen. Zijn favoriete liedje is, gelet op zijn tegenovergestelde voorkeuren – haarkleur, eigen volk eerst – vreemd genoeg Back to Black. Meer voor de hand liggend was Back Home geweest. Of, kijkend naar dobberende vluchtelingenbootjes op de Middellandse Zee, Terug naar de Kust.
Zo landen we met de vastgelopen kerstgedachte in eigen land. Hoe onbestaanbaar, dat Ter Apel nog steeds niet is verlost van zijn vluchtelingenprobleem, hoe het land met de vluchtelingen durft te sollen. We mogen hopen dat El Loco’s gereedschap rap in handen komt van die VVD-dame. Kan ze nog wat fermer aan haar eigen stoelpoten zagen. Wat een vertoning.
Ik rommelde door met de letters uit ‘kerstgedachte’
Oké, weer een Jezusjaar voorbij, op naar een nieuw. Positieve herstart! Het moet, al is het een puzzel. Om te beginnen een vredige, Dr. Denker, onze fameuze kerstpuzzel. Ikzelf rommelde met de hoop op een betere wereld net zo lang door met de letters uit ‘kerstgedachte’, tot als anagram de term op mijn papiertje stond waarmee, samen met de liefde en saamhorigheid, alles begint. ‘De geestkracht’. Daarmee in gedachten: mooie kerst!
