Vandaag viert Oekraïne de Onafhankelijkheidsdag, en ook op de Grote Markt in Groningen wordt daarbij stilgestaan. Foto: Rebecca Kwakman
Woensdag viert Oekraïne de Onafhankelijkheidsdag, en ook op de Grote Markt in Groningen wordt daarbij stilgestaan.
Ruim tweehonderd mensen zijn aanwezig op de Grote Markt als Groningen de Oekraïense Onafhankelijkheidsdag viert. Precies zes maanden geleden viel Rusland Oekraïne binnen, en de sfeer is bedrukt. Voor de tent staat een doek met raketten – ‘на киев’, staat erop te lezen (‘voor Kyiv’), en ‘for children’, als protest tegen de Russische bombardementen. De oorlog in Oekraïne is voelbaar tot in Groningen. Er worden kaarsjes aangestoken voor de gevallenen, een aantal aanwezigen maken foto’s voor een grote Oekraïense vlag, en weer anderen zijn druk met elkaar in gesprek.
Voor de tent staat een doek met raketten – “на киев”, staat erop te lezen (“voor Kyiv”), en “for children”, als protest tegen de Russische bombardementen. Foto: Rebecca Kwakman
Om vijf uur betreedt een van de organisatoren het podium. ,,Slava Ukraini!’’ (glorie voor Oekraïne), roept hij. En vanuit het publiek weerklinkt “Heroyam slava!” (glorie voor de helden) in koor. ,,We zijn hier om de Onafhankelijkheidsdag te vieren’’, licht hij in het Engels toe. ,,We houden een minuut stilte voor de gevallenen in Oekraïne.’’
Niet veel later is het muisstil.
Klaas Pot van de organisatie Life Guardians neemt het woord. ,,In februari doneerde Nederland massaal aan Giro 555, maar de oorlog is nog niet voorbij’’, zegt hij. ,,Als je kunt, doneer dan alsjeblieft. Oekraïne heeft alle hulp hard nodig.’’
Vorig jaar was de Oekraïense Onafhankelijkheidsdag een groot feest, vertelt Yara. Samen met haar moeder, partner en dochter is ze vandaag op de Grote Markt; haar zoontje is op dit moment op zomerkamp. ,,De sfeer was een jaar geleden zó anders’’, zegt ze, terugblikkend op de vorige Onafhankelijkheidsdag. ,,We vierden de Onafhankelijkheidsdag vorig jaar in Kyiv. Er waren parades, de terrassen zaten vol. Er is veel veranderd in een jaar tijd.’’
Yara Marusyk samen met haar partner Anton en hun dochter, Ariana. Foto: Rebecca Kwakman
Terwijl we praten begint een Oekraïense pianiste te spelen. Een enkeling laat een traan, maar de meerderheid luistert aandachtig en slaat een arm om elkaar heen. Het benefietconcert duurt tot zeven uur. Er wordt opgeroepen te doneren, in de hoop dat Oekraïne tijdens de volgende Onafhankelijkheidsdag vrij zal zijn van oorlog.