Net zo lekker eten in het Waddengebied als in Toscane of Bretagne? Dit zijn de restaurants en winkels waar je moet zijn

Een gure zeewind en lichte regen razen langs de dijk. Het pad is bedekt met een dikke laag modder en om ons heen zien we wild begroeide velden met daarachter, buiten het gebied van mijn gastvrouw, net gemaaid bouwland. Over het pad hangen takken en in de verte staan koeien te grazen. ,,Sommige mensen vinden dit rommelig, maar ik vind het mooi’’, zegt Mieke van Tilburg.

We staan op het terrein van boerderij Waddenmax in Hornhuizen, een van de locaties die door liefhebbers van eten uit het Waddengebied genoemd worden als bestemming voor een culinaire reis door het gebied. Bezoekers kunnen er vrij over het erf wandelen, koeien aaien, roomverse yoghurt, kwark, kaas en melk van de boerderij kopen. Hiervandaan is het een kilometer naar de dijk (met uitzicht over de Wadden).

Het is helemaal hip om een reisbestemming kiezen op basis van wat er te proeven valt. Daarom zetten regio's zichzelf graag in de markt als 'culinaire bestemming'. Het Waddengebied – met het project ‘Waddengastronomie versterkt Werelderfgoedbeleving’ van Visit Wadden, NHL Stenden en Stichting Waddengroep – doet daar vrolijk aan mee en wil van het gebied een gastronomische hotspot maken. Bijvoorbeeld met de Culinaire Waddenweken (die nog tot en met 27 november duren).

Kan het Waddengebied tippen aan culinaire trekpleisters zoals Toscane (parmezaanse kaas, balsamico azijn) of Bretagne (kakelverse vis en zeevruchten)? En wat hebben de kleigrond en de zeebodem te bieden aan de culinaire toerist?

Annette van Ruitenburg woont op Texel en schreef meerdere boeken over het culinaire aanbod van de Wadden. ,,Er zijn in Europa best veel gebieden waarvan je weet dat als je erheen gaat je uit de streek eet en een mooie omgeving ervaart. Denk aan de Bourgogne, Toscane en Sicilië. Wij willen datzelfde in de Wadden: de verbinding tussen cultuur, natuur en culinair heel sterk maken.’’

Maar de eetcultuur in de Waddenprovincies is nog een stuk minder stevig dan bijvoorbeeld in Italië. De kennis is volgens haar nog vrij beperkt. Van Ruitenburg: ,,We weten precies wat zeehonden en vogels hier eten, maar er was tot voor kort nog weinig onderzoek gedaan naar wat de mensen pakweg 200 jaar geleden aten en wat de culinaire geschiedenis van dit gebied is.’’

Er zijn volgens Van Ruitenburg al wel genoeg Waddenproducten die wereldberoemd zijn. Denk aan mossels, kokkels, zilte aardappelen, lamsvlees en garnalen.

Van Ruitenburg is vooral erg enthousiast over Kollumer erwten, die een goede basis zijn voor hummus en kikkererwten uit het Midden-Oosten overbodig maken. Ook noemt ze Texelse schapenkaas, die al 500 jaar op dezelfde manier wordt gemaakt, en gedroogde cranberry’s die voor een zuurtje zorgen dat prima kan wedijveren met het dankzij de bekende kok Yotam Ottolenghi populaire sumak. Duindoorn is verder een prima alternatief voor citrussmaak van vruchten die we nu moeten importeren.Van Ruitenburg: ,,Soms kan je met lokale elementen een gerecht heel makkelijk .’’

De beste manier om die lokale elementen te proeven en de verhalen erachter te horen, is langsgaan bij de boeren en makers in het Waddengebied. Een kleine greep uit het aanbod.