Lucas Jan van Eijck legt de situatie in vluchtelingenkampen vast Foto: Tommy Kohlbrugge
Lucas Jan van Eijck is een fotograaf en blogger die vluchtelingenkampen bezoekt en vastlegt. Hij was in Calais en Duinkerken en bezocht deze week ook Ter Apel.
Op de heetste dag van het jaar vertoefde hij vele uren op het grote terrein voor het overvolle asielcentrum, dat aan de rand van Ter Apel staat. Op dat terrein bivakkeren al weken asielzoekers van wie sommigen wachten op hun registratie of identificatie, anderen op een andere stap in de asielprocedure.
Van Eijck liep rond onder de luifels waar de vluchtelingen vertoeven, knoopte gesprekken aan met hen en maakte foto’s. ,,Het is hier beschaafder dan op de andere plekken waar ik vertoefde maar ook hier is het marginaal, armzalig’’, constateerde hij.
Bij de andere plekken gaat het om de vluchtelingenkampen in Calais en Duinkerken. Van Eijck (27) bezocht die in de herfst en winter van vorig jaar, vanuit Riethoven.
Opvang van vluchtelingen rode draad
In dat Noord-Brabantse dorp woont hij. Hij verdient zijn brood in een meubelzaak en is in zijn vrije tijd fotograaf. Het vraagstuk van de opvang van vluchtelingen, dat al jaren als een rode draad door de Nederlandse en Europese politiek gaat, boeit hem. Niet zo ver van zijn woonplaats kan hij zien hoe die opvang er in de praktijk aan toe gaat. In Budel staat namelijk een van de grootste azc’s van het land.
,,Het is een kwestie die een grote rol speelt in onze tijd en daarom wil ik hem op beeld vastleggen’’, vertelt Van Eijck. ,,En dan vooral hoe het er in grote vluchtelingenkampen aan toe gaat. Daarom reisde ik in de herfst van vorig jaar naar Calais.’’
Hij bezocht daar het grote vluchtelingenkamp nabij de Franse kust waar veel mensen verbleven die naar Engeland wilden. ,,Het was een koude vlakte waarop groepjes mensen in tenten verbleven. Onder hen veel vluchtelingen uit Oost-Afrika. Met hun gezicht op de foto wilde bijna niemand.’’
En daarom maakte Van Eijck foto’s waarop ze onherkenbaar te zien zijn, legde hij vooral ook de desolate omgeving en omstandigheden vast waarin ze vertoefden. Hetzelfde deed hij in het vluchtelingenkamp in Duinkerken. ,,Ook daar ben ik geruime tijd geweest.’’
Hij zette de foto’s op zijn blog www.domjoch.com, zonder teksten, zonder commentaar en liet ze voor zich spreken. Aan de kijker om er een mening over te vormen.
Armzalige situatie in Ter Apel
In die tijd was de opvangcrisis in Nederland ook al aan de gang en het overvolle asielcentrum in Ter Apel volop in het nieuws. ,,Ik ben de berichten daaromtrent blijven volgen en besloot deze week de situatie daar vast te leggen. Het feit dat ze vlakbij een azc vertoeven, maakt het beschaafder. De omgeving is heel anders dan op die troosteloze vlaktes aan de Franse kust, het aantal mensen dat er verblijft veel geringer. Maar ook in Ter Apel is de situatie armzalig, je verwacht dat niet in ons land. Al schrok ik niet van wat ik zag, ik had dit verwacht.’’
Van Eijck legt zijn reportage over Ter Apel ook vast op zijn blog en is van plan meer grote vluchtelingenkampen op te zoeken. ,,Kampen die zich in andere Europese landen bevinden. Ik wil ook daar de beelden van vastleggen en zo een cruciale kwestie van deze tijd mee helpen te bewaren.’’