Jorien Bakker is bestuurlijk ambassadeur van de Noord-Nederlandse natuur en tevens secretaris van de Stichting Aletta Jacobs Noord-Nederland. Foto: Jan Spoelstra
Vandaag vieren we voor de 112e keer Internationale Vrouwendag. Soms spreek ik mensen die denken dat het wel klaar is met de emancipatie. Helaas: in Nederland is het nog niet best gesteld met het bestrijden van genderdiscriminatie, gelijke beloning in werk en topsport, het aantal vrouwen in politiek en bestuur, representatie van vrouwen in de media, seksuele intimidatie van de omroep tot bestuurskamer, en nog veel meer.
En ook in Nederland zijn vrouwen nog steeds te vaak slachtoffer van de misbruikte macht van mannen. Ongeveer elke 8 à 9 dagen wordt in Nederland een vrouw vermoord door een bekende man. Omdat het motief van deze moorden gender is, noemen we dit femicide. Femicide kent geen afkomst, sociale klasse of religie. De slachtoffers hebben niets gemeen, behalve iets essentieels: ze zijn vrouw. En ja, de moordenaar was meestal haar partner. Ondanks dat het aantal moorden per jaar in Nederland daalt, blijft het aantal femicide ongeveer gelijk. Een ander pijnlijk feit is dat vanwege gendergerelateerd geweld de vrouwenopvangcentra in 2022 en 2023 bijzonder vol zaten.
De katalysator voor geweld door mannen jegens vrouwen is vaak afwijzing, van de relatie, seks of afhankelijkheid. Hieronder schuilt een grondhouding dat een vrouw ondergeschikt is aan de man en hem moet volgen. En wat dit betreft is er momenteel een combinatie van twee beangstigende ontwikkelingen gaande. Daarbij doel ik op het fenomeen van de ‘male inluencers’ ofwel vloggende vrouwenhaters, en die van de jonge ‘tradwives’ ofwel de nieuwe generatie huisvrouwen.
Tot vrij recent ging dit langs me heen, tot ik in de bus een gesprek opving tussen tieners over een video van Andrew Tate waarin hij vertelde snel geld te verdienen met zijn bezit, namelijk zijn vriendinnen. Even later kreeg ik een link doorgestuurd naar een verhaal in een glossy magazine over tradwives, waarin deze jonge vrouwen neergezet werden als een soort antikapitalistische, engelachtige tegenhangers van de egoïstische carrièrevrouw, en die uiteraard uit volstrekt eigen overwegingen hadden besloten zich afhankelijk te maken van de man.
Alle alarmbellen gingen af. Wisten deze meiden niet dat 1 op de 2 relaties en 1 op de 3 huwelijken strandt? Dat je je als tradwive niet alleen financieel afhankelijk maakt van de man, maar ook een vorm van onderdanigheid toont en daarmee invulling geeft aan het ideaal van de mole influencers? Dat in de tijd die door beide opgehemeld wordt (jaren 50) het aantal mishandelde vrouwen vele malen hoger lag dan nu en dat vrouwen, maar ook mannen, vaak diep ongelukkig waren in hun relatie, maar geen vrije keus hadden om daar onderuit te komen?
Rond de Tweede Kamerverkiezingen werd verrast gereageerd dat onder tieners en jonge mannen extreem rechts nogal populair was, terwijl dit wellicht een vrij logisch gevolg is van de hiervoor geschetste ontwikkelingen. Tate en Baudet zijn niet zo verschillend. De FvD zegt op te komen voor de vrijheden van de vrouw (tegen hoofddoekjes), maar keert zich aan de andere kant fel tegen ‘woke’ en feminisme, eigent zich graag het vrouwelijk lichaam toe (nee betekent ja, abortus moet strafbaar blijven), en predikt daarbij een ‘toxic’ vorm van mannelijkheid die de leefruimte van vrouwen en leden van de LHBTQI+-gemeenschap bedreigt.
Duidelijk is dat veel zich online afspeelt in eigen bubbels en steeds verder ontwikkelt. Aangejaagd door algoritmes duiken influencers massaal op in de telefoons van tieners. Op plekken en in apps waar opvoeders, coaches en onderwijzers niet aanwezig zijn. Zijn we voldoende alert? Voeren opvoeders het belangrijke gesprek met hun kinderen over de gelijkwaardigheid van vrouwen en mannen, van mensen in het algemeen? Over hun (overgroot)oma’s en welke kansen en rechten zij niet hadden, bijvoorbeeld
met het boek van Suzanna Jansen in de hand: (De Omwenteling)? En over het belang van onafhankelijkheid, gelijkwaardigheid, vrije keuzes en veiligheid? Leren ze op school nog over emancipatie en waarom dat goed is voor ieder mens? Of laten we de boel de boel en voeden zo een generatie op die over 10-20 jaar de tijd met minstens 70 jaar terug gaat draaien?
Mijn tip: zit je als opvoeder of naaste van een tiener dit weekend samen aan ontbijt of in de auto, begin dan nu met dit belangrijke gesprek. Vooral met de jongens. De volgende generatie zal je dankbaar zijn.