Luciano Valente: 'Het is dit jaar heel snel gegaan' Foto: ANP/Koen van Weel
Het was het jaar van Luciano Valente. De stijlvolle middenvelder verdiende na een goed seizoen bij FC Groningen een transfer naar Feyenoord, waar hij wekelijks tot de uitblinkers behoort. In november maakte hij zijn debuut voor Oranje. Valente vertelt over zijn eerste maanden in De Kuip, zijn WK-droom en zijn vurige wens om ooit weer voor FC Groningen te spelen.
„Sinds het bij Feyenoord is gaan lopen, heb ik voor mijn gevoel geen rustmoment meer gehad. Ik heb ontelbaar veel interviews gegeven, maar dat hoort erbij. En ik doe het graag hoor, zeker voor de media uit het Noorden.
Ik vind de aandacht niet heel erg, al zit ik er niet altijd op te wachten. Ik zie het in elk geval als een goed teken. Ik val op en dat is mooi. Het is prettig dat velen positief over me zijn. Al zie ik negatieve reacties ook als iets positiefs. Het betekent dat ik mensen trigger, dat ik iets met ze doe. Dat is alleen maar goed, toch?
Genieten van de mooie momenten
De laatste tijd besef ik steeds vaker dat ik mooie dingen meemaak. Binnen en buiten het veld, want als mens groei ik ook, word ik volwassener. De dingen waar ik vroeger van droomde, zijn werkelijkheid geworden.
Familie en vrienden vragen me vaak of ik me realiseer wat er allemaal gebeurt. Ja, zeg ik dan. Toch kan ik er nooit lang bij stilstaan. Een voetballer leeft van moment naar moment. Ik maak mooie dingen mee, minder mooie dingen. Het gaat alsmaar door. Ik geniet van alle mooie momenten, maar al snel volgt een volgende wedstrijd. Het gaat zo snel, dat vind ik soms jammer. Gelukkig heb ik nu een korte vakantie en krijg ik wat langer de tijd om te genieten van wat me de afgelopen maanden is overkomen.
Van de momenten op het veld geniet ik altijd. Ik vind voetbal namelijk gewoon heel leuk. Dat is ook hoe ik mezelf op het veld wil laten zien.
Koppig
Het is snel gegaan. Vorig seizoen had ik mezelf ten doel gesteld dat het mijn jaar moest worden. Het eerste half jaar bij FC Groningen was top, maar niet top-top. De tweede seizoenshelft was wel heel goed. Toen heb ik me voorgenomen dat ik een stap wilde maken. Sommigen waren van mening dat het te vroeg was, maar dat interesseerde me weinig. Als ik iets wil en denk dat ik het kan, dan is het heel lastig om me van dat idee af te brengen. Dat lukt misschien alleen mijn ouders, familie en wat vrienden. Al ben ik ook dan nog koppig.
Luciano Valente is dit seizoen de grote blinkvanger bij Feyenoord. Foto: ANP/Iris van den Broek
Feyenoord
Ik wilde naar Feyenoord, dat voelde meteen goed. Gelukkig dacht mijn omgeving er ook zo over. Voor mijn ontwikkeling leek het mij het beste om in Nederland te blijven. Feyenoord was de club waar ik mezelf zag spelen. Die club past bij mij. De cultuur bij Feyenoord lijkt op de Groningse cultuur die ik gewend was, dat geldt ook voor de supporters en de sfeer in De Kuip, die lijkt op Euroborg. Op het moment dat ik een keuze moet maken, volg ik mijn gevoel. Het is fijn dat ik de bevestiging heb gekregen dat mijn gevoel klopte.
Ik gaf mezelf tijd om te wennen. Die tip kreeg ik van mensen om me heen. Zoek je plekje, vind je rust, werd mij geadviseerd. Dat is wat ik heb gedaan.
Ondertussen was het niet zo dat ik een contract bij Feyenoord tekende om eens kalmpjes te kijken hoe ze het in Rotterdam allemaal doen. Ik weet dat ik iets in mijn spel heb dat niet heel veel anderen in de eredivisie hebben. Het was aan mij om te laten zien dat ik het op een hoger niveau in de eredivisie én op Europees niveau kan. Dat is gelukt. Dat komt ook omdat ik elke dag gepusht wordt op de training. Dat was op den duur niet meer het geval bij FC Groningen.
