Ronald Cornelissen (60) is de nieuwe bisschop van het Noorden: ‘Illegalen mag je niet criminaliseren. Ieder mens doet ertoe’

Nu nog is hij priester in het bisdom Utrecht, onder meer in de Achterhoek waar hij geboren en getogen is. Hij woont in het kleine dorp Lettele (gemeente Deventer) en verhuist naar de bisschopswoning aan de singels in Groningen zodra hij tot bisschop is gewijd. Dat zal eind september, begin oktober zijn. Hij is de opvolger van Ron van den Hout die in augustus vertrok naar Roermond.

Cornelissen (12 december, 1964) heeft er zin in, al moest hij even bekomen van de verrassende vraag via Paus Leo XIV of hij de nieuwe bisschop wilde worden van het bisdom Groningen-Leeuwarden: met Groningen, Drenthe, Friesland en de Noordoostpolder groot in oppervlakte, klein in aantal katholieken. ,,Ik viel bijna van mijn stoel, ik was verrast en overrompeld door de vraag. Ik ben 30 jaar werkzaam in het bisdom Utrecht, ik weet wat ik voor vertrouwds moet loslaten.’’

Hij noemt zichzelf een parochiaan in hart en nieren, die dicht bij de mensen wil staan en zich inmiddels gelukkig prijst dat hij bisschop wordt. ,,Met hulp van Gods genade ga ik dit doen.’’

Hij is geboren in Garderen als jongste van vier zonen. Zijn vader bekommerde zich over de plaatselijke kinderboerderij waar ook de jonge Ronald graag was. Als kind van vijf of zes jaar oud zei hij al dat hij priester wilde worden, als een magneet voelde hij zich aangetrokken tot de katholieke kerk waar hij misdienaar was.

Jarenlang interesseerde hij zich ook voor heel andere beroepen, totdat hij ,,Wat eerst een klein vlammetje was, groeide uit tot een verlangen. Aan het eind van het vwo besloot ik theologie te gaan studeren in Utrecht. Dat ging gepaard met de priesteropleiding waardoor ik goed moest nadenken over wat dat voor mij betekende: geen gezin. Dat is geen kleine keuze, maar het is een weg gebleken die me gelukkig maakt.’’

Cornelissen stelde zich in de Sint Jozefkathedraal kort voor. Hij is vast van plan kennis te maken met alle parochies in Groningen en Friesland en de parochianen te leren kennen door na de viering tijdens de koffie naar hen te luisteren ‘’en zo samen te bouwen aan de kerk van Christus’’. Volgens hem heeft de jeugd de toekomst. ,,Tien jaar geleden vroeg ik me af wie straks het licht zou uitdoen in de katholieke kerk, maar het tij is gekeerd: de jeugd is op zoek naar houvast.’’

Hij noemt zichzelf een positief mens bij wie het glas altijd halfvol is en stelt zich open voor samenwerking met andere kerken. Hij zei erop te rekenen zich snel thuis te voelen in het Noorden. ,,Het voelt al een beetje vertrouwd, ook qua mentaliteit’’, zei hij met licht Achterhoeks accent.

Onomwonden sprak hij zich uit tegen de asielwetten die de Tweede Kamer eind vorige week aannam. ,,Je moet oppassen dat je illegalen en de mensen die hen helpen criminaliseert. Ik vind het belangrijk me maatschappelijk uit te spreken en m’n nek uit te steken. Of het nu gaat om vluchtelingen of om eenzamen: we moeten om hen heen staan. Ieder mens doet ertoe, todos todos todos. Negen van de tien vluchtelingen zijn niet uit weelde hier naartoe gekomen. De goederen van de aarde zijn van ons samen.’’

Het liefst wil hij als bisschop elk weekend in een van de kerken binnen het bisdom voorgaan. ,,Ik wil onder de mensen zijn. Ik ben een eenvoudige jongen.’’ Dat laatste zei hij toen hij zich lovend uitliet over de vorige paus, paus Franciscus. Hij roemde zijn eenvoud en medemenselijkheid en zei dat Franciscus hem geregeld kippenvel had bezorgd. Bijvoorbeeld toen hij hem in 2024 de vrouwengevangenis in Venetië zag bezoeken of jaren daarvoor het Italiaanse eiland Lampedusa waar veel vluchtelingen aankomen.