Bert Tinge in 2012 aan het werk in de studio. Foto: Archief Jilmer Postma
Muzikant en componist Bert Tinge, schrijver en zanger van het clublied van FC Groningen, is op 11 juli overleden in zijn woonplaats Zevenhuizen. De geestelijk vader van Laat ons weer eens juichen werd 86 jaar.
De in Oudehaske geboren Tinge was oprichter, bassist, trompettist en zanger van de band De Specials, die in 1971 de Top 40 haalde met Ajax wint de wereldcup. In Friesland kennen ze hem vooral van een ander voetballied: Ús Heerenveen. Daarnaast nam hij met De Specials liedjes op over de schaatsers Ard Schenk, Jan Bols en Piet Kleine.
Bert Tinge schreef ook geregeld voor andere artiesten. Zo haalde de Drentse band Hydra in 1975 de tweede plaats van de Top 40 met het door Tinge geschreven Marietje (Want in het bos daar zijn de jagers). Curieus is ook de Specials-elpee Sex Sellers op het label O La La. Niet voor niets wordt de band op de achterzijde van die plaat ‘het veelzijdigste orkest van Noord-Nederland’ genoemd.
Voetballiedjes voor twee aartsrivalen
Dat hij zowel voor FC Groningen (in 1974) als aartsrivaal Heerenveen (twee decennia later) een voetballied schreef, lichtte Tinge vorig jaar toe in het boek Uit volle borst van auteur Erik van den Berg. „Ik zag het gewoon als weer een liedje, zoals ik er duizenden heb opgenomen”, zei hij over Ús Heerenveen.
De hoes van 'Laat ons weer eens juichen'.
„FC Groningen is mijn club, maar Heerenveen is altijd een jeugdliefde gebleven. Tot de jaren negentig hoefde je ook niet te kiezen. FC Groningen was dé club van het Noorden. Die speelde bijna altijd eredivisie, terwijl Heerenveen pas vanaf de jaren negentig een vaste club op het hoogste niveau werd. Ze speelden bijna nooit tegen elkaar.”
Laat ons weer eens juichen zette hij na de eerste degradatie van de FC op de plaat, precies 50 jaar geleden. „Het is toen gelanceerd ter ere van de 250ste wedstrijd die Hugo Hovenkamp speelde.” Sindsdien is het (officieuze) clublied nooit uit het stadion verdwenen, al lag het geregeld onder vuur. Zo zou de oorspronkelijke opname ‘te oubollig’ zijn.
De tekst staat op de achterkant van de hoes.
Een lobby voor een nieuw clublied, in 2012 opgezet door een deel van de supporters, haalde niets uit. Anno 2024 betreden de spelers bij elke thuiswedstrijd het veld van de Euroborg onder de klanken van Laat ons weer eens juichen.
Een dingetje
In 2015 leek het alsnog ‘een dingetje’ te worden dat het Groningse clublied door een Fries was geschreven, ook al woonde die dan al zijn halve leven in de provincie (eerst in Leek, later in Zevenhuizen). Aan de vooravond van de bekerfinale tegen PEC Zwolle gooide RTV Noord er een internetpoll tegenaan.
„Ik was op vakantie toen ik werd gebeld door een journalist. Ik zag de bui al hangen, want op sociale media kreeg ik van alles naar mijn hoofd. Dat was behoorlijk pittig, maar mijn zoon zei dat het over zou waaien.”
Dat gebeurde ook: Laat ons weer eens juichen werd door de supporters verkozen tot grootste FC-hit aller tijden. Het clublied bleef daarmee diverse nummers van Pé Daalemmer & Rooie Rinus voor. Na de gewonnen bekerfinale klonk het lied maandenlang ieder uur vanaf de Martinitoren. Dankzij de Friese beiaardier Auke de Boer.
Opvallend is dat Tinge ook in beide streektalen actief was. Zo schreef hij Groningstalige liedjes voor de elpee Ain Pronkjewail van Herman Bonthuis en het Friese Ik kom út Fryslân voor het Apollo Trio. In zijn eigen Special Sound Studio in Zevenhuizen richtte hij zich met name op het Nederlandstalige lied. In de jaren tachtig en negentig speelde hij in de North Star Showband.
De laatste jaren trad hij terug uit de openbaarheid. Bert Tinge laat zijn vrouw, vijf kinderen en zeven kleinkinderen achter. De uitvaart heeft in besloten kring plaatsgevonden.