‘Misschien is het ‘t speelse in mij’
Ik haakte iets later aan bij Feyenoord, omdat ik tijdens de zomer nog op het EK speelde met Jong Oranje. De eerste weken merkte ik dat ik conditioneel achterliep. Qua spel en tactiek kon ik mee, maar ik zat nog niet op mijn eigen niveau. Toch kreeg ik al snel veel vertrouwen. Ze waren met mij bezig en ik werd wekelijks beter. Er werd uitgesproken dat mijn kansen zouden komen. Die kwamen. Ondanks dat we nu met Feyenoord in een mindere fase zitten, heb ik een goed gevoel over hoe het is gegaan.
Dat het minder gaat met de club vreet niet aan me. Ik val altijd terug op de dingen die wel goed gaan, de positieve zaken. Ik ben nooit bezig met wat niet goed gaat, want dat helpt niet. Het gaat op dit moment nu eenmaal wat minder. Misschien is ‘t wel het speelse in mij dat het geen weerslag op mij heeft. Het is niet dat het me niet interesseert, zeker niet zelfs, maar je moet gewoon door.
Luciano Valente maakte een uitstekende indruk tijdens zijn debuut voor Oranje. Foto: ANP/Maurice van Steen
Debuut voor Oranje
Toen ik bij Feyenoord tekende, hoopte ik binnen anderhalf jaar mijn debuut te maken voor Oranje. Dat debuut kwam al na een paar maanden. Het was een droom die ik van kleins af aan had. Het was nooit een doel, want ik vond het totaal niet realistisch. En ineens stond ik op het veld met de top van de wereld. Dat was een heel bijzondere ervaring.
Ik zou liegen als ik zeg dat ik niks voelde toen ik me bij Oranje meldde. Het was een gevoel dat ik nooit eerder had gehad. Ik voelde het in mijn buik, maar het was geen spanning. En ook niet hetzelfde als verliefdheid, dat kent bijna iedereen. Dit was iets compleet nieuws.
Gewone jongens, die bizar goed kunnen voetballen
Het was een geweldige tijd bij Oranje. Ik ben een sociale jongen, dus ik had geen moeite in de omgang met de andere internationals. Het zijn ook maar gewone mensen. Alleen dan gewone mensen die bizar goed kunnen voetballen.
Ik mocht een kwartiertje meedoen tegen Litouwen. Het is me goed bevallen. Ik heb een paar mooie dingen kunnen laten zien. Toch was dit nog lang geen echte test. Met alle respect voor Litouwen, maar ik moet me in Oranje nog laten zien tegen toptegenstanders.
WK
Over het WK denk ik weinig na. Natuurlijk wil ik het WK ooit als speler meemaken, het liefst deze zomer. Een WK is het allergrootste dat een voetballer kan meemaken. Maar ik wil mezelf geen onnodige druk opleggen. Ik wil genieten van het voetballen en mezelf blijven ontwikkelen. Ik zit op de goede weg en door daarop te blijven, maak ik meer kans op de WK-selectie. Als ik er niet bij ben als speler, ga ik die kant op als supporter.
Luciano Valente met een brede glimlach bij zijn eerste training met het Nederlands elftal. Foto: ANP/Iris van den Broek
Verkering met influencer, huis op internet
Sinds mijn komst naar Feyenoord is ook de media-aandacht enorm toegenomen. Ik zoek de verhalen over mezelf niet op, maar ik zie m’n kop overal voorbijkomen en natuurlijk lees ik het dan ook even.
Het gaat niet alleen over voetbal. Blijkbaar had ik op Instagram iets geliket van een influencer en een dag later las ik overal terug dat we een relatie hadden. Zo ging het ook met mijn nieuwe huis, dat zag ik overal terug op internet. Zoiets is niet altijd leuk, maar het hoort bij het vak. Ik heb daar geen invloed op, dus moet ik ermee leren omgaan.
Het is ook niet dat ik mezelf verstop. Ik wil buiten het voetbal genieten van familie en vrienden. Ik doe wat me gelukkig maakt. Dat blijf ik doen, uiteraard rekening houdend met het voetbal.
Terugkeer bij FC Groningen
Thuis vind ik mijn rust. Ik heb een huis gekocht in een klein dorpje onder Utrecht. Daarvoor had ik een appartement in het centrum van Rotterdam. Dat was mooi hoor, maar er was veel drukte om me heen. Thuis moet voor mij een rustplek zijn, die heb ik nu gevonden.
Ik ben op mijn plek in Rotterdam, maar ik mis Groningen. Ik hou van die stad, het is mijn thuis. Toen ik bij mijn afscheid van de fans in Euroborg zei dat ik ooit wilde terugkeren bij FC Groningen, meende ik dat echt. Wanneer dat zal zijn, dat weet ik niet, maar ooit kom ik thuis.”
