Een kunstrijder van Kunstrijclub Groningen maakt een gracieuze sprong op het ijs. Foto: Siese Veenstra
In de rubriek Club van de Week bezoeken we iedere week een sportclub uit Drenthe of Groningen. Deze keer staat Kunstrijclub Groningen centraal. De vereniging heeft een wachtlijst die bijna net zo lang is als het aantal leden van de club. „Waarom het zo populair is? We weten het niet.”
Op de vroege zondagochtend vullen de klanken van (I’ve had) the time of my life vanBill Medley en Jennifer Warnes, bekend van de film Dirty Dancing, de ijshal van Kardinge. Waar op zaterdagavond de ijshockeyers van GIJS vloekend en tierend tegenstanders tegen de boarding beuken en dikwijls met ze op de vuist gaan, zwieren en zwaaien nu een twintigtal kunstrijders sereen over de baan.
Geraffineerde sprongen, fraaie pirouettes
Lisa, een vrouw met een engelengezicht, maakt geraffineerd sprongen op het ijs. Een ander, zwarte trui waarop met gouden letters ‘NASA’ staat, haarband en lange paardenstaart, gooit er fraai een pirouette uit en glijdt daarna weer verder. Een tweetal, net begonnen met kunstrijden, lacht vrolijk als een van hen op haar billen valt.
Tussen alle schaatssters – het zijn allemaal vrouwen – bewegen zich twee trainsters, Rebecca Bult en Nathalia Huizenga, over het ijs. Ze houden af en toe stil bij iemand, geven een paar tips of doen een oefening voor en gaan door naar de volgende. Alles op het ijs voltrekt zich in een betoverende kalmte.
Lisa maakt een geraffineerde sprong tijdens haar kunstrijdtraining bij Kunstrijdclub Groningen. Foto: Siese Veenstra
Het bestuur
Op de tribune, op een afstand van het ijs, kijkt het driekoppige bestuur van Kunstrijclub Groningen, bestaande uit voorzitter Kim Post, secretaris Linda Kort en penningmeester Marcel Bult tevreden toe. Ze schudden allen driftig hun hoofd als hen wordt gevraagd of ze zelf ook kunstrijden. Bult heeft het een keertje geprobeerd. „Maar het is niks voor mij.” De drie bestuursleden zijn via hun kinderen bij de club terechtgekomen.
Niet alleen op zondagochtend staan de kunstrijders op de baan. Iedere dag, van de vroege ochtenden in het weekend tot in de avonduren doordeweeks, staan leden op het ijs. Beginners en gevorderden samen.
Het bestuur van Kunstrijclub Groningen op de tribune van Kardinge, van links naar rechts: Marcel Bult, Linda Kort en Kim Post. Foto: Siese Veenstra
Enorme wachtlijst
Kunstrijden is populair, merken ze bij Kunstrijclub Groningen. De club telt op dit moment 130 leden en er kan niemand meer bij. De wachtlijst is bijna net zo lang.
Waarom is kunstrijden zo populair? De bestuursleden halen hun schouders op. „We weten het echt niet”, zegt Bult. „Misschien het Lindsay-effect”, zegt hij en doelt daarbij op de voormalige Nederlandse kunstschaatsster Lindsay van Zundert, die in 2022 op 17-jarige leeftijd achttiende werd op de Olympische Spelen. „Maar anders zou ik het echt niet weten.”
Weinig plek voor tieners en volwassenen
„Mijn dochter kwam twee jaar geleden in contact met kunstrijden via de Sporthopper, waarmee ze met verschillende sporten kennis kon maken”, vertelt Post. „Ze heeft bij meerdere sporten enkele proeflessen gevolgd, maar bij het kunstrijden wist ze direct: dit is het.”
Voor de jongste jeugd, zoals de dochter van Post, is er vaak nog wel een plekje te vinden op het ijs, maar voor de tieners en volwassenen is het soms lang wachten om eindelijk de kunstschaatsen onder te mogen binden. „Er staan vandaag vier mensen op het ijs die voor het eerst meedoen. Die hebben denk ik bijna twee jaar op de wachtlijst gestaan”, zegt Kort.
Te gevaarlijk
Kunstrijclub Groningen stapte dit jaar over op een nieuw aanmeldsysteem. Op 21 september konden enthousiastelingen zich inschrijven. „We hadden in no-time 110 aanmeldingen”, zegt Bult. „We konden er een stuk of 25 plaatsen, de rest moest op de wachtlijst. Er kunnen niet te veel mensen tegelijk op het ijs, want dan wordt het gevaarlijk.”
Twee kunstrijders van Kunstrijclub Groningen op het ijs van Kardinge. Foto: Siese Veenstra
De oplossing
De lange wachtlijst is een probleem dat de club al enkele jaren heeft. „Daarom proberen we het stil te houden dat mensen zich kunnen aanmelden, maar dat lukt niet echt”, lacht Bult. „Zelfs toen het deze zomer 30 graden was, kregen we mails van mensen met de vraag of ze lid konden worden.”
Een oplossing is er niet. De ijsbaan op Kardinge zit bomvol. „We moeten wachten tot 2032, als de nieuwe ijsbaan er is. Er is ons beloofd dat er nog een 30-bij-60-meterbaan bijkomt. Dan hebben we eindelijk een oplossing voor onze lange wachtlijst”, zegt Bult.
Kunstrijden in de zomer
Tussen september en maart staan de kunstschaatssters dagelijks op de baan. Toch ligt de club in de zomermaanden niet op haar gat. „In het zomerseizoen gaan we skeeleren en voor de wedstrijdrijders, maar ook andere enthousiastelingen, proberen we twee keer per week naar Hoorn te gaan. Daar kunnen we op zomerijs schaatsen”, vertelt Kort.
Inspanning, ontspanning, schoonheid en kracht
Voor het bestuur van Kunstrijclub Groningen mag het dan een groot raadsel zijn waarom de sport zo populair is. Wie op de vroege zondagochtend kijkt naar wat er zich op het ijs afspeelt, weet direct de reden: kunstrijden is de ultieme combinatie van inspanning, ontspanning, schoonheid en kracht. Niet zo vreemd dat iedereen wil kunstrijden dus.
Op rapport
Bestuur 10
Kort en Bult zitten beiden al zo’n tien jaar in het bestuur, Post is bezig aan haar tweede seizoen als voorzitter. Bijna dagelijks is een bestuurslid aanwezig op Kardinge tijdens de trainingen. Zo blijven de lijntjes met de leden kort. Driewerf hulde voor zoveel inzet!
Sfeer 9
De serene rust die de kunstrijders en trainers uitstralen moet ongetwijfeld een louterende werking hebben. De kunstijsbaan lijkt de ideale plek om je dagelijkse sores te vergeten.
Diversiteit 3
De club kan er zelf natuurlijk weinig aan doen, maar dat er maar één man lid is (deze veertiger is ook nog eens de oudste), is natuurlijk waardeloos. Kom op, mannen, meld je aan en… tja, wacht maar tot er een plekje vrijkomt.
Trainers 8
De manier waarop er les wordt gegeven is prettig. Schaatssters krijgen individuele aandacht en daarna alle ruimte en tijd om hun oefeningen te doen.
