Als het buiten geen weer is om te tuinieren, kun je binnen lekker doorgaan. Foto: Pixabay
De ware tuinliefhebber heeft een broertje dood aan donkere dagen voor kerst. Aftakelende borders maken het beleven van je hobby tot een beproeving. Maar er is een uitweg.
Hoe graag ik ook buiten aan het werk ben tijdens het groeiseizoen, in de late herfst en winter moet ik me in ongezonde bochten wringen excuses te verzinnen om maar niet naar buiten te hoeven. Behalve de frisse lucht is er niets dat me daar lokt.
Dat ik niet de enige ben met dit gemoed blijkt wel uit alle aandacht op de sociale media waarin de hoogtepunten van het afgelopen seizoen de hoofdrol spelen. Zelden zie je berichten over hoe de tuin er op dit moment bij staat, ligt of hangt. Of het moet het obligate plaatje van de onvermijdelijke sierlijke halm met rijp dan wel dauwdruppels zijn.
De handen jeuken
Met Sinterklaas en de Kerstman nog in het vooruitzicht is de komst van lengende dagen nog verre toekomst. Voorlopig korten de dagen alleen nog maar en blijven de handen ijdel jeuken. Alle noodzakelijke tuinklusjes zijn tussen de regenbuien door gedaan, en wat niet aanlokkelijk genoeg is, moet wachten tot de lente is begonnen. Voor zaaien is het nog veel te vroeg, hoewel de zaden voor het komende seizoen al weken geleden besteld en geleverd zijn.
Een groene vlucht naar het lokale tuincentrum kan ook weinig soelaas bieden. De groene have heeft fors moeten inschikken voor de jaarlijkse kerstshow, hoeveel kerstballen kan en wil een mens bekijken?
Toch bood hetzelfde tuincentrum wel een uitkomst voor een in de wintermaanden botanisch dolende ziel als ikzelf. In de uitverkoophoek zag ik een leuke cactus, en toen ik goed keek nog twee. Drie cactussen, plus de vier die ik al had, dat is een beginnende verzameling!
Begonia ideaal voor
Je hoeft voor het genieten niet naar buiten, je kunt gewoon blijven tuinieren op je vensterbank en het geeft je een doel andere tuincentra te bezoeken. Waar ik geen overigens cactussen vond, maar wel een leuk aanbod van begonia’s met schitterende bonte bladeren. Ideaal voor het keukenraam. Gelegen aan de oostkant, geregeld in de stoom van de waterkoker, is het de perfecte nabootsing van hun tropische herkomst.
In de koele slaapkamer op het noorden blijken varens het goed te doen en kan ik de van vakantie meegebrachte zaden van een laurierboom laten kiemen. Al doende wakker ik mijn verzamelwoede aan. Op het internet probeer ik de namen van mijn cactussen te achterhalen, en vind en passant nieuwe exemplaren om mijn arsenaal uit te breiden.
Sansevieria’s worden opeens ook leuke toevoegingen aan de groeiende verzameling en ik blijk ook een onvermoed zwak te hebben voor Amaryllis. In een moeite door verzamel ik geluksklaver, clivia’s en agaven. Waar de tuin steeds kaler aan het worden is, verandert het binnenshuis in een groene oase, en heb ik bijkans een dagtaak aan de verzorging van de groene collectie. Mijn enige zorg is dat ik straks zoveel leuke binnenplanten heb, dat ik in het voorjaar geen tijd meer heb om naar buiten te gaan, maar dat is een zorg voor later.
