'I will fight for her. Until I am dust.' Amerikaan die agent in het gezicht stak tijdens avondklok noemt zijn daad 'eervol', uit bescherming voor zijn partner

De verdachte uit de Verenigde Staten kwam met een kleine glimlach op zijn gezicht binnen in de rechtszaal in Groningen. Tijdens de zitting schoten zijn ogen voortdurend door de zaal, alsof hij in opperste staat van paraatheid was. Zijn toon naar de rechtbank was daarentegen vlak, haast stoïcijns.

Zonder intonatie deed hij uit de doeken hoe hij al hakkend, in een X-beweging, de mannelijke agent probeerde uit te schakelen toen hij en zijn medeverdachte uit Winschoten werden aangehouden na het overtreden van de avondklok.

Het geweld kwam voor de politie uit het niets. „In een oogwenk maakte jij een einde aan mijn carrière van 47 jaar bij de politie”, sprak de agent die levensbedreigend gewond raakte, tegen Eric T. in zijn verklaring. Artsen van het UMCG waren vijf uur met hem bezig na het incident. Hij kreeg 75 hechtingen in zijn gezicht, hoofd en hals. „Ik moet er niet aan denken dat ik mijn steekwerende vest niet aan had gehad. Op foto’s zag ik dat er een steekgat ter hoogte van het hart op zat. Dat had ik niet overleefd.”

De avonddienst die de man draaide met zijn collega op 10 maart 2021, was zijn laatste. Hij raakte arbeidsongeschikt en is inmiddels met pensioen. Wrang genoeg was het voor de vrouwelijke agent haar eerste inzet in uniform op straat, na jaren intern bij de politie te hebben gewerkt. Ze zal die avond nooit vergeten. „Na het gevecht hoor ik mijn collega roepen: ‘Ik zie niks, ik zie niks!’ Zijn gezicht was opengesneden, overal bloed. Mijn portofoon zat niet waar hij moest zitten, dus gilde ik naar buurtbewoners 112 te bellen. Die paniek, die onmacht...”

Zelf werd de vrouw twee keer in haar bovenbeen geraakt door T. De derde uithaal belandde in haar riem. Een paar centimeter hoger en ze was in de buik getroffen. „Als ik kijk naar waar je ons hebt willen raken, wilde je ons zwaar toe te takelen of ombrengen. Ik hoop dat je lang zult zitten en Nederland nooit meer in mag.”

Voor T. speelde er die avond in zijn hoofd belangrijkere zaken dan de levens van de agenten, verklaarde hij. Zijn medeverdachte J. G. (22) uit Winschoten, zijn partner, zou ernstig worden misbruikt in instellingen. T. noemde mannelijke medeverdachte steevast ‘zijn vrouw’. Diens vrijheid was belangrijk genoeg om voor te vechten. Voor te doden, zelfs. „En ik zal nooit stoppen om voor ‘haar’ te strijden. Until I am dust”, verklaarde T. dramatisch.

T. had een relatie met de man uit Winschoten, die vrijdag voor de rechter moet verschijnen. Richting de hoofdverdachte deed hij zich voor als vrouw en noemde zich ‘Emma’. Zij kon niet zonder de Amerikaan en hij niet zonder haar. Ze leerden elkaar in 2018 kennen via internet en waren in de aanloop naar de steekpartij een half jaar samen in Nederland. Volgens deskundigen die T. onderzochten, fixeert T. zijn hele bestaan op de medeverdachte. Hij stelt zich superieur op naar anderen en heeft nauwelijks ziektebesef. Zijn daden moeten hem in verminderde mate worden toegerekend.

De verdachte heeft enkel spijt van het verwonden van de agenten, maar niet van het vechten voor zijn vrouw, zei de officier van justitie. „Hij noemde zijn handelen vandaag eervol. Hij viel uit het niets agenten aan die gewoon hun werk deden. Dat werkt strafverzwarend.”

Er is volgens haar sprake van een poging tot doodslag en het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel. Ze eist 7 jaar en tbs met dwangverpleging. „Dat T. nog altijd wil vechten voor ‘zijn vrouw’, maakt dit nodig. Als hij opnieuw in een situatie komt waarin hij denkt voor de medeverdachte op te moeten komen, is de kans op nieuw geweld groot. Afgestraft en onbehandeld vormt hij een gevaar.”

Maar het opleggen van tbs aan een vreemdeling, kan betekenen dat zijn behandeling uitzichtloos wordt, benoemd T.’s advocaat Jan-Jesse Lieftink. ,,Hij kan niet op verlof en we kunnen er niet vanuit gaan dat dit geregeld gaat worden in de VS. De kans is groot dat zijn traject nooit een einde krijgt.”

Hij vraagt de rechtbank om de Amerikaan een celstraf, gecombineerd met een psychische behandeling op te leggen. Daarna kan T. met een inreisverbod voor de hele Europese Unie worden uitgezet. ,,In zijn ogen geeft u mijn cliënt levenslang, als u hem tbs oplegt. In deze situaties houden het vreemdelingenrecht en het strafrecht elkaar in de houdgreep. Voorkom dat.’’

In zijn laatste woord richtte Eric T. zich nog naar de rechtbank. ,,Als jullie mij tbs opleggen, zal ik dat met een glimlach accepteren. Op een dag zal ik de cel verlaten op een door mij gekozen moment.” Hij leek te doelen op zelfmoord. „En aan de mensen die over mijn zaak schrijven: jaag niet op mij, want dan zal ik op jullie jagen.”