Het jaar spoedt zich ten einde. Tijd voor de lijstjes. Wie dit leest en zijn of haar voorkeuren voor de Top 2000 nog niet heeft ingezonden: gij zijt te laat. Kans verkeken om Queen eindelijk tot bedaren te brengen en in te ruilen voor een ander cliché.
Hoewel die inzendingen voor de schone schijn zijn. Deze week werd bevestigd wat we al wisten. Niet de luisteraars maar de programmabonzen bepalen de ranglijst. Ze torpedeerden een topnotering van Ede Staal, terwijl Boudewijn de Groot met een tot dan nogal onbekend lied pardoes bovenaan eindigde. Nou gun ik Boudewijn de Groot alles. Hij is een held. Maar die topnotering van Avond is indertijd vast na een weddenschap aan een omroepbar bijeen gemanipuleerd.
Taylor Swift leek me opmerkelijke keuze
Dat ze in Hilversum niet vies zijn van achterbakse trucjes, bleek wel weer bij de beslissing om het tv-programma Op1te schrappen. Op zich prima. Het het enige voordeel vanOp1is immers dat je nu op dat tijdstip een boek kunt lezen zonder iets te missen. Alleen moesten betrokkenen het op een nieuwssite lezen. Je zult zo’n leiding hebben.
Ik belandde via mijn laptop alsnog 3 minuten in OP1 . Ik zocht en vond iets over Taylor Swift.Time heeft in lijstjestijd de zangeres tot Person of the Yearverklaard. Ze versloeg Poetin, Barbie en prins Charles. Winnaars zijn niet altijd toppers voor de eeuwigheid. Neem Hitler (1938) en Stalin (1939). Dan zingt Taylor beter.
Taylor Swift leek me opmerkelijke keuze. Ik weet dat ze ontzaglijk veel albums verkoopt, een ongeëvenaarde stoot prijzen heeft gewonnen en dat er een veel bekeken documentaire rondgaat. Abnormaal wat haar in pakweg vijftien jaar is gelukt. Als 10-jarige won ze een landelijke poëziewedstrijd, op haar 12de schreef ze een roman.
Taylor Swift is een rolmodel
De kenner/fan bij Op1 kwam qua diepgang niet verder dan hoe geweldig Taylors zelfbedachte kaartverkoopsysteem is. Op mijn redactie zitten fanatieke fans (v). Ze konden mij uitleggen dat het naast de muziek om Taylors persoonlijke, herkenbare, eerlijke teksten gaat, echte verhalen, dat ze daarnaast een briljante marketingbitch is, zich positioneert als feministe die zonder drammen zegt waar het op staat. Een rolmodel. In 2017 was ze met vier andere vrouwen ook al Person of the Year, nadat ze geladen met nare ervaringen van leer trokken tegen seksueel misbruik. In een jaar dat iedereen elkaar de hersens inslaat, is Taylor Swift een mooie positieve keuze. Nu nog spannende muziek (excuus fans).
Hier mogen we weer snel de sporters van het jaar tegemoet zien. En de Politicus van het jaar, gekozen door parlementaire journalisten. Zal Wilders wel weer worden, met al zijn zetels. Want journalisten kunnen knap masochistisch zijn: al word je bestempeld tot tuig van de richel, maakt niet uit, politiek gaat niet over beschaving. Ze kunnen ook Omtzigt kiezen. Die won immers nog meer zetels. Weekblad Elsevier heeft zijn Nederlander van het Jaar al vastgesteld: Peter Wennink van ASML. Iets met innovatie in het bedrijfsleven. Ik zeg: massale polonaise.
Eerst moeten we toerekeningsvatbaar zijn
Zodra er een kabinet is, komt het correctief referendum in de wet. De kogel is al door de Kamer. Uit onderzoek blijkt dat ruim een derde van de 15-jarigen niet in staat is een Nederlandse tekst te snappen. Voordat de bevolking van alles mag bepalen, moeten we toch eerst allemaal maar eens toerekeningsvatbaar zijn. Straks behoor je al tot de zo graag verguisde elite, wanneer je ‘voor’ en ‘tegen’ nog uit elkaar kan houden. Wie stopt de ongeletterde trend?
Om te beginnen benoem ik hierbij alle leraren tot Nederlands Persoon van het Jaar. Van harte.
