Wethouder Manouska Molema staat voor een humane vluchtelingenopvang Foto: Jan Willem van Vliet
De gemeente Groningen vangt honderd vluchtelingen uit Ter Apel op aan de Peizerweg in de stad. Het is de zoveelste noodoplossing in Stad, omdat de rest van Nederland niet thuis geeft.
Solidariteit. Naar vluchtelingen, Ter Apel en de gemeente Westerwolde. Dat is waarom wethouder Manouska Molema (GroenLinks) van asiel opnieuw honderd vluchtelingen een plek geeft in haar stad. Het blijft pleisters plakken, dat weet ze zelf ook. Maar niets doen is geen optie, is haar overtuiging.
„Als wij deze mensen niet opvangen, dan slapen ze in de kou”, zegt Molema gedecideerd. De opvang aan de Peizerweg, tegenover Tuinland, is tijdelijk. „Het is drie maanden, puur om de winter door te komen. We staan voor een humane opvang.”
‘Geen asielprobleem, maar een opvangprobleem’
Het is de zoveelste handreiking die de gemeente Groningen doet om Ter Apel te helpen. Aan de Sint-Petersburgweg langs het Eemskanaal is een noodopvang voor 100 mensen, in het Winschoterdiep ligt een slaapboot voor 140 asielzoekers, op het bedrijventerrein Hoendiep worden 80 minderjarige alleenstaande vluchtelingen opgevangen en aan de Europaweg en het Damsterdiep is plek voor respectievelijk 350 en 120 mensen. Het zijn net als de Peizerweg stuk voor stuk tijdelijke- of noodopvanglocaties.
Voor meer stabiliteit wordt de noodopvang aan de Sint-Petersburgweg uitgebouwd tot een daadwerkelijk asielzoekerscentrum. Daar is straks plek voor 600 mensen. Het complex blijft tot zeker 2031 staan.
In tegenstelling tot veel van haar collega’s in de rest van het land, voelt Molema de verantwoordelijkheid om mensen op te vangen wel. „Er is plek in het land, maar het wordt niet beschikbaar gesteld”, zegt ze gefrustreerd. „We hebben in Nederland geen asielprobleem. We hebben een opvangprobleem.” En dat terwijl het aanmeldcentrum in Ter Apel uit zijn voegen barst. „In deze temperaturen kun je mensen toch niet buiten laten slapen?”
Groningen haalt kolen uit het vuur
Dat gevaar ligt wel degelijk op de loer, zegt ze. De asielzoekers die nu in Ter Apel onder tl-buizen in de wachtkamers van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) op stoelen slapen, hadden volgens Molema op het gras voor het aanmeldcentrum gelegen als het zomer was geweest. Met deze winterse temperaturen moet Molema er niet aan denken dat het zover komt.
En dus haalt Groningen de kolen opnieuw uit het vuur. Naast de stad, draagt Stadskanaal ook zijn steentje bij met 200 plekken in verwarmde tenten. Maar er zijn in totaal tussen de 2000 en 3000 opvangplekken nodig om Ter Apel de feestdagen door te laten komen. De 100 opvangplekken aan de Peizerweg in Groningen en de 200 in Stadskanaal zijn dan een druppel op een gloeiende plaat.
„Maar als 30 gemeenten zeggen: geef ons er 100, dan is het voor nu opgelost”, zegt Molema. „Er zijn gemeenten die nauwelijks wat doen. Terwijl wij in Noord-Nederland bovengemiddeld veel doen.” Het probleem is op te lossen als de wil er is, daar is de wethouder van overtuigd. „Dit is een landelijk probleem, geen Gronings probleem.”
Winterse ramp dreigt in Ter Apel
Zo voelt het nu wel. In de provincie Groningen worden zo’n 5000 vluchtelingen opgevangen, exclusief Oekraïners. Molema: „Het is idioot dat je als provincie Groningen in een permanente crisis zit.” Natuurlijk zijn er ook gemeenten buiten Groningen die hun steentje bijdragen, zoals Amsterdam of Zwolle. Maar het is lang niet genoeg.
„Het past gewoon niet meer in Ter Apel”, zegt Molema. „De veiligheid komt nu echt in het geding.” Volgens de wethouder moeten er in de komende twee weken dringend opvanglocaties bij komen, om een winterse ramp af te wenden. „Als er nu niks komt, is de kans groot dat mensen in Ter Apel met de feestdagen buiten moeten slapen.”
