Asielzoekers maken uit protest kampvuur bij opvang in Groningen: 'We horen al maanden niets'

Volgens bewoners, die wachten op een eerste gesprek met de IND, horen ze al maanden van niemand iets. ,,Van de IND niet, van het COA niet. Helemaal niks’’, zeggen ze. Sommigen verblijven er al sinds de opening van de opvang in juni.

Vorige week gingen ze ook al voor het voormalige kantoorpand zitten om de gemeente over te halen wat voor hen te doen. Ze gaven de beheerder een week de tijd om iemand te vinden die iets voor hen kon betekenen. Toen ze dinsdag weer niks hoorden, herhaalden ze hun actie. Hoe lang ze nu buiten blijven, is onbekend.

Groningen opende de noodopvang voor 150 mensen in juni voor een halfjaar. Dat gebeurde op verzoek van het Rijk om een einde te maken aan de schrijnende situatie bij het aanmeldcentrum in Ter Apel. Er wonen alleenstaanden en gezinnen met ruim twintig kinderen. Het college van burgemeester en wethouders van Groningen besloot onlangs om de noodopvang maximaal twee maanden langer open te houden (tot 1 februari).

In een brief aan de gemeenteraad schreef het college vorige week nog dat een nog langere openstelling onder gemeentelijke regie niet gewenst is, omdat de bewoners recht hebben op een ordentelijke asielprocedure. ,,We overleggen of het COA de opvang van overneemt.’’ Wat de gemeente betreft, mag dat na kleine aanpassingen in hetzelfde pand.

Volgens de bewoners zitten sommigen er al vanaf de opening en is er sprake van grote verveling. Ze willen wel een keer de gewone procedure in. ,,Dan krijgen we eindelijk ook zakgeld om de kinderen weer eens te verwennen en mogen we hopelijk zelf ook koken. Dat mag nu helaas niet.’’

Woordvoerders van de groep, die voornamelijk uit inwoners van Syrië en Yemen bestaat maar meerdere nationaliteiten telt, zeggen dat er sprake is van een muizenplaag en dat er ook al ratten zijn gezien.

In de brief aan de gemeenteraad melden B en W dat er een gemengde groep mensen woont en dat er medische en psychosociale problemen spelen. ,,De mensen staan meestal aan het begin van de asielprocedure en leven in onzekerheid over hun toekomst: ze willen graag een toekomst in Nederland opbouwen, maar het is onzeker of dat mag en wanneer dat kan.’’

Volgens het college biedt Groningen ‘ondanks de problematiek van deze mensen’ een prettig verblijf aan. ,,Daarbij proberen we ze zoveel mogelijk actief te houden. Dit lukt goed, tot nu toe zijn er geen grote problemen geweest.’’ Volgens de gemeente gaan de kinderen naar school (basisonderwijs en Internationale Schakelklas voor 12-plussers) en voldoet de opvang aan de eisen ter bescherming van kwetsbare groepen.