De rubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. Wel kent Harm Dijkstra oet Slien niet? Al 35 jaor treedt e met kameraod Roelof Klinkhamer op in hiel Drenthe, daornaost is e prissentator bij RTV Drenthe. Maor de Sliener is ok gangs met een neie muziektheaterveurstelling: De Vlinderprinses.
,,Waor ik vort kom? Veul mèensen denkt dat ik geboren en getogen Sliener bin, maar ik kom eigenlijk oet Nörg. Toen mien pap in Slien wark kreeg as opzichter bij de gemientelijke woningstichting, biw hierhen verhoesd”, zeg Harm Dijkstra (60) in zien woonkamer in Slien.
Hie was haost 2 jaor old. ,,Mien pap en mam weurden hier metien actief in het verienigingsleven. Bij de Gemengde Zangvereniging kwam mien mam naost Roelie Klinkhamer te staon, Roelof zien moe. Die zee: ‘As je zeun ies een maol met die van oes speulen wil, kan dat altied’. En zo is ’t begund. Wij speulden al met mekaar veurdaw op de legere schoel zaten.” Briede lach: ,,En wij speult nóg met mekaar.”
Hier kom ik weg
De Thoorn van Thunaer
Muziek en teniel bint Dijkstra van hoes oet met de paplepel ingeuten, net as de Drèentse taol. In de cabaretveurstellingen van Harm & Roelof combineert e dat. Ok hef e veur de Gemengde Zangvereniging in Slien, tegenwoordig Pur Sang, een paar musicals schreven en regisseerd.
Dat smeuk naor meer. In 2019 volgde De Toorn van Thunaer, een Drèentstaolig theaterspektakel op landgoed De Klencke over De Middeleeuwen, dat e schreven en regisseerd hef. Der was een groot koor bij met leden oet Slien, Hesseln, Zweel en umgeving. Ok de speulers, allemaol amateurs, kwamen daor vort.
,,A’k terugdenk an De Toorn van Thunaer dan komt geliek het woord ‘saamheurigheid’ bij mij op. Zoveul mèensen hebt zuch inzet um der samen wat moois van te maken. Fantastisch.”
De Vlinderprinses
Veur de organisatie is stichting Ter Klinke opricht, ok met het doel um vaker zulke projecten te holden. In 2024 komp der weer een locatietheaterstuk van Dijkstra’s haand, maor dan an de raand van Zweel: De vlinderprinses.
Hij hef zuch inspireren laoten deur het verhaal over de Prinses van Zweel. Bij opgravingen in 1952 weur een graf van een rieke vrouw vunden. ,,Daor lagen krallen en stoffen in die hier niet veurkwamen en ok een bronzen vlinder. Ik kom dan an het dèenken: wat veur vrouw zul dat west hebben? De vlinder intrigeerde mij ok.”
De vlinderprinses speult zuch of rondum de opgravingen in 1952. ,,De oorlog was nog maor kört leden en tegeliekertied wol de jeugd niks liever as veuroet. Daor zit interessante tegenstellingen in. En misschien hef die vlinder wal biezundere krachten…”
Zweel en Aalden
Dijkstra wil nog niet te veul weggeven, maor zeker is dat de opgravingen in het stuk allerlei mèensen antrekt, van zigeuners tot marechaussees.,,Daor kuw ok weer wat met doen in de muziek, want bij die groepen past verschillende muzieksoorten. En de jeugd ontdekte de rock ’n roll in die jaoren, ie kunt der veule kaanten met op. Daor wordt ok al an warkt.”
,,Wij hoopt daw veul inwoners en verienigingen van Zweel en Aalden enthousiast kriegt um met te doen. Daornaost bint der ok hiel wat speulers en zangers van De Toorn van Thunaer die der naor oetkiekt. Ik zie het decor al veur mij, met het kerkie van Zweel op de achtergrond.”
