Het college van Groningen evalueert de evenementen in het Stadspark. Hoe zit het met het bagatellisering van hinder door omwonenden? | opinie

Hoe het bij u op school ging, weet ik niet, maar bij mij pikte ‘het gezag’ het niet als je steeds met dezelfde verklaring kwam voor te laat komen. Stond de brug wel erg vaak open, dan kreeg je na de conciërge te maken met de onderdirecteur. Van hem kreeg je te horen dat je maar rekening had te houden met die brug, je wist immers dat die open zou kunnen staan. Eerder van huis dus!

Hier moest ik aan denken bij het lezen van de evaluatie van Stadspark-evenementen in de collegebrief voor de raadsvergadering van 23 november aanstaande. Eerder dit jaar dacht ik er ook aan, bij het lezen van Forum-excuses voor geluidsoverlast door Rooftop Sessions. En ik dacht er aan bij lezing van vele vergaderverslagen vanaf 2012 op dit onderwerp. Want zo lang al wordt, als evenementen overlastmeldingen opleverden, achteraf dezelfde verklaring aangevoerd: het lag aan weer en wind.

Het verschil tussen het weer en een brug is de voorspelbaarheid: daar ontbreekt het bruggen soms, en weersomstandigheden altijd aan. Temperatuur, luchtvochtigheid, windrichting… ze zijn allemaal van invloed op het dragen van geluid, vallen bij de planning van evenementen niet te voorspellen en zijn op het moment zelf niet te beïnvloeden. De enige zekerheid aan het weer is de onzekerheid ervan. Daar kun je dus geen beleid op maken en dat gebeurt dan ook niet.

Maar als de geluidsnormen niet zijn overschreden en er toch overlast is gemeld, aarzelt de gemeente niet zich er wél achter te verschuilen en te benadrukken hoe ingewikkeld het is, met dat weer en die wind. Een verhaal waar ze al minstens tien jaar mee wegkomt. En niemand die vraagt, of het wel past bij goed bestuur géén rekening te houden met die meest ongrijpbare en minst stuurbare van alle factoren: weer en wind.

Niet alleen achteraf, als het al mis is gegaan, maar ook vooraf, als het mis zou kunnen gaan, wordt naar de wind verwezen. Want wie bezwaar maakt tegen een vergund evenement, leest in het gemeentelijk verweer dat de ontvankelijkheid van zijn bezwaar niet vaststaat, omdat de wind tijdens het betreffende evenement weleens niet zijn kant op zou kunnen waaien. Zo serieus neemt Groningen omwonenden.

Maar wacht. Er is, schrijft het college, gehoor gegeven aan het verzoek van omwonenden het geluid tijdens het optreden van Guns ’n Roses nou eens niet alleen op neushoogte te meten, maar ook op grotere hoogte. Er wordt dus heus wel geluisterd. Jawel, alleen vermeldt het college dan weer niet wat het resultaat van die proef was. En dat is opmerkelijk, omdat dat een handvat biedt voor het beperken van geluidsoverlast.

Metingen op hoogte, vanaf de tweede woonlaag en hoger, bleken namelijk 3 decibel hoger uit te komen dan die op de begane grond. Dat lijkt niet zoveel, maar betekent een verdubbeling van de geluidsbelasting. Zal dan voortaan altijd op hoogte worden gemeten? Het zou logisch zijn: in een compacte stad wordt immers veel op hoogte gewoond en vrijwel overal wordt op hoogte geslapen.

Maar het college schrijft er niets over. Doorkruist de consequentie – minder decibellen op het podium – gemaakte plannen? Bij zijn brief voegt het college rapporten over exploitatie en economische spin-off van evenementen, maar een rapport over de gezondheids-, sociaal-maatschappelijke en economische impact van geluidsoverlast op omwonenden ontbreekt. Dus niet álle effecten van evenementen zijn in kaart gebracht. Een bewuste keuze?

En dan is er dat overzicht, dat van elk evenement de overlastmeldingen naast de bezoekersaantallen vermeldt. Een manier van presenteren die oneigenlijk vergelijken in de hand werkt en, mede door het gebrek aan kennis over meldingen en melders, kan leiden tot bagatellisering van ervaren hinder.

Is dat moreel verdedigbaar? De overeenkomst tussen een scholier en een stadsbestuur is dat ze allebei gecontroleerd en, waar nodig, gecorrigeerd worden. In Groningen is de raad nu aan zet voor controle, afremmen en bijsturen. Mij dunkt dat er wel wat punten zijn die zich daarvoor lenen…