De rubriek Hier kom ik weg is een samenwarking met het Huus van de Taol en giet over Drenten en heur verhalen. Anne Schepers is teamleider en docent an de Pabo bij NHL Stenden in Emmen en woont in Aalden. Heur familie is Drèentstaolig en het spiet heur dat ze het zölf niet kan.
,,Ik heb tien jaar in Maastricht gestudeerd, gewoond en gewerkt en deed daar mijn best om niet Drents te klinken. Maar sinds ik terug ben, vind ik het vooral jammer dat ik de taal niet spreek”, zeg Anne Schepers. Wat heur tegenholdt? ,,Dat is een goede vraag”, lacht ze. Ze umschref het as een drempel, waor ze tegenan hikt um um te schakeln.
Schepers (32) is geboren en getogen in Aalden, waor ze sinds vief jaor weer woont, nou met vriend en kinder. ,,Toen ik zwanger werd, wilde ik dichter bij mijn familie wonen. Drenthe is altijd mijn thuis gebleven. Tijdens mijn studie had ik ook nog een bijbaan in Wezup.”
Hier kom ik weg
Heur hiele familie prat plat, maor heur olders hebt dat tegen heur en heur zussies vrogger nooit daon. ,,Dat is een generatieding, denk ik. Mijn neefjes en nichtjes zijn ook niet Drentstalig opgevoed. Sinds ik terug ben uit Maastricht praat mijn moeder wél Drents tegen me. Grappig, hè. Ook mijn kinderen kennen al Drentse woordjes, zoals buus en stiekels.”
Heur opa’s en oma’s preuten wel Drèents tegen heur. ,,Mijn ene opa had een gruuntetuun. Als we daar aten, kregen we erpel en slaot uut eigen tuun”, lacht ze. Schepers denkt der geern an terug.
Nao heur studie Cultuurwetenschappen en heur wark op Maastricht University warkt ze sinds 2018 an de Pabo in Emmen. Meertaoligheid is daor ien van de speerpunten. ,,We besteden onder meer aandacht aan het Drents en daarbij werken we samen met het Huus van de Taol”, legt ze oet.
,,Ook praten we met studenten over wat taal betekent voor wie ze zijn. Vaak ontstaan daarover mooie gesprekken, zonder dat er wordt geoordeeld. In de maatschappij gebeurt dat helaas nogal eens als het over streektaal gaat.”
Mede deur heur wark is bij Schepers het besef kommen hoeveul het Drèents veur heur betiekent. ,,Drents is mijn moedertaal, maar ik spreek het niet. Het klinkt misschien gek, maar uiteindelijk voelt het nog meer als een thuistaal voor mij dan het Nederlands. Dat ik de streektaal mooi en bijzonder vind, komt vooral omdat veel belangrijke mensen in mijn leven de taal spreken of hebben gesproken. In het bijzonder mijn opa’s en oma’s, die er niet meer zijn.”
Het nummer van Daniël Lohues is hiel speciaal veur heur. ,,Op de begrafenissen van één van de oma’s en één van de opa’s is het gedraaid en echt ieder woord is raak. Het is zó herkenbaar. Als ik het nummer hoor, hou ik het niet droog.”
Kört leden is Schepers in het bestuur van stichting Ter Klinke kommen, de organisatie achter het Drèentstaolige theaterspektakel dat in 2019 bij Hesseln te zien was. ,,In 2024 wordt bij Zweeloo de voorstelling opgevoerd, gebaseerd op het verhaal over de prinses van Zweeloo. Mijn liefde voor cultuur, geschiedenis en de streektaal komen in dit project samen.” Ze lacht vanneis: ,,Ik geef mezelf tot 2024, dan wil ik ook Drents praten.”
