Giovanni Zwikstra uit Zijldijk was profvoetballer bij NEC en maakt zich nu met ACV uit Assen op voor de weken van de waarheid. 'Ineens had ik niets meer'

HHC Hardenberg probeerde Giovanni Zwikstra eerder dit jaar te verleiden een contract te tekenen bij de club die uitkomt in de Tweede Divisie. De spits van ACV was vereerd door de interesse, maar hapte niet toe. ,,Ik heb goede gesprekken gehad met HHC. Je kunt daar meer verdienen dan bij ACV, maar dat vond ik niet het belangrijkste. Ik heb mijn beslissing genomen op gevoel. Ik speel nu in zó’n leuke ploeg. Ik denk niet dat ik ooit nog weer in een leuker team kom te spelen. Hier bij ACV heb ik het plezier in het voetballen terug gekregen.’’

Giovanni Zwikstra zette zijn eerste stapjes op een voetbalveld in de jeugd van ’t Zandt. Hij werd al vroeg gescout door FC Groningen en op zijn elfde opgenomen in de jeugdopleiding van de Trots van het Noorden. ,,Ik heb een leuke tijd gehad bij FC Groningen. Als kind droom je er natuurlijk van betaald voetballer te worden. Elk kind dat voetbalt droomt daarvan. En ik kreeg de kans die droom achterna te gaan.’’

Zwikstra was aanbeland in het onder 19-elftal van FC Groningen toen hij besefte dat het toekomstperspectief in de Euroborg troebel voor hem was geworden. ,,Ik heb één keer op de bank gezeten bij het eerste elftal, tegen PEC Zwolle was dat. Toen dacht ik dicht tegen het eerste elftal aan te zitten. In de onder 19 ging het in die tijd ook goed, ik maakte het ene na het andere doelpunt. Maar toen Romano Postema, mijn concurrent voor de spitspositie, een contract kreeg en ik niet, zag ik de zon ondergaan. Ik hoefde niet weg, maar het leek mij verstandiger toch maar te vertrekken.’’

Zijn toenmalige zaakwaarnemer Henk Maarten Chin had met NEC snel een nieuwe club voor hem gevonden. Zwikstra tekende een tweejarig contract bij de Nijmeegse club die destijds uitkwam in de eerste divisie. ,,Ze zeiden dat ze een plan met mij hadden en daar vertrouwde ik op. Maar toen kwam corona en dat hielp niet mee. En dat NEC naar de eredivisie promoveerde hielp ook niet mee. Dat maakte de stap naar het eerste elftal nóg groter.’’

Zwikstra kreeg aan het eind van zijn aflopende contract te horen dat NEC niet verder met hem wilde. ,,En dat kwam hard aan. Dan ga je denken: had ik niet méér kunnen doen, had ik dingen niet ánders moeten doen. Het bezorgde me een heel zuur gevoel. Ik ben terug naar huis gegaan en heb de eerste drie maanden niks gedaan. Mijn leven had 10, 11 jaar lang 24 uur per dag, 7 dagen per week alleen maar om voetbal gedraaid en toen had ik ineens niks meer. Dat voelde heel raar. Maar je moet verder. Gelukkig heb ik het inmiddels allemaal naast me neer kunnen leggen.’’

Het vuur om ooit terug te keren naar het betaalde voetbal brandt nog steeds, maar is op dit moment niet meer dan een waakvlammetje. ,,Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Als het iets moois is, ga ik er over nadenken. Dan zou mijn droom misschien toch nog kunnen uitkomen. Maar zoals het nu gaat, hier bij ACV, bevalt het me ook prima. We hebben al een periode gewonnen en doen mee om het kampioenschap. We willen allemaal heel graag en bekijken het van wedstrijd tot wedstrijd. Zaterdag tegen Barendrecht wordt heel belangrijk. Spelen we daarna tegen GVVV? Dat wist ik niet. Ik ben nu bezig met Barendrecht. Daarna kijk ik pas naar onze volgende tegenstander.’’

Hij mag het bij ACV dan prima naar de zin hebben, over zijn inbreng in het elftal is Zwikstra nog niet tevreden. ,,Ik moet meer scoren’’, zegt hij. ,,Ik heb er zes gemaakt en dat is te weinig. In de voorbereiding heb ik volop doelpunten gemaakt, maar in de competitie wilde het aanvankelijk helemaal niet lukken. Ik wil mezelf heel graag laten zien en voel ook altijd de druk om het te laten zien. Ik leg mezelf die druk ook op. Vaak ben ik te geforceerd op zoek naar een goal. Als spits word je natuurlijk ook afgerekend op doelpunten. En als je die dan niet maakt, of onvoldoende maakt, gaat dat aan je knagen. De laatste tijd gaat het beter. Ik begin meer te scoren. Ik voel me ook vrijer in mijn hoofd.’’