Halverwege het diner bij Diggels moet de broeksknoop los | restaurantrecensie

We zijn in Westerbork, aan de Hoofdweg. Hier in de straat zijn heel wat horecazaken gevestigd: een Chinees, een cafetaria, een bistro en andere restaurants. Pal naast de kerk zit Diggels. Een vriendelijke serveerster begroet ons bij de bar. Voor ons is een tafeltje gereserveerd in de serre.

Op de kaart staan gerechten die je bij veel restaurants vindt. Denk aan carpaccio als voorgerecht, tournedos of saté als hoofdgerecht en crème brûlée als nagerecht. Je kunt kiezen uit drie soorten visgerechten en er zijn drie vegetarische opties. Wie van vlees houdt, kan uit maar liefst zeven verschillende gerechten kiezen. Op het menu staan bij de meeste opties de bijpassende wijnen vermeld. Wij drinken geen alcohol, dus houden het bij een frisje.

Zeker! Zodra we zitten wordt gevraagd wat we willen drinken én er verschijnen olijfjes en nootjes op tafel. Van dat soort dingen worden we meteen blij. De inrichting van het restaurant is modern met veel bruin- en grijstinten. Het heeft niet echt een eigen smoel. Vanuit de serre heb je uitzicht op de hoofdstraat. Het is donker buiten waardoor vanuit onze stoelen vooral het aquarium met vissen van het naastgelegen Chinese restaurant een blikvanger is.

Als je iets anders wil eten dan de standaardgerechten op de kaart, kun je kiezen voor een drie- of viergangen verrassingsmenu. Dat doen wij, want het menu is vrij gewoontjes en we hebben wel zin in iets speciaals. We vragen om een vis- en een vleesvariant, zodat we niet precies hetzelfde eten. Dat pakt niet helemaal goed uit, want de voor- en de nagerechten zijn identiek. Als voorgerecht krijgen we allebei roodbaars met knolselderijpuree en een saus met vermout en kappertjes. Ook liggen er gedroogde zwarte olijven op het bord. De puree is zacht en zoet van smaak. De gedroogde olijven geven het gerecht een zoutje. De vis is goed gegaard en de smaken passen goed bij elkaar. We krijgen daarnaast een klein mandje brood met heel lekkere kruidenboter en een soort hummus. Een pluim voor de smaken, maar ook kritiek. In de vis van mijn tafelgenoot zitten maar liefst acht graatjes.

Ik krijg een kogelbiefstuk – een flinke homp – met een donkere saus waar ondermeer stroop in zit. Omdat het een verrassingsmenu is, kan ik niet doorgeven dat ik mijn biefstuk liever meer rare heb. Ik vind hem te taai. De saus met stroop is wat aan de zoete kant en daarmee vrij zwaar van smaak. Mijn date krijgt gebakken zalm met gamba’s, zoete aardappelpuree en een groene kruidensaus. De zalm is precies goed gebakken en nog mooi lichtroze vanbinnen. De gamba’s zijn lekker gekruid. Op tafel verschijnen nog vier (!) bijgerechten. Warme groenten, een salade, een bakje rode kool en gebakken aardappeltjes.

Nou, inderdaad. Halverwege het hoofdgerecht moet de eerste broeksknoop los. En dan moet het toetje nog komen. Dat is een huisgemaakte cheesecake met perzik (al proeven we dat niet zo), een bolletje mango-ijs en een mousse van nougatine. Prachtig gepresenteerd en écht heel lekker. We zitten allebei vol, maar we eten het bord schoon leeg (nu ik dit typ, krijg ik er weer zin in). Daarna nemen we nog een kop koffie en thee, en ook daar krijgen we wat lekkers bij: snoepjes en een klein bakje slagroom.

De menukaart is niet echt onderscheidend maar het eten is wel lekker en goed bereid. De service heel erg goed. Ik zou er niet voor omrijden, maar als je in de buurt bent, is het zeker een aanrader.