'Onze staatsvorm kan niet zonder conflict.' Foto: ANP/Remko de Waal
Sneu voor de kiezers van Geert Wilders die hoopten op verandering. Het is de week waarin werkelijk alles wat de PVV voor elkaar probeert te krijgen mislukt.
De week begint veelbelovend voor Geert Wilders. Dilan Yesilgöz opent zondag de aanval op Femke Halsema over demonstraties op 7 oktober. Krijsende pro-Palestinademonstranten vallen maandag in Amsterdam inderdaad Joden aan die de aanval op Hamas willen herdenken, en verschaffen daarmee hét excuus voor een hetze tegen Halsema.
Wilders gooit zijn bericht op X: Dat tuig moet het land uit en Halsema mag mee. Dinsdag kondigt hij in de Kamer aan dat hij het ontslag van de burgemeester eist.
Maar dan valt het stil. Bij nader inzien valt het mee met de ongeregeldheden in Amsterdam en allerlei andere burgemeesters hebben ook Palestina-demonstraties toegestaan. Halsema weet zich sterk te verdedigen bij Eva Jinek en krijgt ook nog massieve steun van de Amsterdamse gemeenteraad.
PVV-Kamerlid Marco Deen staat de volgende dag moederziel alleen in de Tweede Kamer het ontslag van burgemeester Femke Halsema te eisen. Werkelijk geen enkele andere partij schiet hem te hulp. NSC-minister Uitermark peinst er niet over op het ‘ongepaste’ verzoek in te gaan: ‘geen haar op mijn hoofd die er aan denkt’. Even later durft zelfs premier Dick Schoof Wilders de les te lezen.
Het is de dag na de nacht waarin een meerderheid van de Eerste Kamer tegen de asielnoodwet stemt. Minister Faber probeert tegen journalisten in de wandelgangen de moed erin te houden. Ze gaat doorzetten, maar vergist zich en moet haar woorden over de noodwet corrigeren. Even later verwijst de Tweede Kamer haar plan voor ‘terugkeerbordjes’ bij AZC’s ook nog naar de prullenbak.
In de plenaire zaal trapt die woensdag Glimina Chakor, de oud-wethouder van Groningen, voor GroenLinks-PvdA een debat af over binnenlandse zaken en bezuinigingen op gemeenten. De PVV doet aan afleidingsmanoeuvres, vindt ze. Het zou moeten gaan over kinderarmoede, over bushaltes, bibliotheken en zwembaden die dreigen te sluiten. Dat speelt met name ook in Noord-Nederland.
Maar de PVV praat alleen over de Amsterdamse burgemeester. ,,Een truc’’, vindt Chakor. Ja, die bezuinigingen van 2,4 miljard zijn wel een ,,dingetje’’, erkent PVV’er Deen, maar ja, de PVV kon er niks tegen doen. En hij vindt zijn onhaalbare verzoek over Femke Halsema nu eenmaal belangrijker.
Marco Deen (PVV) druipt af tijdens het debat in de Tweede Kamer over de begroting van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Foto: Remko de Waal
De VVD grijpt het debat aan om een kiesdrempel te vragen van 2 procent, zodat er minder kleine splinterpartijtjes in de Tweede Kamer komen. Een gevoelig punt voor kleine fracties zoals de SGP en ChristenUnie. Caroline van der Plas memoreert hoe zij met één zetel in de Kamer kwam en daardoor kans kreeg te groeien.
Of grote Kamerfracties echt beter zijn, wordt ook wel betwijfeld in Den Haag. De PVV is het actuele voorbeeld: een belangrijk deel van de 37 PVV’ers heeft nog vrijwel niets uitgevoerd in de Tweede Kamer. Ze mogen niet van Wilders, omdat hij ze te onervaren vindt.
Daardoor moet de arme Marco Deen ook ’s avonds weer opdraven bij een debat over het koningshuis. Waar toch de voorstellen van de PVV over de koning blijven, wil de oppositie weten. Want Wilders diende er alweer dertien jaar geleden wetsvoorstellen over in en tweette pas nog ‘laten we dat zo snel mogelijk regelen’, toen Omtzigt een ceremonieel koningschap voorstelde. ,,Ja dat weet ik echt niet hoor’’, reageert Deen geïrriteerd.
Hidde Heutink, een van de PVV’ers die er wél wat van kan, valt tijdens een debat over verkeer SP’er Bart van Kent aan. Die kan wel kritiek leveren, maar waar was de SP dan tijdens eerdere verkeersdebatten?
Van Kent wordt woest. Makkelijk hoor, de SP aanvallen die maar 5 zetels heeft, terwijl de PVV met zijn 37 zetels zelfs afwezig is bij wezenlijke debatten over het minimumloon, migratie en pensioenen?
,,Zitten die Kamerleden van jullie ook alleen te Netflixen en rode wijn te drinken?’, herinnert hij aan een boek van een van de VVD-backbenchers van een paar jaar geleden.
In een ander zaaltje trekt die dag PVV-minister Beljaarts zijn plan de post langer te laten bezorgen in, want de meerderheid steunt hem toch niet. Een deur verder moet PVV-minister Klever tegen de wil van haar partij in toch de VN-organisatie in Gaza UNRWA subsidiëren. Het is de PVV niet gegund.
Het is ook de week waarin het kabinet-Schoof er honderd dagen zit. Bij Rutte was dat vaak het moment om alle wapenfeiten van het nieuwe kabinet trots te etaleren. Bij Schoof begint eventjes niemand er over.
Kamerleden van rechts én links houden zich in, uit respect voor de kiezer die immers verandering wilde. Dat er nog helemaal niks van de grond is gekomen door al dit gestuntel begint gênant te worden. Moet je het er dan ook nog inwrijven?
Arend van Wijngaarden is parlementair verslaggever van Dagblad van het Noorden
