Hij gaat als een raket: waar ligt het plafond van Tibor Del Grosso uit Eelde? ‘Hij is veel meer dan zomaar een crosser die ook op de weg rijdt’ | sportforum

,,Het is altijd lastig en gevaarlijk om je vingers aan te branden, maar hij is duidelijk een van de grootste talenten van zijn generatie. Hij is snel, technisch begaafd en fysiek sterk. Tibor ontwikkelt zich in een heel rap tempo op de weg, dat had ik niet verwacht. Hij laat nu al zien dat hij veel meer is dan zomaar een crosser die ook op de weg rijdt. Hij zit ook bij de juiste ploeg, die wel raad weet met renners en rensters die in meerdere disciplines actief zijn. Het staat en valt wel met hoe hij het leven naast de fiets opbouwt. Maar ik vind het nu al tekenend dat hij zijn eigen pad kiest. Ik heb het idee dat hij architect van z’n eigen carrière is. Intuïtief zie ik hem eerder in de heuvelklassiekers en kleinere etappekoersen dan in het Vlaamse werk.”

,,Hij is een bijzonder talent en bijzondere talenten hebben vaak een hoog plafond. In de cross heeft hij al laten zien eigenlijk bij de top te horen en op de weg wordt hij minimaal een subtopper. Het is wat lastig, omdat tegenwoordig alle grote koersen door een paar renners worden gewonnen. Maar hij heeft het echt in zich: technisch vaardig, explosief, heeft koersinzicht en het is natuurlijk een nuchtere noorderling. Ik heb ‘m als bondscoach bij de beloften meegenomen naar de Tour de l’Avenir, als steuntje in de rug. Hij had het toen een beetje moeilijk. Dat stuitte op wat weerstand van Visma… Ik ken Tibor al heel lang. Kwam -ie met een loopfietsje mee naar de training van broer Bodi. Ik heb nog steeds soms contact met hem. Het is wel grappig, want hij huurt sinds deze week net een appartement in Girona met Huub Artz, een jongen die ik train bij Intermarché.”

,,Een plafond vind ik een beetje een abstract begrip, maar ik denk dat Tibor zeker het potentieel heeft om een klassieker te winnen. Ook kan hij goed voor de dag komen in kortere etappekoersen met een tijdrit erin. We moeten er nu wel een beetje voor waken om hem te gaan bestempelen als de nieuwe Mathieu van der Poel, al denk ik wel dat hij de enige Nederlander is die in de toekomst ook wereldkampioen veldrijden kan worden. Hij heeft me al verteld dat hij dat sowieso blijft doen. Tibor kan het ook net zoals Mathieu met een cross of tien in het seizoen wel doen. Dit wegseizoen heeft hij echt een grote stap gemaakt. Ik heb hem zelf ook begeleid en toen was z’n belastbaarheid nog niet zo groot, waardoor hij hoge pieken had, maar ook diepe dalen. Een pluim voor de trainers bij Alpecin-Decueninck dat hij nu zo stabiel is.”

,,Ik heb ‘m nog meegemaakt als jonge jongen, zeg maar van z’n achtste tot z’n veertiende. Hij viel toen niet echt op als een talent. Eerlijk gezegd had ik meer verwacht van z’n oudere broer Bodi. Ik moest Tibor nog wel ’s een duwtje geven als we in de wind reden. Maar ik weet ook nog dat we op jeugdkamp gingen en we op de welbekende steile Motieweg reden. Dan was hij wel de beste met z’n fragiele bouw. Maar het verwondert mij dat hij dit niveau haalt. En je kunt op je klompen wel aanvoelen dat dit nog lang niet z’n plafond is. Parijs-Roubaix? Waarom niet, hij is zo technisch. Dat was hij vroeger al. Als er in een groep iemand lek reed, bleef hij altijd met de fiets onder de kont. Dan stond -ie weer met z’n voorwiel op z’n ANWB-paddenstoel.’’