De aanleg van het warmtenet door WarmteStad verloopt gestaag. De gemeente zoekt een mede-eigenaar en investeerder.
Foto: DvhN
De gemeente Groningen kan de aanleg van een groot warmtenet in de stad financieel niet alleen behappen. Ze is naarstig op zoek naar een tweede geldschieter voor Warmtestad. ,,Je bent te klein om dit in je eentje te doen”.
De komst van een tweede eigenaar is nodig na het vertrek van het Waterbedrijf Groningen. Dat trekt zich terug omdat het niet langer grote bedragen kan investeren. Voorkomen moet worden dat de verdere aanleg van het warmtenet in de wijken vertraging oploopt of zelfs stokt. Dat zou een streep door de rekening zijn van de gemeente die in 2035 CO2-neutraal wil zijn.
Het waterbedrijf wil zich beperken tot zijn belangrijkste taak: het verzorgen van de drinkwatervoorziening. Zonder deze mede-eigenaar trekt de gemeente alleen de kar. Het kondigde aan voor 2027 uit Warmtestad te stappen. Het doet de aandelen voor tien miljoen over aan de gemeente. ,,Ik snap wel dat ze zich terugtrekken. De miljoenen vliegen je om de oren”, zegt VVD-raadslid Rik Heiner.
Hem bekruipt het gevoel dat de aanleg van het warmtenet het waterbedrijf boven de pet gaat. ,,Het is te risicovol. Ze willen er van af.” Woensdag bespreekt de gemeenteraad de situatie bij Warmtestad. Al jaren zorgen beide aandeelhouders en de Rijksoverheid er voor dat Warmtestad delen delen van woonwijken gasloos maakt. Dat gebeurt met een netwerk van warmtebuizen die het gebruik van gas overbodig maakt.
,,Gemeente steekt wel enorm haar nek uit”
Ook het komende jaar kan Warmtestad vooruit. De organisatie heeft daarvoor 26,5 miljoen euro tot zijn beschikking. Daarna zijn nieuwe miljoeneninvesteringen nodig. Warmtestad heeft ongeveer 6000 bestaande en mikt op 2000 nieuwe aansluitingen in de Groningse wijken Paddepoel, Selwerd, Vinkhuizen, Kostverloren, het Zerniketerrein en later in Wijert Noord.
Een lovenswaardige ambitie, vindt raadslid Leendert van der Laan (Partij voor het Noorden). ,,Het is nobel en goed dat de gemeente hiervoor gaat, maar ze steekt wel enorm haar nek uit. Vriend en vijand willen dit graag, maar voor een eigen energiebedrijf met 55 fte is 8000 aansluitingen niet veel” vervolgt Van der Laan. ,,Je begeeft je op glad ijs, omdat je te klein bent om dit in je eentje te doen.”
Het PvhN-raadslid benadrukt dat Groningen aan het pionieren is. De gemeente is mede-afhankelijk van het Rijk dat miljoenen neertelt voor deze CO2-reductie. Of dat zo blijft is de vraag. Een deel van de warmtenetten in Nederland is in handen van particuliere bedrijven. Het Rijk liet doorschemeren de bijdrage te verminderen.
Vriend en vijand willen dit graag, maar voor een eigen energiebedrijf met 55 fte is 8000 aansluitingen niet veel
‘Den Haag’ betoogde dat het moment waarop gemeenten en bedrijven hun eigen broek moeten ophouden nadert. De situatie in Groningen is echter uniek. Deze gemeente doet geen beroep op particuliere investeerders. Ze vindt dat alleen de overheid eigenaar moet zijn van het netwerk. De angst bestaat dat energiebedrijven die een warmtenet bezitten grote invloed hebben op de energietarieven.
Heiner (VVD) pleit juist voor de komst van een particuliere investeerder. ,,Je kunt het splitsen. Zij doen het beheer, maar de gemeente blijft eigenaar van het netwerk.” Ondertussen zoekt Warmtestad naar samenwerking met de provincie en andere gemeenten in Groningen. Die zou kunnen liggen in het gebruik van restwarmte uit de industrie in de Eemshaven en Delfzijl.
Deze warmte die nu verdwijnt in Waddenzee of in de lucht, kan worden ingezet voor het verwarmen van huizen en gebouwen. Niet alleen in de stad maar in de hele provincie. Om die restwarmte te kunnen gebruiken is niet alleen levering maar ook transport en distributie nodig. Ook hier wordt gehoopt op financiële hulp van het Rijk.