Burgemeester Jouke Spoelstra van Westerveld. Foto: Rens Hooyenga
Nu de gemoederen verhit zijn in het pesticidendebat, staat burgemeester Jouke Spoelstra op. Hij predikt rust, respect en dialoog. „Blijf elkaar als mensen zien. We zijn elkaars buren, gaan allemaal naar dezelfde supermarkt.”
De actiegroep ‘Boze Burgers van Westerveld’ heeft twee nachtelijke acties gevoerd met afzetlinten en verf. Wat was uw reactie? Dit was immers de eerste keer sinds uw aantreden dat er écht protest was.
„Nou ja, bekladding valt op en dus springen de media erop. Daarvóór hadden we ook een dialoogavond gehad, waar elf insprekers – van lelietelers, tot GGD en natuurclubs – in gesprek gingen met raadsleden. De publieke tribune zat vol en er werd oprecht naar elkaar geluisterd. Een topavond, maar daar werd helaas weinig over gecommuniceerd.”
Tsja, pas als het schuurt, komt de pers…
„Juist daar schuurde het. Men had ook tijd voor elkaar. Misschien minder spannend qua hectiek, maar daar werden bruggen geslagen. Na afloop was er een borrel en je zag gesprekken ontstaan. We willen geen kil debat, maar nemen eerst de tijd om naar elkaar te luisteren.”
Blijkbaar gaat het sommigen niet snel genoeg.
„Wat voor de een te snel gaat, gaat voor de ander te langzaam. Ik zit hier als burgervader, niet als portefeuillehouder. Ik probeer gesprekken te faciliteren en naar mensen te luisteren; ik probeer er boven te hangen en er niets van te vinden.”
Bij alle 26 dorpen in Westerveld werd bij de ingang gewaarschuwd tegen het gebruik van gif bij de lelieteelt. Eigen foto
Maar zij demonstreerden.
„Iedereen is vrij om te demonstreren. Ongeacht de boodschap faciliteer je dat. Je moet er als gemeente ook niet te bang voor zijn; het is een belangrijk grondrecht waar mensen gebruik van maken.”
Desondanks reageerde de gemeente vrij zakelijk: met een aangifte tegen de actievoerders.
„Voor mij is het ontoelaatbaar de straten te bekladden. Ik heb geen mening op wát er staat: of het nou gaat over de komst van een azc, lelieteelt of moederdag. Het ging richting de honderd uitingen en dat moest worden schoongemaakt. Ik ben vanochtend bij de buitendienst geweest om hen te bedanken. Er kwamen externe bedrijven aan te pas om het werk gedaan te krijgen.”
Maar toch: de reactie was vrij kil.
„Dat hangt weer van het perspectief af. Bij die groep zal het zo overkomen. Maar er is ook een grote groep inwoners die zegt: dit kost gemeenschapsgeld. Gemeente, staan jullie dit op deze manier toe?”
"Maar er is ook een grote groep inwoners die zegt: dit kost gemeenschapsgeld. Gemeente, staan jullie dit op deze manier toe?” Foto: Rens Hooyenga
Maar nu koos u toch partij.
„Nee, soms moet je grenzen aangeven. Vernieling, intimidatie en bedreiging tolereren we niet, los van de boodschap en van wie die komt. Soms mag je normerend optreden.”
Is het niet moeilijk om steeds maar onpartijdig te blijven, om uw mening voor u te houden?
„Dat hoor ik vaak, maar ik vind dat juist een heel dankbare taak. Iedereen die hier aan tafel zit – of je nou Extinction Rebellion bent of Wijs met Wolven - doet dat vanuit een intrinsieke motivatie. Iedereen geef ik de boodschap mee: welke belangen er ook spelen, het zijn wel gewoon je buren die tegenover je staan. Heb dus respect voor elkaar.”
Dat lukt niet altijd, leert de praktijk.
„Klopt en dat is niet de ‘naoberschap’ die je wilt. Dat is ontzettend triest. Waar mensen voorheen voor elkaar klaar stonden, gaat dat nu soms niet meer. Kijk, het is niet erg dat je verschillend in de discussie staat, maar blijf elkaar als mens zien.”
Mensen schreeuwen om een oplossing. Met alle respect: die zitten niet te wachten op dat riedeltje.
„Vanuit de rol van burgemeester kun je niet voor iedereen de oplossing bieden. Ik ben er voor alles en iedereen, maar maak geen keus. Dat is de kracht van de burgervader.”
Ik ben er voor alles en iedereen, maar maak geen keus. Dat is de kracht van de burgervader
Op jullie website stond dat jullie juridisch advies vragen over wat jullie bevoegdheid precies is.
„Dat klopt niet helemaal. We winnen juridisch advies in op handhavingsverzoeken die we ontvangen. Zitten we goed als gemeente? Voldoen wij aan onze zorgplicht? En dat doen we.”
Onbegrijpelijk, zullen mensen zeggen: hoe kun je nou niet hoeven ingrijpen als er gif wordt gespoten?
„Dan kom je weer bij de verschillende perspectieven. Het gaat ons om wet- en regelgeving: houden we ons aan de regels? Ja, dat doen we.”
U hamert op de dialoog. Vindt u het dan slap dat zo’n actiegroep anoniem wil blijven?
„Het is aan hen hoe ze zich willen profileren. Maar ze zijn welkom hier aan tafel. Graag zelfs.”
„Ik geloof in de goedheid van de mens. En als mensen oprecht naar elkaar luisteren, zijn er best overeenkomsten. Zo kunnen we stappen zetten, zelfs in heel heftige discussies als deze. En nou zul je zeggen: komt ie weer aan met zijn open deuren, maar ik blijf de boodschap herhalen: dit is Westerveld, we zitten op dezelfde school, gaan naar dezelfde supermarkt, we zijn elkaars buren. Blijf elkaar als mensen zien.”