Een gedenkwaardige dag, 22 november. Het is straks de dag dat zestig jaar geleden Kennedy werd vermoord. De eerste Kennedy dan. Van de tweede vijf jaar later moeten we de datum altijd opzoeken. Hij staat nu eenmaal een treetje lager.
Ik was 6, kwam die 22ste thuis van school en het vrolijke Amerika van Trini Lopez’ If I Had A Hammer van eerder dat jaar was de huiskamer uitgejaagd door een geslaagd complot. Totdat de coronatijd het record overnam, is in de decennia die volgden op 22 november 1963 niet vaker de term ‘complottheorie’ gebezigd dan bij die moord in Dallas. Terwijl er niets theoretisch hing aan die aanslag. ‘Complotpraktijk’ was beter geweest.
Op een 8-millimeterfilmpje van een toevallig filmende tandarts is te zien hoe de schoten van twee kanten komen, en het fatale schot nou juist niet uit de richting van de al snel aangewezen enige moordenaar Oswald.
Zodra iedereen uit de buurt van de complotteurs dood is, komt er vast duidelijkheid. Behalve voor de slimmerd die de kwestie oplost, is de lol er voor historici en criminologen er meteen af. Niks mooiers dan een duister mysterie.
Een herdenkwaardige dag dus, die 22ste. Amerika zal erbij stilstaan. Wij hebben dan wat beters te doen.
Hoe zou het zijn met onze klimaatvogel
Ik moet bekennen: ik kom er moeilijk in, in die Kamerverkiezingen. De laatste waren pas 2,5 jaar geleden, gevolgd door dat krankzinnige formatiegekakel, niet veel later de boerenmachtverkiezingen, en als finale een door de premier geforceerde kabinetscrisis, omdat hij secretaris-generaal van de NAVO wilde worden of iets belangrijks Europees.
Over Europa gesproken, hoe zou het zijn met onze klimaatvogel de Groene Wop? Niemand die nog op hem let. De Groene Wop zit handig in zijn nestje verstopt, schuilend onder alle aandacht voor de verkiezingen en Israël/Gaza. Hij heeft iets ingediend, nou ja, iets van zijn linker- en rechterhand Diederik Samsom, maar verder: stilte.
Toch heeft hij zich met terugwerkende kracht, tot voor het moment dat hij plotsklaps groen uitsloeg, ontpopt tot een influencer. Nu zegt in zijn navolging zelfs Frans Timmermans dat 2030 niet langer heilig is als het jaar dat de klimaatdoelen moeten zijn bereikt. Ik neem aan dat ze op de GroenLinkse etage van het huis waarin de partij met de PvdA hokt hebben zitten tieren, toen Timmermans van zijn geloof viel. Zie je wel.
In formatiegesprekken heb je niks meer weg te geven
Timmermans wil dus zo graag premier zijn, dat hij al vóór de verkiezingen compromissen is gaan sluiten. Nooit doen. In je eigen groene kring verlies je geloofwaardigheid en in formatiegesprekken heb je niks meer weg te geven.
De dieren kunnen daar garen bij spinnen. Alleen wil Esther Ouwehand nu ook alle hengels verbieden. Nou ja, de visserij. Dat is toch even slikken, voor de haringliefhebber. Straks mogen we alleen nog door onze neus uitademen. Ik heb trouwens een lezer beloofd terug te komen op een domme opmerking uit een eerdere column. Ik schreef toen over het kaalplukken van de oerwouden voor de verbouw van soja, als vervanger voor vlees en zuivel voor de mens. Ik liet me toen verleiden door mijn weerzin tegen dierensenator Koffeman en zijn vleesvervangende ondernemerswinsten. Driekwart van de soja is echter bestemd voor veevoer. Dus vooral voor vee-eters, niet voor vegetariërs. Bij deze.
Nog een tip voor het CDA. Fuseer met de partij van Femke Merel van Kooten-Arissen, voormalig Partij van de Dieren, een van de vele ‘exen’ van geriater Henk Krol en nu Splinter.
