DVHN commentaar | Lelylijn moet de grens over. Dat is zo logisch als wat, alleen het ministerie houdt de deur dicht en noordelijke lobby moet die open wrikken
Dat zou er zo uit kunnen zien: de Lelylijn. Foto: HL-STUDIOS
De noordelijke Lelylijn-lobby focust sinds gisteren op de verbinding met Duitsland en Denemarken. Dat is een bittere noodzaak.
Terwijl in Noord-Duitsland en Denemarken miljarden worden gestoken in snelle treinverbindingen en een tunnel tussen beide landen, blijft het in Den Haag stil bij het zoeken naar aansluiting daarop. Ja, er is vorig jaar in het coalitieakkoord van Rutte IV drie miljard euro gereserveerd voor de Lelylijn, maar die snelle trein van Amsterdam via Drachten en Heerenveen komt volgens die plannen niet verder dan het Hoofdstation in Groningen. Bovendien moet daar nog minimaal drie miljard bij om de begroting financieel rond te maken.
Zoveel geld kan Noord-Nederland niet ophoesten en daarom kijkt het kabinet naar Brussel om wat miljarden bij te passen. Dat is op zich logisch en zeer kansrijk. Op één voorwaarde: dan moet de Lelylijn wel de grens over richting Hamburg en Denemarken.
Brussel wil heel graag helpen om het reizen door Europa te verduurzamen en met zo’n snelle trein vanuit Amsterdam naar Noord-Duitsland en Scandinavië kunnen heel wat vluchten van en naar Schiphol worden geschrapt. Kortom: een win-winsituatie.
Maar dat is buiten de Haagse mores gedacht. Want het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat geeft niet thuis als het om het doortrekken van de Lelylijn over de grens gaat. Amsterdam, Utrecht, Düsseldorf, Berlijn, Frankfurt, Brussel, Londen en Parijs, daar staan de ogen en subsidiepotten op gericht, Hamburg en Scandinavië vallen buiten de Haagse focus.
De Duitsers en de Denen, die heel graag willen dat Groningen aanhaakt op het Trans European Express-net want dat maakt voor hen onze Randstad uren sneller bereikbaar, lopen op het ministerie tegen dichte deuren aan. En dan kun je oneindig veel euro’s reserveren, als je vervolgens de noodzakelijke vervolgstappen frustreert, is die drie miljard niet veel meer waard.
Dat Drenthe, Friesland en Groningen gisteren de lobby voor de Lelylijn juist hebben verschoven naar die internationale verbinding is een bittere noodzaak. Draagvlak creëren in de Haagse politiek dat het onhoudbaar is voor dit kabinet om de Lelylijn niet door te trekken. Uit duurzaamheidsoverwegingen, maar ook om tegemoet te komen aan de eisen die ze zelf hebben gesteld: Europese financiering mogelijk maken. In juni wordt er op regeringsniveau in Brussel gesproken over de Europese spoorlijnplannen, het moment voor boter bij de vis.
