Aagje Blink oet Emmen: 'Een boek schrieven stun ik mijzölf niet eerder toe' | hier kom ik weg

Met heur allereerste verhaal in het Drèents wun Aagje Blink (70) oet Emmen in 2005 een pries bij een schriefwedstried van het Huus van de Taol in Beilen. ,,Ik was nooit zo’n fervent anhanger van de streektaol, maar toen bin ik der met kop en oren zo inrold”, lacht ze.

Ze gung bij een Drèentse schriefclub die in Beilen opricht weur en verdiepte zuch in de spelling van de streektaol. Der volgden publicaties in tiedschriften as en en columns in dizze kraant. In 2019 verscheen heur verhalenbundel

Ok hef ze metwarkt an de bundel met spreuken en gedichten die gaot over oet de tied kommen. ,,Het Drèents kent prachtige oetdrukkingen veur overlieden, zoas ‘Hij hef de klompen achteroet gooid’ of ‘Hij hef het er toe daon’. Dat leste umvat veul meer as ‘hij is overleden’.”

De zwaore kaant van het leven komp vaak terug in heur verhalen. ,,Het hef te maken met het wark in de gezonheidszörg en as spreker op oetvaarten, wa’k daon heb. Ik heb dat trouwens niet allent as somber ervaren; ok daor kuj wal humor vinden. En het heurt bij het leven, vin ik.”

,,Naodat ik meer de streektaol gangs gung, markte ik dat het hiel drempelverlegend warkte a’k plat praoten gung met dialect sprekende patiënten”, vertelt ze wieder. ,,Ik bin dat op mien wark veul meer doen gaon, maor veural ok a’k met mèensen in gesprek gung veur een oetvaart.”

Aagje Blink is Drèentstaolig opvoed, maor op schoel en in heur wark preut ze vrogger best netties Nederlands, dacht ze. ,,Toch val ie met je achtergrond altied deur de mand. Bij mien eerste baan in het ziekenhoes in Coevern vreug een internist mij waorum bepaolde underzuuksoetslagen der nog niet waren. ‘Ik kun ’t niet wachten’, zee ik. Hij kéék mij an! Pas nao een poosie vuul bij mij het kwartie da’k mien streektaol an het vernederlandsen was.”

Ze schaamde zuch. ,,Der weur vrogger ok aans tegenan keken as nou. Streektaol weur zien as boers. Tegenwoordig bin ik de schaamte veurbij, haha. Dialecten wordt tegenwoordig ok veul meer koesterd.”

Blink is nou met pensioen. Met het spreken op oetvaarten is ze stopt nao het overlieden van heur dochter in 2016. Ze kan heur emoties niet meer goed de baos. Schrieven hef ze ok een tied lang minder daon, maor nou – nao een verhoezing terug hen de wiek waor ze geboren is in Emmen – is der meer rust.

Ze warkt an een boek dat in september oetkomp, een femiliedrama over een vrouw die zuuk raakt. ,,Ik wil geern zo eigentieds meugelk schrieven. Ik heb bewondering veur een hieleboel Drèentse schrievers, maor der bint der bij die ik wat oubollig vin. Daor wil ik bewust niet an metdoen. Een boek schrieven stun ik mijzölf niet eerder toe, umdat ik vun dat ik nog aal lerende was. Ik doe het ok niet ter eer en meerdere glorie van mijzölf. Ik leg hiermet de ontwikkeling vast die ik as schriever deurmaakt heb.”