Omwonenden in De Wijert kregen gelijk van de rechter, maar zijn er niet gerust op. 'Gemeente Groningen wil te hoge woontoren koste wat kost doorzetten'

‘Project Q’, heet het bouwproject op de hoek van de Van Ketwich Verschuurlaan en de Queridolaan in De Wijert. Al meer dan vier jaar wil de gemeente Groningen daar samen met een projectontwikkelaar een woontoren van 47 meter hoog bouwen. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot, want directe omwonenden zien het plan niet zitten.

Ze vinden het gebouw te kolossaal – het moet twee meter hoger worden dan het Forum – en het zou geheid voor parkeerproblemen in de wijk zorgen, omdat het gebouw in de plannen zelf onvoldoende parkeerplaatsen heeft. Nu al is het een crime om een parkeerplaats te vinden aan de Queridolaan.

Jitze Zietsma, Harrij Schuil en Bert van Slochteren stapten naar de rechter om de bouwplannen tegen te houden en ze kregen gelijk. De drie wonen aan de Queridolaan en vrezen overlast door het appartementencomplex. De rechter oordeelde dat er onvoldoende rekening is gehouden met parkeeroverlast, dat het project te groot is en dat de gemeenteraad zich erover had moeten uitspreken omdat het plan sterk afwijkt van wat is toegestaan.

Een opluchting voor de bewoners, maar die was van korte duur, want de gemeente ging in hoger beroep. Het is nog afwachten wanneer dat hoger beroep dient. Maar tot hun stomme verbazing zagen Zietsma, Schuil en Van Slochteren eind vorig jaar een nieuwe (concept)vergunning voor het complex voorbij komen. „Het frustreert dat de gemeente maar doorgaat”, zegt Zietsma. Hij roept de gemeente op eerst af te wachten wat de Raad van State oordeelt.

De gemeente zegt met het nieuwe proces juist gehoor te geven aan de opdracht van de rechtbank, ondanks het feit dat een hoger beroep loopt. De gemeente is naar eigen zeggen verplicht om het eerdere besluit te herstellen.

„Aan het plan qua hoogte en grootte is niet veel veranderd”, zegt een woordvoerder. „De rechter had opmerkingen over het meenemen van de gemeenteraad, het parkeren en de schaduwwerking. Het plan is twee keer besproken in de gemeenteraad, dus daar zijn we het niet mee eens. Naar het parkeren is opnieuw gekeken en er is een nieuwe studie toegevoegd over de zon en schaduw.”

Het stoort de drie mannen dat Groningen in hun ogen doordendert. „Ze willen dit koste wat kost doorzetten”, oordeelt Schuil. Financieel en juridisch gezien kunnen ze niet eindeloos blijven opboksen tegen de gemeente. Het is een ongelijke strijd, vinden ze.

Bij de eerdere rechtszaak zamelden ze met veertig omwonenden geld in om hun advocaat te kunnen betalen. Hoe ze dat bij het hoger beroep doen, weten Zietsma, Schuil en Van Slochteren nog niet. Zonder advocaat naar de Raad van State gaan is een serieuze optie. „Het hoger beroep kost ons anders weer duizenden euro’s uit eigen zak”, verzucht Bert van Slochteren. „En de gemeente procedeert maar door met (ons) belastinggeld.”

De drie mannen uit De Wijert hebben desondanks vertrouwen in een goede afloop bij de rechter, want het parkeerplan deugt volgens hen nog altijd niet. „Het rammelt aan alle kanten”, zegt Zietsma. „Ze hebben parkeeronderzoek gedaan midden in de zomer, op een voor de gemeente gunstig moment.” Feit is dat het complex zelf onvoldoende parkeerplaatsen krijgt voor alle appartementen, waardoor auto’s naar alle waarschijnlijkheid op straat geparkeerd gaan worden. De oplossing daarvoor is volgens de bewoners ontoereikend.

„Maar ook als we het hoger beroep van de gemeente winnen, dan gaat de gemeente gewoon door”, vreest Schuil. Hij hoopt dat de gemeente met de bewoners in gesprek wil. „Want dat hebben ze in al die jaren nog nooit gedaan. We zijn echt niet tegen bouwen op die plek, maar hou je wel aan je eigen bestemmingsplan.”