Verslaggevers en spelletjesfanaten Alwin Wubs en Patriecia Kolthof maakten een bordspellensurvivalgids. Welke spellen trekken zij zelf uit de kast tijdens de feestdagen? Ze zetten een paar favorieten op een rij.
A: Ik ben over het algemeen niet erg competitief ingesteld. Vooral bij langere spellen zakt mijn aandacht na een tijdje weg en gaat alle tactiek het raam uit. Vervelend voor mij, want we zijn nog lang niet klaar. Vervelend voor mijn tegenstanders, want ik doe mijn best niet meer. Het resultaat: iedereen boos.
Jarenlang speelde ik daarom nauwelijks bordspellen, tot ik de magie van verhalende coöperatieve spellen ontdekte. Detective is daar één van de beste voorbeelden van. Lekker detectiveje spelen, mysteries oplossen en moordenaars aanwijzen. Welke verdachten en getuigen wil je ondervragen? Welke locaties wil je bezoeken? Welke bewijzen wil je verzamelen?
Terwijl jij speurt, bevraagt, onderzoekt ontpopt zich een spannend verhaal dat zich over meerdere zaken ontvouwt. Notities maken is dan ook van groot belang. Met meerdere mensen is het spel het leukst, waarbij je continu theorieën ontwikkelt om keuzes op te baseren. Maar ook alleen kun je prima de detective uithangen.
1-5 spelers, leeftijd 16+, speelduur 2,5 uur.
Detetive.
Star Realms
A: Als ik dan toch een keer de strijd aanga, kies ik het liefst een lekker snel een-op-een spel. Star Realms, een zogeheten deck builder, is mijn favoriet. In dit kaartspel ga je een epische ruimtestrijd aan. In de basis kun je twee dingen: kaarten (ruimteschepen) kopen en aanvallen. Een simpel concept, dat door de vele verschillende kaarten veel tactische opties heeft. Het basisspel heeft vier facties, met elk hun eigen krachten en zwaktes.
Zo kun je met de Blobs vooral veel schade doen, terwijl de Trade Federation liever in de verdediging gaat. Het spel is makkelijk uitgelegd en potjes gaan snel. Ook fijn, vooral voor mensen met korte aandachtspanne zoals ik: de belangrijkste tactische keuzes maak je meestal aan het begin (te weten: welke factie(s) wil ik spelen). Daarna gaat het vooral om de uitvoering - en een beetje geluk.
2 spelers, leeftijd 12+, speelduur 20 minuten.
Star Realms.
Alien: Fate of the Nostromo
A: Als het even kan combineer ik twee van mijn grote passies, bordspellen en horrorfilms. In Alien: Fate of the Nostromo komen beide samen. In het spel kruip je in de rol van één van de personages uit de iconische film en neem je het op tegen, wie anders, de Alien.
Verschillende opdrachten sturen je naar allerlei vertrekken in het ruimteschip, en achter elke deur kan zomaar het monster schuilen. Kom je oog in oog met de moordmachine, dan zakt je moraal en moet je een aantal vakjes vluchten. Gelukkig kun je voorwerpen kopen om je te helpen, zoals een zaklamp, kattenmand en zelfs een vlammenwerper.
Het spel laat zich vrij makkelijk uitleggen, duurt niet te lang en weet de spanning van de film goed na te bootsen. Mocht het allemaal te makkelijk zijn, dan kun kun je personage Ash inzetten om extra uitdaging toe te voegen.
1-5 spelers, leeftijd 10+, speelduur 45 minuten.
Alien.
Valse motten
P: Met vrienden speel ik regelmatig een avond lang één groot spel. Maar eigenlijk doe ik liever een heleboel korte spellen achter elkaar. Een van mijn favorieten is Valse motten. Dit is een kaartspel waarbij je vals mag spelen. Sterker nog, het moet!
