Allert, Wessel en Milan hebben hun huis als restaurant op Google Maps staan. Fantastische recensies, maar niemand gaat er eten

„Eet smakelijk!” zegt Google Maps als we aankomen bij Koreaans ribspecialiteitenrestaurant Sompesicht in Earnewald, Friesland. Dank u zeer, maar grote kans dat we hier met honger weggaan. We zijn in een oer-Hollandse nieuwbouwwijk vol gezinswoningen, aan de rand van een natuurgebied. Niets wijst erop dat hier een goed restaurant zit, laat staan een die 4,9 van de 5 sterren verdient op Google.

Gasten zijn lovend in hun recensies. „Echt een aanrader voor degene die wel van een lekker biertje houdt”, „Het water kwam uit de moerassen van de Âlde Feanen als ik het geloven mag” en „De appelkruimeltaart was zeer verrukkelijk. Je proeft dat de appeltjes uit eigen tuin komen. De taart was uitmuntend, deze taart is geconsumeerd samen met de cola uit moeders moestuin. Deze combinatie had ik nog nooit eerder geprobeerd maar was zeker een aanrader”.

Het is allemaal geschreven door vrienden van Allert Visser (23). Een paar jaar geleden zette hij zijn toenmalige huis Sompesicht als bedrijf op Google Maps. „Mijn ouders noemden ons huis altijd al zo en het leek me leuk dat officieel te maken door het op Google Maps te zetten.” Waarom Sompesicht? „Tja, de mooiste Friese woorden zijn het moeilijkst te vertalen. Maar het betekent ongeveer ‘uitzicht op het moeras’, omdat het huis tegenover een veengebied staat.”

Sompesicht stond er ook al eens op als camping en als nationaal monument. Nu Visser er zelf niet meer woont is het een restaurant, dat overigens nooit open is. Een Koreaans ribspecialiteitenrestaurant, om precies te zijn. „Lekker exotisch, eens wat anders dan alle cafetaria’s en pizzeria’s in het dorp.” Het is inderdaad een opvallende verschijning op de kaart van Earnewald. Sompesicht is inmiddels dan ook best bekend in het dorp. Vissers ouders worden er over aangesproken. Er staan niet vaak mensen voor de deur die hopen een hapje te eten, al helemaal niet nadat zijn vader zei dat hij hem op ‘permanent gesloten’ moest zetten. Maar volgens Visser waren er wel eens mensen op zoek naar Sompesicht. „Die moesten teleurgesteld worden.”

Hij kan nog steeds lachen om de recensies die zijn vrienden jaren geleden al achterlieten. „Ik heb gewoon grappige vrienden, en ze stoken elkaar op. Als ik voor vrienden had gekookt vroeg ik altijd of ze een recensie wilden achterlaten. Dan lazen ze de andere recensies en wilden ze er zelf ook iets grappigs van maken. Iedereen laat ook vijf sterren achter, behalve mijn broertje. Hij deed vier sterren, omdat het er anders niet geloofwaardig genoeg uit zag volgens hem.”

Niet dat het er nu heel realistisch uitziet overigens; de foto’s zijn duidelijk in een huis gemaakt en zien er niet per se appetijtelijk uit. Dat geeft Visser zelf ook toe. „Ja, ik kookte wel altijd voor vrienden, maar eigenlijk ben ik helemaal geen goede kok. Mijn specialiteiten zijn knakworsten uit blik en pasta pesto.”

 

Visser woont nu in Groningen in een studentenhuis. Daar heeft hij geen Google-bedrijf van gemaakt, want het studentenhuis ‘heeft geen goede naam’.

Maar ergens anders in de stad vinden we wel een nepcafé: Het Soepzooitje, bij een voormalig gasthuis in het centrum. Wessel Witteveen (27) en Milan Bos (27) wonen beide ongeveer acht jaar in het studentenhuis, vijf jaar geleden ontstond het Soepzooitje. In de tuin staan twee kleine huisjes. Witteveen: „Die stonden jarenlang vol met allemaal oude meubels en rommel van oud-bewoners. Je kon er eigenlijk niet zijn. Maar we hadden geen gemeenschappelijke kamer binnen, dus besloten we een van de de huisjes leeg te halen en er banken en wat tafels in te zetten. Een van onze oud-huisgenoten heeft er zelfs een trap in gebouwd zodat we ook naar de tweede verdieping kunnen.” Die trap is alleen wel heel steil, dus installeerden ze ook een bierlift: een klein kratje Bavaria-bier dat met een touw van boven naar beneden en terug gehengeld kan worden.

Het werd een plek voor feestjes, dronken avonden en gezelligheid.

Tijdens zo’n avond werd het Soepzooitje geboren. In een dronken bui vonden de vrienden het grappig een Facebookpagina te maken en hun huis op Google te zetten. „We waren gewoon zo blij met onze GeKa (afkorting voor gemeenschappelijke kamer in studententaal, red.) Het is ook ideaal dat het niet in het huis zit, zo hebben huisgenoten geen last van feestjes en de buren ook minder.”

 

De twee noemen zich de oudere generatie bewoners van het studentenhuis. De nieuwe lichting heeft het initiatief genomen om het huisje op te knappen. Beetje stucen, beetje sauzen, nieuwe banken erin. Ze hebben zelfs het idee fotolijstjes op te hangen van huidige en oud-bewoners. Bos: „De boel slibde langzaam vol, omdat mensen hun spullen er weer dumpten. Dat is zonde.”

In het eerste jaar schreven veel vrienden recensies over het Soepzooitje. „Mijn vrouw Petra en ik hebben hier een heerlijk broodje met beleg gegeten. Ook heb ik een lekkere limonade tot me genomen, was fijn. Ik voelde me de koning te rijk”, bijvoorbeeld. Bos: „Deze vriend heeft niet echt een broodje bij ons gegeten, en hij heeft ook geen vrouw. Volgens mij was hij pijnlijk single toen.”

De Google Maps vermelding ligt al een tijdje stil, maar nu de huisgenoten erover nadenken, lijkt het ze best leuk om vrienden weerte vragen wat te schrijven. „Met Oud & Nieuw bijvoorbeeld, dan krijgen we er echt honderd. Eerst een recensie schrijven, daarna krijg je een biertje.”