ACV geeft tegen Kozakken Boys drie punten weg in een minuut. ‘Toch denk ik dat de conclusie positief is’

Trainer Robin Witte had na de competitie-ouverture bij Spakenburg (4-0 verlies) niet overwogen zijn selectie voor de eerste thuiswedstrijd aan te passen. ,,Omdat ik vond dat we daar zestig minuten lang prima partij gaven’’, legde de oefenmeester van ACV uit. ,,Dat we uiteindelijk nog zo dik verloren is jammer, al was het wat geflatteerd. Geen reden voor aanpassingen.’’

En dus stond aanwinst Tom van der Werff weer in de aanvallende punt op het middenveld en fungeerde hij naast Boy Spijkerman als valse spits, geflankeerd door Justin Mulder op rechts en Kian Slor op links. Lars Dijk en Steijn Strijker waren de controleurs.

Het werd bepaald geen wervelende voetbalshow, het eerste thuisduel van het seizoen. ACV had tegen Kozakken Boys grote moeite een soepel lopende aanval op de mat te leggen. Maar, dat moet gezegd, de Assenaren zorgden er wél voor dat de ploeg uit Werkendam, net gepromoveerd uit de derde divisie, ook nauwelijks tot uitgespeelde kansen kwamen.

Het allereerste speldenprikje was voor Kozakken Boys: een schotje in het zijnet van rechtsbuiten Mouad Hassan. En daarna was de gastenploeg comfortabeler aan de bal, maar kwam ACV een paar maal in schotpositie. Mulder schoot over en een steekpass van de rechtsbuiten op Slor was net een fractie te hard. Na een beloftevol lobje, dat op de dak van doelman Ramón ten Hove belandde, leek de eerste helft bij 0-0 te eindigen.

Maar dat gebeurde niet. ACV bleef in die laatste fase voor de rust aandringen en kreeg loon naar werken. Rechtsback Sietze de Klerk zette voor, Tom van der Werff kon binnen knikken: 1-0.

Een perfect scenario leek zich te ontrollen voor ACV, dat vol zelfvertrouwen aan de tweede helft begon, in de overtuiging dat het Kozakken Boys, vorige week nog met 4-3 te sterk voor IJsselmeervogels, ook nu het scoren zou kunnen beletten.

Dat leek lang te lukken: de Zuid-Hollandse Brabanders, uit het grensdorp onder de Merwede, voetbalden weliswaar makkelijker, maar kregen tot halverwege de tweede helft geen enkele uitgespeelde kans, terwijl ACV de wedstrijd al had moeten beslissen.

Slor had al vroeg na de rust de bal voor het intikken na een voorzet van rechts, maar kwam net te kort, Mulder schoot een teruggelegde bal van Slor slecht in en na een fraaie Assense aanval van achteruit via Yannick Hettinga, Slor en Mulder schoot Spijkerman net naast.

Kort nadat eerst oud-prof Nasser El Khayati (onder meer ex-ADO) was ingevallen en keeper Ten Hove de lachers op zijn hand kreeg door een terugspeelbal onder zijn voet door te laten glippen maar centimeters voor de doellijn de bal nog achterhaalde, stond het ineens 1-1. Een hoekschop, rechts van ACV-doelman Max Wolfs genomen, werd door de compleet vrij staande verdediger Jesse Giebels ingekopt. Wolfs kon nog net de bal keren, maar was kansloos op de rebound van de net ingevallen Quentin van Beekveld: 1-1.

,,Ongelooflijk’’, zei centrumverdediger Nande Wielink na afloop. ,,We speelden zo goed, gaven helemaal niets weg. En dan één moment van onoplettendheid, ineens staan er een paar man helemaal vrij. Dat kunnen we alleen onszelf verwijten.’’

Bijna vanaf de aftrap was het weer raak. Van Beekveld schoot richting verre hoek, Wolfs kon weer alleen maar keren en nu was de inkomende spits Carlito Fermina er als de kippen bij: 1-2.

Witte bracht meteen veel lengte en venijn in de spits om het onheil te keren. Maar ook de boomlange Kyron van der Kaap, even later de even lange Sam Elting en de behendige Luca Broers konden de nederlaag niet voorkomen. Strijker was met een schot van afstand in blessuretijd nog het dichtste bij de 2-2, maar zijn pegel ging net naast.

,,Ontzettend zuur dit’’, vond trainer Witte, ,,maar ik heb 70 minuten lang goed voetbal van onze kant gezien. We hebben weinig weggegeven en het spel gespeeld zoals ik dat graag zie. Met veel druk naar voren en veel beweging. Hoewel ik nu enorm baal denk ik dat de uiteindelijke conclusie toch redelijk positief is.’’