Doel is om je hand zo snel mogelijk leeg te spelen, maar dat mag ook door de kaarten in je mouw te laten verdwijnen, over je schouder te gooien of in je broekzak te steken. Dat valsspelen levert vaak hilarische momenten op, bijvoorbeeld als het doodstil is en er ineens een kaartje op de grond valt. Oeps. Eén speler is de bewakingskever die de anderen in de smiezen moet houden en de valsspelers moet betrappen. De potjes zijn kort en de regels zijn simpel. Valse Motten is ook met kinderen erg leuk om te spelen.
De meest originele plek waar ik ooit een kaartje heb verstopt? In de zak chips die op tafel lag. Tip: weet je dat je dit spel gaat doen, trek dan een grote trui aan met wijde mouwen.
3-5 spelers, leeftijd 7+, speelduur 20 minuten.
Valse motten.
Catan
P: Voor dit spel plan ik echt speciale avondjes met een vast groepje vrienden. Meestal spelen we op zo’n avond één potje, want het spel klaarzetten en daadwerkelijk spelen duur best een tijdje.
Catan is de een van de weinige klassiekers die ik wel graag speel. Zeker doordat het met alle uitbreidingen steeds anders is. Catan is een handelsspel. Spelers ruilen grondstoffen met elkaar om straten, dorpen en steden te bouwen. Een potje kan best lang duren, maar er is niet zo snel een duidelijke verliezer als bij bijvoorbeeld Monopoly. Naast het basisspel zijn er uitbreidingen als zeevaarders, kooplieden en barbaren en steden en ridders. Met elke uitbreiding komen er nieuwe regels bij.
Het leuke aan Catan is dat het een strategisch spel is met een vleugje geluk. Het is interactief, want je hebt je medespelers nodig om vooruit te kunnen en anders dan bijvoorbeeld monopoly, hebben de andere spelers er ook echt wat aan om kaartjes met je te ruilen.
De kleine dobbelversie is overigens ook een aanrader. Bij ons gaat het mini-spel standaard mee op vakantie.
P: Rollenspellen zoals Dungeons & Dragons vind ik leuk om te spelen, maar zijn best ingewikkeld om helemaal door te krijgen en de potten duren vaak enorm lang. Munchkin is ook een soort rollenspel maar een potje duurt slechts 45 minuten én heeft een duidelijk einde. Bij Munchkin begin je als een niveau één mens zonder klasse. Naarmate het spel vordert, verander je door het verzamelen van kaarten in een dwerg, elf, priester, magiër of dief.
Je spaart wapens bijeen waardoor je een steeds uitgebreider poppetje ontwikkelt waarmee je tegen monsters vecht, schatten verovert en je medespelers dwarszit. Want schatten kun je namelijk ook afpakken. Hoe meer wapens je verzamelt, hoe sterker je bent en hoe beter je tegen monsters kunt vechten. De regels van dit spel zijn lekker makkelijk te leren, ze staan namelijk gewoon op de kaarten en ze zijn nog grappig ook.
Munchkin valt in de categorie grappige spellen die de laatste jaren erg in opkomst zijn, zoals Exploding Kittens en Bears versus Babies. Al is dit spel niet zo grof. De makers van het spel nemen zichzelf ook totaal niet serieus. Zo staat er in de regels: ‘beslis wie mag beginnen door een dobbelsteen te rollen en vervolgens te discussiëren over de resultaten en de betekenis van deze zin.’ Dat soort humor hou ik van.
P: Een paar spelletjes die ik fantastisch vind om te spelen maar die al een tijdje in de kast verstoffen (omdat mensen ze niet meer met mij willen spelen, ha!). Ik ben dol op snelle kaartspellen zoals Ligretto en Throw Throw Burrito (waarbij je letterlijk met een plastic burrito mag gooien). Speel je dit met mensen die competitief zijn (daar ben ik schuldig aan) of niet goed tegen hun verlies kunnen (hier heb ik ook een beetje last van) dan zou er best eens ruzie kunnen ontstaan. Maar er wordt gegarandeerd ook heel wat gelachen.
