Janieke Koops gebruukte wol van schaopen uut het Bargerveen. Foto: Boudewijn Benting
Janieke Koops (18) uut Holsloot wun de veurronde van de Kunstbende in Drenthe en stiet in juni in de landelijke finale in Amsterdam. Zij maokte een kunstwark van wol van de schaopskudde van het Bargerveen.
De 18-jaorige Janieke Koops stiet in de woonkamer van de verbouwde boerderij op Holsloot, waor zij woont. Ieder raom lek wel een schilderij. An alle kaanten kiek je uut over de landerijen. „Er lopen hier ook reeën en hazen”, zeg Koops.
Hier kom ik weg
Vogels kieken
Toen zij nog een klein wichie was, nam heur pap heur met hen vogels kieken. „Op verschillende plekken en vaak op het Bargerveen. Het was er heel stil. Je hoorde alleen de wind en de vogels”, blikt Koops terug.
„Toen ik wat ouder werd, ben ik paar jaar niet meegegaan. Ik vond het niet cool”, lacht ze. „Maar de laatste jaren ga ik weer mee.” Tiedens dizze uutstappies met heur pap zöt Koops niet allent vogels. „Ik heb ook eens een wild zwijn gezien. Ik vind heel veel dieren die wij hier in Drenthe hebben prachtig. Mensen beseffen soms niet hoeveel mooie dieren er hier in het wild leven.”
Hier kom ik weg
De streektaolrubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. As kandidaten plat praot, wordt ze in heur eigen variant van het Drèents citeerd. Schrievers Jessica Bonnema en Annemiek Meijer gebruukt heur eigen variant: resp. het Zuudoost-Veen- en het Zuudoost-Zaand-Drèents.
De landschappen en dieren inspireerden Koops tot het maoken van schilderijen en linosneden. „Daarmee heb ik al eerder meegedaan aan Kunstbende; in 2023 met schilderijen van Drentse landschappen en vorig jaar met linosneden van mijn lievelingsdieren uit de Drentse natuur.”
Koops vuul toen ok al in priezen, maor dit jaor wun zij veur het eerst de eerste pries bij de Drèentse veurronde in theater De Tamboer op ‘t Hogeveine.
Olde ambachten
„Voor het kunstwerk dat ik dit jaar maakte, heb ik wol gekregen van de herders van de schaapskudde die op het Bargerveen graast”, vertelt Koops. Koops leerde zuchzölf olde ambachten. „Ik heb mezelf wol leren kaarden, kleuren en vilten. Wist je dat vilten een van de oudste technieken is waarmee ze kleding maakten?”
Veur het kleuren van de wol dee Koops eerst underzuuk. „Voor de bruine wol heb ik bijvoorbeeld walnootbolsters een nacht in een pan met warm water gezet. De wol heb ik met aluin bewerkt. Vervolgens deed ik het in het bolstermengsel waardoor het bruin werd. De groene wol is gekleurd met een mengsel van berkenbladeren”, licht Koops heur warkproces toe.
Dakpannen
De achterkaant van het kunstwark is een wollen lap die Koops zölf vilt hef. Daoroverhen dee ze de gekleurde wol. „De vochtige wol deed ik tussen twee lagen bubbeltjesplastic, waar ik met mijn handen over wreef. De vezels van schapenwol zijn vergelijkbaar met een soort dakpannen. Als je eroverheen wrijft, gaan die vezels openstaan en haken ze in elkaar. Dit noem je nat vilten”, leg Koops uut.
Koops giet met heur kunstwark hen de landelijke Kunstbende-finale in Amsterdam. Foto: Boudewijn Benting
De schaopies in heur kunstwark maokte ze deur naoldvilten. „Dan duw je stukjes wol met een naald in de achtergrond.”
Kunstacademie
Koops is eerstejaorsstudent an de Academie Minerva in Grunning, waor zij de opleiding tot kunstdocent volgt. „Ik loop stage op het Esdal College, de school waar ik zelf op gezeten heb. Destijds heb ik tijdens mijn eindexamenjaar in de avonduren de vooropleiding van Minerva gedaan. Daar leerde ik verschillende technieken en kon ik een portfolio opbouwen.”
De kunstenares is nog lange niet klaor met de Drèentse natuur: „Het lijkt mij mooi om met wol van verschillende Drentse kuddes een kunstwerk te maken van ieder gebied waar een kudde loopt.”
