Opvang vluchtelingen op bedrijventerrein Driebond Groningen mogelijk voor jaren

Deze week verhuizen ongeveer honderd asielzoekers van het voormalige gebouw van het Leger des Heils aan het Damsterdiep naar het nieuwe azc aan de Sint Petersburgweg. Eerder verbleven ze in de noodopvang bij Meerstad. Vooral gezinnen met kinderen gaan naar de verplaatsbare accommodatie op het voormalige slibdepot. Het gebouw torent uit boven het bedrijventerrein.

,,We merken dat de asielzoekersgezinnen aansluiting hebben bij mensen uit Lewenborg en de MEER-dorpen (Middelbert, Engelbert, Euvelgunne en Roodehaan, red.). De snelheid waarmee dit is gebeurd, heeft ons verrast’’, zegt locatiemanager Wietske van der Til van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA). ,,We hebben bovengemiddeld veel vrijwilligers. Naast het vieren van Sinterklaas en kerst zijn er kinderactiviteiten, voetbalclinics en buurtbarbecues. Door die contacten zie je dat asielzoekers die vooral afkomstig zijn uit Syrië en Turkije sneller de Nederlandse taal leren.’’

Het COA heeft een vergunning gekregen voor een jaar. Als het aan wethouder Isabelle Diks (GroenLinks) ligt, tekenen het COA en de gemeente Groningen een meerjarige bestuursovereenkomst. Ze houdt een slag om de arm, maar benadrukt dat over de inzet van deze locatie in de gemeenteraad ‘nul discussie’ is geweest. En dat terwijl het neerzetten van een azc op lichtvervuilde grond normaal gesproken taboe is. Het slibdepot is afgedekt met folie en opgehoogd met een laagje schone grond.

Van der Til is blij dat er een einde is gekomen aan de noodopvang bij Meerstad. ,,Ruimtes in de voormalige priklocatie van de GGD werden gescheiden door gordijnen. Mensen hadden geen privacy. Dat kun je een tijdje volhouden, maar daarna is het wel klaar.’’

Ze heeft respect voor de asielzoekers die goed met de situatie omgingen. ,,Het is behoorlijk rustig gebleven. Hier hebben we twee- en vierpersoonskamers. Iedere kamer heeft een koelkast. Die hebben ze liever dan een tafel. In het gebouw zijn vier keukens met in totaal zestien kookplaten, kinderopvang, een medische dienst en een recreatiekamer.’’

Rob van Tholen van Directbouw in Coevorden vindt het een klein wonder dat het gebouw in vier maanden uit de grond is gestampt. ,,Normaal is de doorlooptijd van zo’n project twee jaar. Het is heel moeilijk om aan materiaal en personeel te komen. Er zijn nauwelijks nog installateurs te vinden. Dat we op zo’n korte termijn stroom- en wateraansluitingen hebben, is bijzonder.’’

Van Tholen zegt dat een deel van de accommodatie in de fabriek is geproduceerd. Een ander deel is afkomstig uit Gouda waar het dienstdeed als prikgebouw in coronatijd. Volgens Van Tholen is de vraag naar tijdelijke huisvesting voor asielzoekers, maar ook in het onderwijs, flink gegroeid. ,,We zouden zo veertig man extra kunnen gebruiken in de fabriek.’’

Syriërs die naar Oekraïne zijn gevlucht en nu in Groningen zitten, mogen hier werken. ,,De Syriërs die rechtstreeks hier naartoe zijn gekomen, mogen dat niet’’, zegt wethouder Diks. ,,Dat is raar. Net als het argument dat ze niet de arbeidsmarkt op mogen, omdat dit concurrerend zou zijn voor Nederlanders die een baan zoeken.’’

Met de enorme personeelskrapte in alle mogelijke sectoren valt dat argument volgens Diks weg. Een proefproject in Groningen waarbij asielzoekers worden ondergebracht bij bedrijven in de omgeving, is vooralsnog niet van de grond gekomen. Mogelijk dat dit wel lukt op het moment dat asielzoekers zicht hebben op een verblijfsstatus maar nog geen woning hebben. Van Til: ,,Dan bereid je ze voor op hun toekomstige situatie. Dat is goed voor hen en voor de bedrijven die staan te springen om arbeidskrachten.’’