Opa en oma Boxem met kleinkinderen hoopten op een leuk uitje in het Veenpark, maar het viel ze tegen. Foto: Boudewijn Benting
De bezoekers van het Veenpark in Barger-Compascuum zijn niet erg verrast als ze horen dat het faillissement is aangevraagd. „Het park is uitgeleefd.”
„Ik denk dat wij een prijs hebben gewonnen.” Carla Boxem (65) uit Assen meldt zich, met man en twee kleinzoons, bij de balie van het Veenpark. Ze hebben in het park de letters gevonden die samen het woord ‘turf’ vormen. En ze heeft gelijk. Als beloning krijgt de familie een koetjesreep.
Boxem logeert een paar dagen in een huisje op een camping vlakbij en dacht dat een dagje Veenpark een leuk uitstapje zou zijn. Maar het is ze tegengevallen. „We hadden de kinderen beloofd dat ze aan het eind in de speeltuin mochten. Maar de grote speeltuin is dicht. Te vervallen. Alleen de kleine is open. Voor kinderen is zo’n speeltuin heel belangrijk.”
Een kleinzoon roert zich en vraagt of ze nog met de boot gaan. Ook dat zit er niet in. „De trekschuit vaart alleen op bepaalde dagen. Wisten wij niet.”
Ze hebben gehoord van de financiële problemen, maar het nieuws van vandaag – het aangevraagde faillissement – heeft hen nog niet bereikt. Ze staan er niet van te kijken.
„Los van die speeltuin die we missen, en die boot die niet gaat, kan het ook allemaal wel een likje verf gebruiken.”
‘Het Openluchtmuseum in Arnhem is veel mooier en verzorgder’
Een ander echtpaar, uit Noord-Limburg, komt likkend aan een ijsje naar buiten lopen. Hun eerste reactie op het nieuws: „Het verwondert ons niks. Het is uitgeleefd. Het is óp. We hebben het treintje gepakt naar achteren, maar het was niks. De vijvers zijn overwoekerd met kroos, de bosjes met Japanse duizendknoop. Hier is duidelijk al een poos geen onderhoud gepleegd.”
Ze zijn vroeger met hun kinderen in het park geweest. „Toen vonden we het heel erg leuk. Maar het is echt niet meer wat het was. Het Openluchtmuseum in Arnhem, even ter vergelijking, is veel mooier en verzorgder.”
Wat de aanvraag van het bankroet betekent voor het Veenpark, is nog niet duidelijk. Zal het zover komen dat het park verdwijnt? Meneer denkt er het zijne van. „Ik heb het meegemaakt bij het bouwbedrijf waar ik voor werkte. Het ging failliet en na een maand of twee kwam er een doorstart. Op die manier zijn ze van hun schulden af.”
‘Ik hoef hier niet weer naartoe’
Marrie Baas-van Dijk (81) uit Dedemsvaart zegt er niet rouwig om te zijn als het park zou worden opgedoekt. „Ik was er 45 jaar geleden voor het laatst geweest en dacht: kom, ik ga nog eens kijken. Maar nee, ik hoef hier niet weer naartoe. Het park oogt erg oud en onverzorgd.”
De opstelling op zich vindt ze wél leuk. „Maar er zijn dingen bij, achteraan op het park, waarvan je denkt: het zakt zowat in elkaar. Volgens de website ben je 3 tot 4 uur zoet met een bezoek. Nou, mijn zoon en ik niet, hoor. Na tweeënhalf uur was het wel klaar.”
Marrie Baas-van Dijk zegt het niet jammer te vinden als het Veenpark verdwijnt. Foto: Boudewijn Benting
Maar stel er komt een nieuwe eigenaar? Een nieuw bewind dat het park kan laten opbloeien? „Dan moet er wel heel wat veranderen. In het Openluchtmuseum waar wij elk jaar naartoe gaan, zitten bijvoorbeeld vrijwilligers die wat vertellen en dingen laten zien. Hier niet. Tenminste, alleen op bepaalde dagen. Dat soort dingen zou wel een pluspunt zijn.”
Een bezoekster uit Rotterdam hoopt dat het park toekomst heeft. „Het is zeer de moeite waard om te zien hoe gezinnen hier vroeger leefden. Ik vond het heel indrukwekkend. Kan de provincie niet helpen om dit overeind te houden?”
Dat die provincie de subsidie heeft stopgezet, vindt ze naar eigen zeggen triest. „Zo’n stuk geschiedenis... Ik ken de ins en outs niet. Ik wist alleen dat het te koop staat. Ik hoop dat het met een nieuwe eigenaar wél lukt.”
Trouwerijen en partijen
In het Veenpark liggen veel herinneringen. Menig Zuidoost-Drent bezocht het openluchtmuseum met zijn gezin, ging erheen op schoolreis of trouwde er. Bij die laatsten hoort ook fotograaf Boudewijn Benting, die vandaag de foto’s maakt. Hij stapte op deze plek 25 jaar geleden in het huwelijksbootje.
„Ook toen was het park dicht”, zegt hij. Huh? „Ja, want het was april. Het seizoen was nog niet begonnen. Maar de gasten mochten door het hele park lopen, om de tijd te overbruggen tussen de huwelijksvoltrekking ‘s middags en het eten en het feest later.”
Hij hoopt dat het park de storm overleeft. „Het is een belangrijk stukje geschiedenis. Het zou jammer zijn als dit verdwijnt. Maar je moet ook realistisch zijn: er zijn niet veel bezoekers.”
