Willem en Henriëtte Bulthuis op de Grote Markt in Groningen. ,,Nou, schuif tijdens Kerst maar aan!’’ Foto: Peter Wassing
Een kaartje versturen naar geliefden, past dat eigenlijk nog wel bij deze digitale tijd? Henriëtte en Willem Bulthuis uit Loppersum vragen het zich hardop af. ,,Ik denk dat ik dan nog eerder een kaartje naar Poetin zou sturen.’’
Het is zacht weer boven Groningen, als de stad deze ochtend langzaam ontwaakt. Op de Grote Markt is het nog rustig bij de schaatsbaan en het reuzenrad, maar Henriëtte (61) en Willem (65) Bulthuis zijn er al vroeg bij. Ze zijn op tijd uit Loppersum vertrokken om kerstboodschappen te doen. Dan schiet DVHN ze aan met de vraag: wie zouden jullie een kaartje willen sturen?
Het stel denkt in stilte even na. ,,Ik zou eigenlijk helemaal géén kaartje willen sturen’’, klinkt het verrassende antwoord van Henriëtte. Steeds meer gebeurt online, er wordt veel verspild en postzegels zijn tegenwoordig ontzettend duur. Willem knikt. ,,Dat geeft bijna de doorslag om het niet te doen.’’
Wie zou jij een kaartje sturen?
Er zijn bijzondere mensen die met de feestdagen een kaartje verdienen. Dagblad van het Noorden gaat de straat op en vraagt aan willekeurige voorbijgangers: Wie zou jij een kaartje sturen? Het kaartje met een opbeurende boodschap wordt ter plekke geschreven en met een postzegel op de post gedaan.
‘Even een warme douche, schuif lekker aan’
De avond ervoor hadden de twee het op de bank voor de televisie toevallig over een interessante situatie: wat zou je doen als er iemand, bijvoorbeeld een dakloze, aan de deur staat op eerste kerstdag? ,,Dan zouden we diegene aan tafel willen uitnodigen. Even een warme douche nemen. Schuif lekker aan’’, zegt Henriëtte. ,,Dat zou ik eigenlijk veel mooier vinden dan een kaartje, want wat zegt dat eigenlijk? Het staat even op de kast en verdwijnt dan in de papierbak. En onze familie spreken we toch bijna elke dag.’’
Het echtpaar heeft geen familieleden die ziek zijn of het zwaar hebben. ,,Daar prijzen we ons gelukkig mee. Maar anders zou ik niet via een kaartje maar via de telefoon mijn steun willen geven’’, zegt Henriëtte.
‘Mensen in oorlog, dat er aan hen gedacht wordt’
Stel dat ze in de hele wereld iemand een kaartje konden sturen, wie zouden ze dan schrijven? Willem moet lachen. ,,Ik zou Trump in ieder geval níét een kaartje sturen.’’ Henriëtte denkt even serieus na. ,,De mensen in oorlog, die daar niet voor gekozen hebben.’’ Willem vult zijn vrouw aan: ,,Dat ze weten dat er aan hen gedacht wordt.’’
Toch is Henriëtte niet helemaal tevreden over haar antwoord. ,,Dan is een kaartje misschien een schrale troost.’’ Wat dat betreft weet Willem het goed gemaakt: het probleem bij de wortel aanpakken. ,,Ik denk dat ik dan nog eerder een kaartje naar Poetin zou sturen. Die heeft dat pas nodig. Als je een kaartje stuurt naar iemand die het moeilijk heeft, wordt die daar óók door geraakt. Maar dan moeten het er zo veel zijn, dat-ie eronder bedolven zou worden. Anders heeft het geen zin.’’
