Gea Siegers uut De Groeve is vergruid met Sprookjeshof: 'Echte Drenten praoten geliek plat terug' | Hier kom ik weg

Gea Siegers is drok gangs met het maken van abonnementen. „Kiek hoe mooi.” Zij holdt een passie umhoog en overlegt in het Drèents met een collega. „Wij praoten altied Drèents met mekaor. Ik begroet mèensen an de kassa ok altied met ‘moi’. Echte Drenten praoten geliek plat terug.”

Het Drèents gef de in 1964 geboren Siegers een gevuul van geliekweerdigheid. Waor Drèents heur moedertaol is, leerde zij het Nederlands op een wat minder mooie menier. „Op de legere schoul muchten wij in de kring wat over het weekend vertellen.” Siegers glimlacht flauwties. „Dan begon ik enthousiast, maor zeden ze tegen mai: ‘In het Nederlands, Gea’.”

Deurdat Siegers thuus in Roon allent Drèents leerd har, kun zij niet heur hiele verhaol in het Nederlands doen. „Dan kreeg een aander de beurt. Ik much mien verhaol nait ofmaoken. Heil arg vun ik dat.”

Ze vindt het belangriek dat heur kleinkinder goed Nederlands praoten. „As ze Drèents kunden, zul ik dat heil mooi vinden, maor ik wil nait dat ze hetzölfde metmaoken as ik.”

Siegers heur man warkte vrogger in het restaurant van het Sprookjeshof. Zölf deu zij vanof 1989 zachiesan aal meer klussies. Toen ze de kinder groot genog har en meer tied kreeg um te warken, kwam ze in vaste dienst. „Sprookjeshof is mien leven”, zeg ze beslist.

Toch dacht zij der twee jaor leden over um vort te gaon. Het wordt heur lauw um de tong as ze vertelt over de leste paar jaor bij het Sprookjeshof. „Het was vrogger zo’n mooi park. Femilies vierden hier verjaordaogen en trouweraaien.” Siegers kreg de traonen in de ogen. „De leste jaoren raokte het park in verval. Ik duurde mèensen nait te vraogen of ze een mooie dag hadden had, want meistieds was dat niet zo. Dat dee mai arg zeer.”

Nou het park een aandere eigenaar hef, zöt Siegers het al meer opbluien. „Kiek, dit is onze neiste anwinst”, zeg ze bij een enorm springkussen dat op een heuvellandschap lek. Een klein jonkie rent met wappernde waanties an touwgies deur de speultuun naor de herten in ‘t laand dernaost. Siegers glimlacht. „Kiek hoe bliede hai is. Daor dou’k ‘t veur.”

In het restaurant is een grote verbouwing gaonde. Een trotse Siegers lat de bouwtiekenings zien. „Het wordt zo mooi. Echt een plek waor femilies weer mooie herinnerings maoken kunnen.”

„Wij bennen het hiele jaor lös.” De 59-jaorige wes deur ’t raam naor de parkeerplaots waor groepies olders met kinder anlopen kommen. „Soms herken ik olders. Dan kwamen die hier zölf as kind al bai mai an de kassa.” Schoelreisies vindt Siegers de mooiste doelgroep. „Dan kommen kinder hier heilemaol drok en gespannen deur de poort naor binnen en ze gaon bezweit of juust wit om de neus weer op hoes an.”

Ienmaol weur de spanning een kind teveul. „Dat jonkie har al daogen slecht slaopen van de zenen. Hij hef de hiele schoulreis op twee stoulen liggen slaopen.” Lachend: „Die heb ik toen vrijkaorties daon veur het heile gezin. Kun e nog ies weerkommen as e beter te pas was.”