Kunstenaar Vera Vos oet De Wiek: 'Ik hou van het dorpsgevoel' | Hier kom ik weg

De 23-jaorige Vera Vos timmert hard an de weg. Verleden week wun ze nog de Vrouw in de Media Award Drenthe, waordeur ze nou metdingt naor de landelijke pries. Met heur project Passie op het Platteland hef ze zuch positief in de kieker van de jury speuld.

‘Passie’ was heur ofstudeerproject op de kunstacademie Minerva in Grunning. In de vierdelige documentaireserie hef ze veurig jaor zienlaoten waormet jongern in ‘heur’ gemiente De Wolden zuch zoal bezigholdt.

„Jongeren in de spotlights zetten en hun passie laten zien én laten zien hoe vet het is op het platteland en hoeveel er gebeurt”, vat Vos het idee achter het project samen. „In de stad denken ze nog wel eens dat in dorpen niet zoveel te doen is. Dat klopt niet. Er gebeurt hier genoeg, maar je moet hier vaak zélf dingen opzetten.”

Zölf döt Vos met heur wark niet aans. „In de stad heb je creatieve broedplaatsen voor kunstenaars, hier niet. Als ik hier wil werken, moet ik zelf dingen opzetten, bedacht ik toen ik de keuze maakte om hier te blijven”, vertelt ze.

Vos weur geboren in Rogat, maor gruide op in De Wiek. Toen ze op de kunstacademie zat, huurde ze een kamer in Grunning met de gedachte daor een leven op te bouwen, maor het leup aans. „Ik ontdekte dat de stad niks voor mij is. Het is er allemaal veel individualistischer, met het platteland voel ik me echt verbonden. Het dorpsgevoel, daar hou ik van. Hier kom je altijd wel een bekende tegen en hier helpen mensen elkaar.”

Het was destieds of ze in twee werelden leefde, zeg ze. „Op de kunstacademie werd ik gezien als de boerin en hier in het dorp juist als de kunstenaar. Op de academie zat ik tussen de internationale studenten en was iedereen heel vrij. Soms was er ineens iemand een vaag ritueel aan het doen in de kantine bijvoorbeeld. Hier sta ik ’s weekend in een keet of op een tentfeest, haha.”

Leeftiedsgenoten overhalen um veur de camera heur verhaal te doen over heur hobby of beroep op het platteland was niet altied makkelijk, ontdekte Vos. Maor het lukte wal. Ze is nou gangs um met jonge interviewers en filmers, die ze zölf begeleidt, neie video’s te maken in het kader van Passie op het Platteland. Vos: „Talentontwikkeling vind ik heel belangrijk.”

Vos is samen met filmmaker en beeldend kunstenaar Okki Poortvliet en theatermaker Hans van der Werf ok bedenker en oetvoerder van het project De Vlaggenhijsers. De drei gaot in vief gemienten mèensen bij langs die de Drèentse vlag oethangen hebt. Over de verhalen die ze ophaalt en heur underlinge discussies daorover maakt ze een documentaire én een theaterstuk, dat in augustus en september opvoerd wordt.

Allewal heur olders Drèents praot, is Vos Nederlandstaolig opvoed. Drèents stun op het vwo in Möppelt en tiedens heur studie in Grunning wied van heur of. „Maar nu vind ik jammer dat ik het niet echt spreek. Op de keet- en tentfeesten waar ik kom, praat bijna iedereen Drents. Dat vind ik heel tof. Ik denk dat het bij mij ook nog wel komt.”