Harrie Keuter ziet nog altijd toekomst voor ‘zijn’ Veenpark: ‘Vergeet niet dat we het al dertig jaar hebben gered zónder subsidies’

De directeur en eigenaar van het park in Barger-Compascuum heeft een slag verloren, maar de oorlog niet. Manmoedig kijkt Keuter (65) naar de toekomst.

Dat gedeputeerde Gert-Jan Schuinder hem niet op de hoogte had gebracht dat de boodschap woensdag naar buiten ging, vindt Keuter nog altijd „not done”. Volgens hem waren provincie, gemeente en Veenpark nog druk in gesprek over de toekomst van het recreatiepark waar de veengeschiedenis van Zuidoost-Drenthe wordt verteld.

„Tot heel laat was ik in de veronderstelling dat we nog in dat traject zaten. En de mondelinge mededeling van Schuinder dat hij voornemens was dit besluit te nemen, kwam volgens ons vorige week ook als een verrassing voor de gemeente.”

Het zomerseizoen komt eraan en hopelijk verschaffen goede bezoekcijfers Keuter en zijn park de tijd om met alternatieve plannen te komen. Hoe zulke plannen eruit zullen zien? Keuter wil niet op de zaken vooruitlopen. ,,We moeten nu een basisplan maken zónder de bijdrage van de provincie. Hoe gaat zo’n begroting eruit zien en hoeveel bezoekers horen daar dan bij? En er komt een kolommetje naast met een optie als de provincie alsnog meedoet.”

Want heel eerlijk kan Keuter zich geen voorstelling maken van Zuidoost-Drenthe zonder Veenpark, ‘zijn’ Veenpark. In 1996 kocht zijn familiebedrijf de failliete boedel voor 500 duizend gulden. Tot drie jaar daarvóór hadden zijn ouders de horeca gedaan op het park, dat tot 1993 het uitvloeisel was van het honderdjarig bestaan van Barger-Compascuum. Ter gelegenheid van het jubileum bouwde een vrijwilligersgroep in 1966 plaggenhutten en andere gebouwen uit de veentijd na. Het museumdorp heette ’t Aole Compas.

Het openluchtmuseum breidde steeds verder uit, maar kreeg desondanks te maken met teruglopende bezoekersaantallen en het wegvallen van subsidies. Harrie Keuter en zijn broer Gerard namen het park over. „Vergeet niet dat dit park het al dertig jaar heeft gered zónder subsidies”, benadrukt Keuter. Met name de horeca, de bruiloften en partijen zorgden voor genoeg financieel gewin, waardoor het park kon blijven bestaan.

Maar de bankencrisis zorgde voor dalende omzetten en vanaf 2018 werd het plan opgevat om een museale erkenning te krijgen. „Dat was geen doel, maar een middel om subsidies te kunnen krijgen en bij fondsen te kunnen aankloppen”, kijkt Keuter terug. Uit dat overleg ontstond het Masterplan, waar de provincie nu van zegt dat het Veenpark niet aan de gestelde voorwaarden voldoet. „Een rare move”, zegt Keuter hoofdschuddend. „Want het is niet óns Masterplan, maar we waren daarover met gemeenten én provincie in overleg.”

Die gesprekken begonnen ooit met gedeputeerde Cees Bijl, daarna Henk Brink, toen Nelleke Vedelaar, vervolgens Jisse Otter en uiteindelijk Schuinder. Keuter heeft nog geen contact gezocht met Schuinder. „Ik had wel wat andere dingen aan m’n hoofd”, lacht hij zuinigjes.

Zo belegde hij op donderdagochtend een personeelsbijeenkomst met de twaalf vaste krachten van het Veenpark. „Of ik hen gerust kon stellen? Dat denk ik wel. Daarom krijgen ze deze maand hun salaris een stukje eerder dan gewoonlijk.”

En op korte termijn volgt overleg met de Raad van Toezicht, van wie er nog twee op vakantie zijn. Een jurist zal kijken naar de vorderingen die de provincie heeft aangekondigd. „En daarna zal er nog wel een formele reactie naar de provincie gaan”, verwacht Keuter. „Maar tot die tijd zit ik te wachten op het moment waarop ik snap wat hier nou werkelijk gebeurd is.”

Keuter maakt een ronde over het Veenpark, dat deze zomer een gooi doet naar wéér een verbetering van het aantal bezoekers per jaar. „Vorig jaar waren het er 41 duizend. En terwijl kleine en middelgrote museums hun aantallen zien dalen, groeien wij nog steeds. Er is toekomst voor het Veenpark, zeker weten.”