Euroborg brengt eerbetoon aan overleden supporters FC Groningen, onder wie Tony Konneman. 'Een onuitwisbare herinnering'

Een sportman in hart en nieren. Zo omschrijft Frank Konneman (47) zijn vader Tony, die afgelopen jaar op 82-jarige leeftijd in zijn woonplaats Assen overleed aan de gevolgen van alvleesklierkanker. ,,Wat wil je, als je zelfs nog hebt gescoord tegen die Tonny met dubbel n, Tonny van Leeuwen?’’ Het is een verhaal dat zijn vader hem meer dan eens heeft verteld. ,,Al was het een bescheiden man, hij liep er niet mee te koop, alleen als je het hem vroeg.’’

Terug naar de tijd dat FC Groningen nog GVAV heette en de oude Konneman een verdienstelijke voetballer was bij Hellas VC, een voormalige stad-Groninger voetbalclub die later met GCSV fuseerde tot vv Paddepoel. In een oefenwedstrijd tegen de toenmalige betaald voetballers was de geboren en getogen Stadjer, zelf ook ooit nog actief in de jeugd van GVAV, de enige doelpuntenmaker namens Hellas. ,,Er zijn niet veel die dat kunnen zeggen’’, vertelt Frank Konneman met gepaste trots. ,,Zoveel kreeg Tonny van Leeuwen er niet tegen in die tijd.’’

Later speelde Konneman nog in het eerste van vv Roden, het dorp waar de familie naartoe verhuisde toen pa een betrekking kreeg bij de Roner medicamentenproducent Cordis. Konneman was op meerdere fronten een echte sportman. Zo schaatste hij onder andere de beruchte Elfstedentocht van 1963.

,,Hij reed de hel van 63 samen met een collega. Mijn vader zat toen in de kracht van zijn leven en bleek beter te kunnen schaatsen dan het maatje dat hij bij zich had. Hij heeft een aantal keren op die man gewacht, maar later bleek dat die allang was uitgestapt. Het had wel tot gevolg dat hij anderhalf uur vertraging opliep en later in Franeker van het ijs werd gehaald, omdat het donker werd. Dat heeft hem altijd ergens wel dwars gezeten volgens mij.’’

Konneman volgde alles op sportgebied. ,,Hij was een ingetogen supporter, maar wel fan van alle Groningers’’, vertelt zoon Frank. ,,Hij volgde Bauke Mollema bijvoorbeeld en de basketballers van Donar. Hij is ook nog trainer geweest van mijn broer bij de ijshockeyers van GIJS. Daar werd hij zelfs nog eens kampioen van Nederland mee. Hij was breed georiënteerd.’’

Maar voetbal voerde de boventoon. Vanaf het seizoen 1990-1991 namen vader en zoon Konneman een seizoenkaart bij FC Groningen. Eerst in het legendarische Oosterpark-stadion, later in de fonkelnieuwe Euroborg. ,,Daarvoor bezocht hij af en toe wel eens een wedstrijd, maar vanaf 90-91 waren we er altijd bij. Ik was een jaar of veertien, vijftien toen. We hebben het ruim twintig jaar volgehouden, totdat ik trainer werd in het amateurvoetbal en mijn handen niet meer vrij had in het weekend.’’

De tegenwoordig in Huizinge woonachtige Frank Konneman zwaaide tijdens zijn trainerscarrière onder meer de scepter bij ZFC Zuidlaren, vv Middelstum en vv Peize, waar hij zijn vader ook tot zijn trouwe supporters kon rekenen. Af en toe, als de agenda het toeliet, bezochten ze nog wedstrijden van de FC, waaronder die ene, zeer memorabele in De Kuip in 2015.

,,Ik was destijds trainer van Peize, een zondagclub en de bekerwedstrijd was ook op zondag. Je weet dat het niet erg gewaardeerd wordt als je als hoofdtrainer afwezig bent, maar de mogelijkheid om samen met mijn vader een bekerfinale met FC Groningen mee te maken kon ik niet laten liggen. Hij was toen ergens halverwege de zeventig. Een geweldige gebeurtenis.’’

Moeders zette het tweetal in Assen op de bus. ,,Zij is altijd de vaste thuissupporter geweest, volgde het op televisie of via teletekst en hoopte dan altijd op een overwinning, al was het alleen maar omdat mijn vader dan met een goed humeur thuis kwam. De bekerfinale in Rotterdam werd de kroon op al die jaren dat we samen supporter waren van FC Groningen. Zoveel van dit soort hoogtepunten maak je niet mee, zeker niet als het op prijzen aankomt. We hebben het er later nog vaak over gehad. Een onuitwisbare herinnering.’’

In het degradatieseizoen 2022-2023 bezochten ze samen nog één keer een wedstrijd van FC Groningen op uitnodiging van directeur Wouter Gudde. Het was het thuisduel tegen Vitesse. Konneman was al ziek, maar dankzij een galblaasoperatie in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen ging het na die periode nog alleszins redelijk. Een klein jaar later, op 26 juni 2023, overleed hij. ,,Ook nog een heel bijzondere datum, want mijn partner Inge werd op die dag vijftig. Het gaf voor ons een mooie verbintenis.’’

Vrijdagavond als FC Groningen in Euroborg aantreedt tegen Jong AZ zijn ze er allemaal bij. Ook moeder Tineke. Wat Tony ervan gevonden zou hebben als hij zijn naam en foto langs had zien komen op de boarding en de videowalls?

,,Het had van hem waarschijnlijk niet zo gehoeven’’, glimlacht Frank. ,,Tegelijkertijd had hij het diep in zijn hart prachtig gevonden om ons daar allemaal bij elkaar te zien. Misschien dat de jongste dochter van mijn broer zelfs nog met een fakkel mee mag lopen op het veld. Dat maakt het eerbetoon nog mooier. Samen hebben we goede en minder goede tijden meegemaakt bij de FC, maar het zijn herinneringen die je de rest van je leven niet meer vergeet.’’