Van links naar rechts: de vrienden Espen, Nijs, Jenning, Thijs, Job en Marijn. Foto: Eigen foto
Moet Jenning de Boo een belangrijke wedstrijd schaatsen? Dan zijn z’n grootste fans erbij. „Het mooiste is dat hij lekker zichzelf blijft, alsof er niets is veranderd.”
De Hoornse Meer-groep. Zo noemen ze zich, naar de wijk in Groningen waar iedereen vandaan komt. En ze kennen elkaar al zo lang als ze zich kunnen herinneren: Nijs, Espen, Thijs, Lars, Job en Jenning.
Er is veel veranderd sinds hun tijd op de Boerhaaveschool. De meesten genieten nu van het studentenleven in Groningen, maar die ene niet: Jenning de Boo leeft als snelste sprinter van het land een topsportleven.
Jenning de Boo die een wedstrijd wint, is inmiddels een beeld waar we aan gewend raken. Foto: Neeke Smit
Hij schaatste eind vorige maand in Canada het snelste rondje over 400 meter ooit. Dit weekend staat de sprinter uit Stad aan de start van het Nederlands Kampioenschap Afstanden. Reken maar dat zijn vrienden erbij zijn, want als De Boo zich plaatst voor het wereldkampioenschap in Hamar, hebben zij een trip naar Noorwegen in het vooruitzicht. Dat kon minder.
Longen uit het lijf schreeuwen
Bloedfanatiek zijn ze op de tribune. Zo fanatiek, dat de schaatsverslaggevers van de NOS zich onlangs afvroegen: wie zijn die lui toch? Het antwoord is: de beste vrienden van Jenning de Boo.
Espen en Nijs met hun spandoek voor vriend Jenning. Foto: Eigen foto
„Vanaf het eerste moment dat Jenning meedeed, zijn we gaan kijken”, zegt Espen Blaauw (20) over het debuutjaar van De Boo afgelopen seizoen. „Ik wist nog niet eens precies hoe het allemaal werkte bij schaatsen, maar schreeuwde keihard om hem aan te moedigen.”
Doordat De Boo het zo goed bleef doen, werd het voor de vriendengroep steeds leuker om naar Thialf te gaan en hem aan te moedigen. „Het enige dat we kunnen doen, is de longen uit ons lijf schreeuwen.”
Meer spanning dan Jenning
Nijs Deelman (20) groeide één straat van De Boo op. De twee kennen elkaar al sinds de crèche en gingen later naar dezelfde basisschool. „Zolang als ik me kan herinneren kom ik bij hem thuis en hij bij mij”, vertelt hij. Nijs omschrijft zijn vriend als een nuchtere, vrolijke en sociale jongen. Een optimist. „Hij lacht altijd en is heel blij en vriendelijk. Hij ziet het goede in dingen.”
Een jonge Jenning de Boo links en rechts Nijs Deelman, met tussen hen in grote broer Does Deelman. Foto: Eigen foto
Als kleine jongens bouwden ze hutten in de tuin, vochten ze met stokken en stookten ze vuurtjes. „Hele normale jongensdingen”, lacht Nijs. Hoe anders is dat nu als ze in schaatshallen hun beste vriend met 60 kilometer per uur door een bocht zien gaan op twee smalle ijzers.
„Ik weet dat Jenning goed kan schaatsen, maar toch sta ik altijd met klamme handjes te schreeuwen. Ik denk dat ik misschien wel meer spanning voel dan Jenning zelf.”
‘Is Jenning weer geweest?’
In Heerenveen deed De Boo ook andere vrienden op, zoals Justus Klaster (22). Zijn vader is de manager van De Boo. Justus zocht zijn vriend vorig jaar zelfs op in Calgary, Canada. De twee kennen elkaar al sinds hun begin tienerjaren toen ze samen op shorttrack zaten.
Jenning de Boo (links) en Justus Klaster als shorttrackers in Thialf in 2022. Foto: Eigen foto
„Jenning is een druktemaker eersteklas”, zegt Justus met een lach. „Er zit geen rem op die jongen. Vroeger hadden we ‘s ochtends en ‘s middags shorttracktraining en dan gingen we even lunchen bij mij thuis. Dan zei m’n moeder ‘s avonds: ‘Is Jenning weer geweest?’ Want de bank stond scheef en het was een puinhoop in huis.”
Maar bovenal is De Boo een vrolijke spontane jongen. Die door hard te trainen erg hard kan schaatsen. „Op de momenten dat hij er moet staan, staat hij er. Dat is echt heel knap.”
Espen: „Het mooiste is dat hij lekker zichzelf blijft. Hij blijft heel sociaal en leuk tegenover iedereen. Het voelt alsof er niks is veranderd.”
Klaster en De Boo op het terras in september 2024 na de Derby van het Noorden tussen Heerenveen en Groningen. Foto: Eigen foto
Duitsland, Noorwegen en Canada
De topsportcarrière van De Boo heeft ook een logische keerzijde: zijn vrienden zien hem aanzienlijk minder dan ze gewend waren. Maar ze doen er alles aan om daar toch zo veel mogelijk van te maken. „Ik probeer sowieso bij iedere wedstrijd in Nederland te zijn”, zegt Nijs. En met Espen stapte hij op de trein naar Inzell in Duitsland om hun vriend aan te moedigen.
„We vieren met de vriendengroep ieder jaar derde kerstdag en ondanks dat we allemaal ons eigen leven hebben, doet iedereen zijn best om daar altijd bij te zijn”, zegt Espen. „Dat doet Jenning ook. Wij reizen hem achterna en als hij tijd heeft, komt hij naar ons toe. De momenten die we kunnen pakken, pakken we. En wie wil dit nou niet? We gunnen het hem allemaal.”
Een traditionele derde kerstdag van de vriendengroep, waar ook Jenning altijd bij probeert te zijn. Foto: Eigen foto
Justus ging niet alleen naar Calgary, maar ook naar Stavanger in Noorwegen. Hij laat het initiatief altijd bij De Boo. „Je wilt je niet opdringen. Als hij zin heeft, dan ben ik er.” Hetzelfde geldt voor Espen en Nijs.
Vakantie in Hamar
Als De Boo de verwachtingen waarmaakt op het NK Afstanden, volgt half maart een reis naar het WK in Hamar. De vriendengroep uit Groningen is daar ook bij. Een duur grapje, zo’n vriend die topsporter is? „Ik zie het als vakantie”, lacht Espen. „En ik heb het er graag voor over. Het is hartstikke gaaf dat we door Jenning dit soort dingen kunnen doen en dat we in Noorwegen kunnen laten horen voor wie we zijn.”
Justus moet Hamar aan zich voorbij laten gaan. „Ik ben er met m’n domme kop niet helemaal bijgeweest en heb precies in dat weekend een wintersport geboekt”, lacht hij als een boer met kiespijn. De troost is dat De Boo pas 21 jaar is en nog een hele carriere voor zich heeft. Met voor iedereen nog genoeg tripjes naar het buitenland in het vooruitzicht.
