Het is een schot voor open doel voor elke stukjesschrijver, maar laat mij de Haagse nonformatie eens laten glippen. Ik wilde het in dit rare land eens hebben over gokken, winnen en dan niet innen.
Vooruit, toch even. Wie de combinatie ‘raar land’ en ‘gokken’ hanteert, stuurt zijn hersenen alsnog naar Den Haag. Daar wordt er immers op los gegokt en gerekend. Draaitol Yesilgöz en haar VVD hadden, de uitslag respecterend, snel met Wilders, Omtzigt en de boeren een regering kunnen kneden. Weer zo’n ‘kabinet waar rechts Nederland zijn vingers bij aflikt’, zoals Rutte dat bij een vorig walsje met Wilders annonceerde. Het walsje dat een danse macabre werd.
Ik zie de korte geschiedenis van zo’n nieuw aflikkabinet wel voor me. Wilders zit een paar maanden als witglanzende premier in zijn premiersdomein het Catshuis, ooit gebouwd door Jacob (‘Vadertje’) Cats, als dichter/moraalridder onder meer bekend van de spreuk Al is de leugen wondersnel/de waerheyt achterhaelt se wel. En zo struikelt in maart zijn kabinet over zichzelf, over herrie in de 37-koppige PVV-fractie, over aangiftes tegen minister Dion Graus van Grensoverschrijdend Gedrag en ander onfatsoen. Verkiezingen in mei.
Yesilgöz zou dus eigenlijk moeten meedoen, maar ik snap dat ze met het risico van hierboven liever als aanhanger op de tribune zit dan actief in het veld staat. Toch is dat een gok. Want als er door haar opstelling helemaal geen kabinet komt, met dát als reden voor nieuwe verkiezingen, dan zou de volksfrustratie Wilders nog veel groter maken. Exit Yesilgöz.
De geboren twijfelaar Omtzigt wordt met extra twijfel gevoed
En zo zit nu Omtzigt in zijn kaarten te staren. Nu zijn maatje Dilan de speeltafel heeft verlaten, moet hij het dan in zijn eentje tegen Geert en Caroline zien te klaren? Om over een tijdje nat te gaan, terwijl aan de zijlijn de liberale handen in onschuld worden gewassen?
Omtzigt was al een geboren twijfelaar, nu wordt hij met extra twijfel gevoed. Dus ook hij rekent zich suf. Dat Wilders de term ‘Haagse spelletjes’ hanteert is niet zo raar.
We hebben alvast kunnen lachen om de eerste van alle verwachte PVV-glippers: die van Gompie, zoals Gom thuis vast wordt genoemd. Gom, een prachtnaam. Gom, een PVV-senator naar eer en geweten, dachten ze. Vlak Gom niet uit!
Gom werd aangewezen als verkenner. Verkenners worden in het Stratego-spel altijd als eersten van het bord geveegd. Blind lopen ze zich stuk op hogere machten. Ook in het echt blijkt deze verse functie, bedacht sinds de Koning bij de kabinetsvorming een toontje lager moet zingen, een garantie voor klappen.
En daar ging Gom, weggegumd
Verkenner Ollongren schutterde twee jaar geleden met ‘functie elders’. En nu heeft Gom even vergeten bij Wilders te melden dat hij binnenkort wellicht voor het hekje moet verschijnen als oplichter. Daar ging Gom, weggegumd. Maar kijk, daar is Ronald Plasterk, Telegraaf-coryfee en PvdA’er ineen en ijdel genoeg om de zo risicovolle verkennersrol op zich te nemen. Benieuwd.
Ik wou het dus hebben over gokken. Want het krankzinnigste nieuwtje van deze week was dat de Staatsloterij vliegtuigjes de lucht in heeft gestuurd met tekstdoeken erachter: 478.858 bezitters van winnende loten van de Oudejaarstrekking 2022 hebben zich nog niet gemeld.
Dat aantal. Ik snap best dat de twee winnaars van ‘een elektrische halve Mini’ hun prijs laten staan. Dat rijdt nogal onhandig. Maar in totaal 478.858 keer onvoltooide hebzucht (ja ja, ik speel zelf ook), bij één trekking!
Niet zo gek toch, dat ik al denkende aan winnen en niet-verzilveren eerst in Den Haag uitkwam.
